Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-01-16 20:27

Geplaatst: 27-01-16 20:27

Ik heb nog geen jaar de diagnose (PDD-NOS) en er valt dus heel veel op zijn plek. Ik kon dus nooit goed met anderen in de bak rijden. Op de manege ging dit nog wel, want dan reed je in een groepsles waarbij iedereen de dezelfde opdracht kreeg. Je reed ook wel voor jezelf, maar bijvoorbeel allemaal op dezelfde hand. Later op privepaarden, reed iedereen natuurlijk voor zichzelf. De ene lette erg op de ander, en wist de bakregels, maar een ander reed overal dwars doorheen/tussendoor, waar ik dus echt moeite mee had. Rijd ik even op de binnenhoefslag, komt ineens iemand aan appuyeren.. Of draaf ik op de linkerhand, komt iemand achter me aan galoperen..
Tja, dan merkte ik dat ik niet zo snel kan schakelen. Nooit een botsing gehad, maar ik stopte wel met 'echt eraan rijden' en was meer bezig met wat een ander allemaal zou kunnen doen.

**Geplaatst**: 27-01-16 20:33

Re: Rijden met Autisme

Geplaatst: 27-01-16 20:33

Hier iemand met PDD-NOs die gewoon bij een reguliere manege meedoet in de les en bij de wedstrijdjes intussen F11 rijdt. Vind de springlessen ook erg leuk! Kreeg wel eens van iemand te horen dat als je niet weet dat ik die "beperking" heb, je het ook niet aan mijn merkt! En mijn instructrice vind dat ik heel zorgzaam ben naar de paarden en spullen toe. Melden als je wondjes ziet, hoefijzer los is, zadel stuk etc...

**Geplaatst**: 27-01-16 20:43

Geplaatst: 27-01-16 20:43

hoihoi ik heb autisme. ik rij op een en gewone manege in een speciaal groepje.
op de zorgboerderij. en bij de western ranch 1 op 1

**Geplaatst**: 09-02-16 13:24

Geplaatst: 09-02-16 13:24

hee, ik heb ook autisme, PDD-NOS maar heb altijd op een normale en een speciale manege gereden, op de "normale" manege vind ik wel dat je meet leert en dat ze meer met je durven te doen.

**Geplaatst**: 09-02-16 13:26

Geplaatst: 09-02-16 13:26

JPitty schreef:
Hier iemand met PDD-NOs die gewoon bij een reguliere manege meedoet in de les en bij de wedstrijdjes intussen F11 rijdt. Vind de springlessen ook erg leuk! Kreeg wel eens van iemand te horen dat als je niet weet dat ik die "beperking" heb, je het ook niet aan mijn merkt! En mijn instructrice vind dat ik heel zorgzaam ben naar de paarden en spullen toe. Melden als je wondjes ziet, hoefijzer los is, zadel stuk etc...

ik ken het helemaal! bij de meeste PDD-NOS mensen vind ik dat je het niet zo heel snel ziet.

**Geplaatst**: 09-02-16 13:27

Geplaatst: 09-02-16 13:27

Ik heb asperger en ook een paar jaar op een normale manege gereden. Maar ik had altijd huilbuien, liep huilend met de pony aan de teugel de wei door en weet ik het allemaal niet meer. Of het er mee te maken heeft? Geen idee! Wel is die instructrice de enigste geweest die altijd al dacht dat ik autisme heb, het is nu net bekent.

Ik rijd nu bij iemand thuis en die geeft ook lessen. Dat ging altijd goed, alleen sinds een paar maanden raak te ik te snel overprikkeld en was ik al gestressed voordat ik überhaupt op het paard zat. Daarom weer begonnen met prive lessen (wel een les minder in de maand) en dit gaat een stuk beter $*\o/*$

**Geplaatst**: 09-02-16 13:28

Geplaatst: 09-02-16 13:28

Ik geef ook les aan ruiters met autisme. Gaat supergoed. Ik geef wel privélessen dat vind ik fijner voor de mensen zelf.

**Geplaatst**: 10-03-16 12:28

Geplaatst: 10-03-16 12:28

Ik heb ook een vorm van autisme, wat precies geen idee. Hoeft van mij niet precies allemaal een naam te hebben. Zo'n 15 geleden was t pddnos/adhd, toen werd t pddnos/add, nu is het weer add/ers , iedereen vind er weer wat anders van en ik vind t prima.
In lichte vorm in ieder geval.
Heb altijd gewoon op "normale" maneges gereden, daarnaast verzorgpony's gehad zelf en 5 jaar eigen paard

**Geplaatst**: 10-03-16 12:38

Geplaatst: 10-03-16 12:38

Ik heb ook autisme (PDD-NOS) en rijd ook op een 'normale' manege. Het gaat prima in de groepsles.
Ik ga wel waarschijnlijk stoppen op die manege omdat ik graag natural horsemanship lessen wil omdat ik dat wil doen met mijn 7 verzorgshetjes. En het lijkt me lastig om op de manege paarden te moeten slaan en schoppen terwijl ik eigenlijk 100% voor de natural horsemanship wil gaan en dat ook bij de shetjes doe.

Ik heb met mijn autisme niet echt moeite en problemen ,maar ik merk wel dat ik graag duidelijkheid, etc. wil/fijn vind

**Geplaatst**: 20-03-16 16:52

Geplaatst: 20-03-16 16:52

Ik heb PDD-NOS en rijd al jaren op normale manege & heb nooit last gehad van me anders voelen tijdens het paardrijden. Ben daar wel blij mee.

**Geplaatst**: 04-04-16 22:07

Geplaatst: 04-04-16 22:07

Ik heb Asperger in een zeer lichte vorm, meestal niet merkbaar dus. Ik rijd op een gewone manege en de eerste twee lessen waren een ramp voor mij, want ik ben slecht met de galop en durfde dat toen nog niet en zij dwong mij. Ik ben toen halverwege de tweede les afgestapt en weggelopen. Derde les wilde ik niet heen, maar mijn moeder heeft me toen erdoor heen gesleept en toen heb ik de afspraak gemaakt dat ze eerst vraagt als ik op een ander paard zit en dat ik gewoon mag zeggen als ik niet wil galopperen. Ik doe het rijden altijd met plezier.

Verder heb ik twee eigen shetlanders

**Geplaatst**: 07-04-16 15:32

Re: Rijden met Autisme

Geplaatst: 07-04-16 15:32

Fijn om te lezen dat er meer mensen zijn, ik heb zelf Asperger en ADHD. Ik les sinds 2 jaar 1 maal in de week op een ruitervereniging bij ons in het dorp. In de stal vindt ik het heerlijk 1 op 1 met het paard. Borstelen opzadelen enz. In de les vindt ik het wat lastiger, ik wil graag vak op hetzelfde paard ( autisme) rijden, dat kan niet natuurlijk niet altijd. Verder ben ik vrij onrustig in mijn hoofd ( ADHD) ik wil natuurlijk netjes rijden, maar krijg ook alles binnen van de rest. Dus de paarden, ruiters, instructie en alles wat buiten de bak gebeurt. Dat is soms lastig, omdat ik dan het overzicht kwijt raak. Meestal ga ik dan stappen op de binnenhoefslag om te kijken wie waar rijd en wat voor mij de beste plek is. Dan ga ik weer verder.

Ik rijd nu 27 jaar paard en pas sinds de laatste 2 jaar rijd ik echt goed. De insctructie die ik nu heb is duidelijk en ze legt veel uit en laat mij ook dingen voelen. Voorheen kon ik niet zo veel met de soms vage termen ( zoals drijf naar je hand toe) die men ook niet uit kon leggen.

**Geplaatst**: 19-04-16 16:23

Re: Rijden met Autisme

Geplaatst: 19-04-16 16:23

Ik heb ook Asperger. Ik rijd nu geen paard meer (komt niet daardoor) maar ik vond de lessen erg lastig omdat de instructrice heel duidelijk moest zien mocht ik het willen begrijpen. En ik kon ook heel slecht multitasken, als ik eenmaal aan het rijden was kon ik me alleen concentreren op het rijden en niet op wat de instructrice zei. Op school had ik er wel voordeel aan, ik kon doorgaans sneller leren dan andere kinderen.

**Geplaatst**: 27-04-16 18:15

Geplaatst: 27-04-16 18:15

volgens mij is het juist zo , dat de meeste mensen met autisme heel goed met paarden kunnen omgaan , bij mij in de buurt is bijvoorbeeld een vrouw die ook met mensen met dergelijke dingen werkt , en dat gaat heel goed! het ligt natuurlijk ook aan je persoonlijkheid .

**Geplaatst**: 02-07-16 17:16

Geplaatst: 02-07-16 17:16

Rijden met een handicap is prima mogelijk. Zoek de juiste begeleiding

**Geplaatst**: 15-10-16 11:39

Geplaatst: 15-10-16 11:39

Aldegonda schreef:
Rijden met een handicap is prima mogelijk. Zoek de juiste begeleiding

Als je autisme hebt hoef je niet ook nog eens gehandicapt te zijn.
De meeste autisten kunnen gewoon zonder de speciale begelijding met paarden bezig zijn.

**Geplaatst**: 15-10-16 11:56

Re: Rijden met Autisme

Geplaatst: 15-10-16 11:56

Ik ben instructrice en heb autisme en add. Raak vreselijk snel afgeleid en raak minstens 20x per dag overprikkeld. Alleen tijdens het lesgeven heb ik een enorme focus. Kan bij wijze van een bom naast me afgaan zonder dat ik er erg in heb. Maakt ook weer dat ik na een uur vreselijk moe ben. Ik geef dus ook hooguit 2 lessen per dag.

**Geplaatst**: 19-10-16 16:46

Geplaatst: 19-10-16 16:46

Mijn tip voor mensen die snel overprikkeld zijn, is om ook eens naar een gehandicaptenmanege te kijken.

Dat etiket klinkt onwijs zwaar, maar het is heus het overwegen waard.

De gehandicaptenmanege hier in de buurt biedt bijvoorbeeld speciale groepslessen aan voor ruiters met autisme. Dat doen ze in de avonduren, omdat het dan rustiger is en er geen andere lesklanten zijn. Het enige verschil tussen die speciale rijlessen en mijn rijlessen op een normale manege, is dat de instructrice veel beter begrijpt hoe ze ruiters aan moet spreken. Ook rijden de ruiters in principe op vaste pony's, tenzij ze zelf graag willen afwisselen. Ze doen hier ook gewoon alles in de les: van gevorderde dressuur tot buitenrijden en springen.

**Geplaatst**: 20-10-16 22:28

Geplaatst: 20-10-16 22:28

LiVetime schreef:
Ik ben instructrice en heb autisme en add. Raak vreselijk snel afgeleid en raak minstens 20x per dag overprikkeld. Alleen tijdens het lesgeven heb ik een enorme focus. Kan bij wijze van een bom naast me afgaan zonder dat ik er erg in heb. Maakt ook weer dat ik na een uur vreselijk moe ben. Ik geef dus ook hooguit 2 lessen per dag.

Erg herkenbaar! alleen dan de mannelijke vorm hier

2 lessen per dag, goed idee in theorie... toch eens een en ander tegen elkaar afwegen nog. Woensdag en zaterdag is wat druk hier, DE momenten voor de meeste van mn lesklantjes (ook vooral 'rugzakjes', zoals wij ze overkoepelend noemen)

En moet toegeven, dat het ook wel eens mis is gegaan bij me, tijdens een les

Niet handig. Snap de mensen dan terecht als ze me iets kwalijk nemen, maar ben nog op zoek naar de juiste balans.

Wat ik het meest moeilijk vind is dat ik ook echt pony's heb die mij mega spiegelen. Is wel lastig voor de klanten (maar aan de andere kant helpt het ook geregeld). Bij klanten met hun eigen paarden merk ik een groot verschil hierin vooral.

**Geplaatst**: 21-10-16 13:34

Geplaatst: 21-10-16 13:34

Ik moet zeggen, het helpt bij mij enorm dat ik nu prive les heb. Het is wat duurder, maar ik heb er veel meer aan dan in de groepslessen waarin ik constant overprikkeld raakte en overstuur werd.

**Geplaatst**: 21-10-16 14:05

Re: Rijden met Autisme

Geplaatst: 21-10-16 14:05

Ik heb jarenlang op een manege gereden. Dit ging prima, totdat ik moe was of al iets geprikkeld was. Als dit het geval was en er gebeurde iets anders dan normaal, dan raakte ik heel erg van slag. Van paard wisselen was voor mij dan echt een reden om naar huis te gaan.

Ik heb ook een tijd op bijrijdpaarden gereden. Dit ging goed, zeker op rustige stallen. Wel ben ik met een paard gestopt omdat ik er zo gefrustreerd van raakte van de veranderen ( dan weer in die stal, dan weer andere dag, dan lag het zadel weer in een andere kast).

**Geplaatst**: 21-10-16 20:52

Geplaatst: 21-10-16 20:52

snowdon schreef:
LiVetime schreef:
Ik ben instructrice en heb autisme en add. Raak vreselijk snel afgeleid en raak minstens 20x per dag overprikkeld. Alleen tijdens het lesgeven heb ik een enorme focus. Kan bij wijze van een bom naast me afgaan zonder dat ik er erg in heb. Maakt ook weer dat ik na een uur vreselijk moe ben. Ik geef dus ook hooguit 2 lessen per dag.

Erg herkenbaar! alleen dan de mannelijke vorm hier
2 lessen per dag, goed idee in theorie... toch eens een en ander tegen elkaar afwegen nog. Woensdag en zaterdag is wat druk hier, DE momenten voor de meeste van mn lesklantjes (ook vooral 'rugzakjes', zoals wij ze overkoepelend noemen)

En moet toegeven, dat het ook wel eens mis is gegaan bij me, tijdens een les Niet handig. Snap de mensen dan terecht als ze me iets kwalijk nemen, maar ben nog op zoek naar de juiste balans.

Wat ik het meest moeilijk vind is dat ik ook echt pony's heb die mij mega spiegelen. Is wel lastig voor de klanten (maar aan de andere kant helpt het ook geregeld). Bij klanten met hun eigen paarden merk ik een groot verschil hierin vooral.

Het vinden van een balans, is dat ook iets waar je iedere dag mee worstelt? Ik in ieder geval wel. Ik heb ook de afgelopen jaren geregeld lessen gegeven waar ik absoluut niet tevreden mee was, puur omdat ik niet alles kon geven. M'n energie was al eerder opgeraakt.

Mijn paard spiegelt ook enorm. Als ik overprikkeld ben, dan ontploft mijn paard óf ze is juist dan ontzettend lief. Het ligt eraan of ik met dingen wil smijten of juist onder een dekentje weg wil kruipen. Als ik slecht in m'n vel zit, wil ze niet eens bij me in de buurt komen. Als het met mij aardig oke gaat, dan komt ze er hinnikend aan gedraafd. Een enorm verschil.
Ik denk er vaak genoeg over om haar op de BBQ te leggen :Y)

Soms vind ik haar té eerlijk...

**Geplaatst**: 21-10-16 20:59

Re: Rijden met Autisme

Geplaatst: 21-10-16 20:59

ik heb NLD ( www.nld.nu/algemeen )

en ik rijd bij een gewone manege.

**Geplaatst**: 21-10-16 21:06

Geplaatst: 21-10-16 21:06

oww zo herkenbaar, LiVetime... bijna eng!
Ja klopt, een dingetje uit het leven idd. Ik ben op mn best als ik 'gewoon' werk heb en ernaast als hobby wat lesjes geef denk ik. Dan kan ik makkelijker een les verzetten / uitstellen / afzeggen or what ever. Nu kan ik de centjes ook wel goed gebruiken en voel me dan én banketstaaf t.o.v. de klant en stom richting mijzelf als ik een les afzeg omdat t to much word. Mja, ik weet ook wel dat die gedachtengang omgekeerd moet worden

Drempeltje.

**Geplaatst**: 21-10-16 21:21

Re: Rijden met Autisme

Geplaatst: 21-10-16 21:21

Hier Asperger en ADHD. Labels pas op volwassen leeftijd gekregen, op maneges heb ik alleen als kind gereden eigenlijk dus alleen op gewone maneges. Groter deel van de tijd eigen pony's en verzorgpaarden gehad. Maar uiteindelijk zit mijn ADHD me daarbij teveel in de weg, ik kan het gewoon niet opbrengen om regelmatig genoeg met een eigen dier bezig te zijn. Dat in combinatie met mijn eeuwige angst ermee heeft mij doen besluiten om het hele paardengebeuren vaarwel te zeggen.

Ik ben trouwens nu nieuwsgierig of er hier mensen zitten die dit herkennen. Toen ik nog wel reed vond ik het op de plek waar we alleen een buitenbak hadden het het fijnste om 's avonds in mijn eentje te rijden wanneer het donker was. Op die manier had ik veel minder prikkels/indrukken die steeds langs kwamen omdat je eigenlijk allen in de bak zicht had en niet alles eromheen.