Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Mousmous schreef:Ik hoop ook niet dat ik iemand voor het hoofd stoot, maar vind het ook een beetje vreemd. Gehandicaptensport is er voor gehandicapten die zo beperkt zijn dat ze niet regulier aan sport kunnen doen, zoals mensen in een rolstoel, die starten alleen in die speciale wedstrijden. Als je met jouw handicap en dispensatie goed presteert in de reguliere sport, zoals dat idd gebeurt in de paardensport, waarom zou je dan bij de gehandicapten starten, dat blijkt dan toch niet nodig te zijn? Maar je kan bij de gehandicapten dan natuurlijk wel naar de grotere kampioenschappen. Frank Hosmar is daar een goed voorbeeld van, heeft zijn eigen dressuurstal, traint paarden voor anderen, start op reguliere wedstrijden, maar ging daarbij ook naar de paralympics in London, in grade IV geloof ik. Ik weet eerlijk gezegd niet veel van die grades af.
zimbabwe schreef:Mousmous schreef:Ik hoop ook niet dat ik iemand voor het hoofd stoot, maar vind het ook een beetje vreemd. Gehandicaptensport is er voor gehandicapten die zo beperkt zijn dat ze niet regulier aan sport kunnen doen, zoals mensen in een rolstoel, die starten alleen in die speciale wedstrijden. Als je met jouw handicap en dispensatie goed presteert in de reguliere sport, zoals dat idd gebeurt in de paardensport, waarom zou je dan bij de gehandicapten starten, dat blijkt dan toch niet nodig te zijn? Maar je kan bij de gehandicapten dan natuurlijk wel naar de grotere kampioenschappen. Frank Hosmar is daar een goed voorbeeld van, heeft zijn eigen dressuurstal, traint paarden voor anderen, start op reguliere wedstrijden, maar ging daarbij ook naar de paralympics in London, in grade IV geloof ik. Ik weet eerlijk gezegd niet veel van die grades af.
agree!!
Ayasha schreef:Veel langdurdig zieken hebben goede momenten en slechte. En niet zoals niet zieken, een slechte dag, een stijf spiertje maar écht slecht. Hondsziek zijn, doodmoe zijn. Dus ze worden veroordeeld omdat ze ook goede dagen hebben dat ze best fijn kunnen rijden?
Sjeezes, hoeveel van jullie zouden willen ruilen? Hoe kan je iemand die dag in dag uit moet vechten tegen zijn beperking dat nu niet gunnen.
Ayasha schreef:Dus ze worden veroordeeld omdat ze ook goede dagen hebben dat ze best fijn kunnen rijden?
KasparovX schreef:Ik zie sowieso niet in waarom er speciale wedstrijden voor gehandicapten zijn. Als mensen er plezier aan beleven is dat natuurlijk prima, net zoals onderlinge wedstrijden. Hetzelfde geldt voor speciale wedstrijden voor vrouwen, zoals bij hardlopen.
Maar ik zie het zo: de één mist een bepaalde lichamelijke functionaliteit, de ander mist mentaal iets, de ander financieel, de ander in zijn omgeving (ouders die niet meewerken) enzovoort. Om een echte topper te worden moeten deze dingen allemaal samenkomen, of bepaalde kwaliteiten moeten zo groot zijn dat ze andere tekortkomingen weer te niet doen.
De beste wint, en dat is misschien niet eerlijk omdat je bij je geboorte andere dingen hebt meegekregen. Maar dat is waar wedstrijden om draaien.
Van mij mogen gehandicapten ook meerijden met reguliere wedstrijden, eventueel met aanpassingen. Maar ze moeten wel door de jury op dezelfde wijze beoordeeld worden als de andere deelnemers. En dat is denk ik moeilijk voor een jury, die zullen toch snel in gedachten vervallen als “Wauw, dat is knap met zo’n handicap!” Maar goed, dat is een uitdaging voor de jury en niet voor de deelnemer.
Ayasha schreef:Veel langdurdig zieken hebben goede momenten en slechte. En niet zoals niet zieken, een slechte dag, een stijf spiertje maar écht slecht. Hondsziek zijn, doodmoe zijn. Dus ze worden veroordeeld omdat ze ook goede dagen hebben dat ze best fijn kunnen rijden?
Sjeezes, hoeveel van jullie zouden willen ruilen? Hoe kan je iemand die dag in dag uit moet vechten tegen zijn beperking dat nu niet gunnen.
Ayasha schreef:Veel langdurdig zieken hebben goede momenten en slechte. En niet zoals niet zieken, een slechte dag, een stijf spiertje maar écht slecht. Hondsziek zijn, doodmoe zijn. Dus ze worden veroordeeld omdat ze ook goede dagen hebben dat ze best fijn kunnen rijden?
Sjeezes, hoeveel van jullie zouden willen ruilen? Hoe kan je iemand die dag in dag uit moet vechten tegen zijn beperking dat nu niet gunnen.
_San87_ schreef:Ayasha schreef:Veel langdurdig zieken hebben goede momenten en slechte. En niet zoals niet zieken, een slechte dag, een stijf spiertje maar écht slecht. Hondsziek zijn, doodmoe zijn. Dus ze worden veroordeeld omdat ze ook goede dagen hebben dat ze best fijn kunnen rijden?
Sjeezes, hoeveel van jullie zouden willen ruilen? Hoe kan je iemand die dag in dag uit moet vechten tegen zijn beperking dat nu niet gunnen.
Niet iedere gehandicapte sporter is ook meteen een langdurig zieke. Ik snap wat je wilt zeggen, maar zó zwart-wit ligt het niet . Genoeg mensen met een kleine handicap waar je in het dagelijks leven eigenlijk vrij weinig van merkt of welke nauwelijks een belemmering vormt. Zo zijn zij er óók in de paardensport .
Niet iedere para-ruiter/amazone heeft een zeer ernstige aandoening .
Bianca41 schreef:Ik snap er ook niks van hoor,maar goed ik rijd ook geen wedstrijden.Maar ik denk of je bent gehandicapt en rijd para of je rijd desnoods met dispensatie de gewone wedstrijden.Waarom beide?
En dat is niet omdat ik ze het niet gun ,maar omdat ik het niet eerlijk vind voor de echt gehandicapte.
Roxxiejj schreef:Ayasha schreef:Veel langdurdig zieken hebben goede momenten en slechte. En niet zoals niet zieken, een slechte dag, een stijf spiertje maar écht slecht. Hondsziek zijn, doodmoe zijn. Dus ze worden veroordeeld omdat ze ook goede dagen hebben dat ze best fijn kunnen rijden?
Sjeezes, hoeveel van jullie zouden willen ruilen? Hoe kan je iemand die dag in dag uit moet vechten tegen zijn beperking dat nu niet gunnen.
Niet alle para sporters hebben een handicap met goeie en slechte dagen.
Bovenstaande meneer heeft geen dermate aandoening dat hij bepaalde dagen niet kan rijden. Hoe kun je anders een handelsstal runnen?
Ayasha schreef:_San87_ schreef:
Niet iedere gehandicapte sporter is ook meteen een langdurig zieke. Ik snap wat je wilt zeggen, maar zó zwart-wit ligt het niet . Genoeg mensen met een kleine handicap waar je in het dagelijks leven eigenlijk vrij weinig van merkt of welke nauwelijks een belemmering vormt. Zo zijn zij er óók in de paardensport .
Niet iedere para-ruiter/amazone heeft een zeer ernstige aandoening .
Eh in België staat invalide zo ongeveer gelijk aan "langdurig zieke". En die mensen met zo'n kleine beperking, komen dan ook in een grade die bij hen past. En als jij vindt van niet, dan moet je je misschien maar eens af vragen of je wel zo goed weet wat die persoon zijn of haar beperkingen zijn als je denkt te weten.
Je hoeft geen ernstige aandoening te hebben om goede en slechte dagen te hebben trouwens.
Dán nog, vraag ik me af of je zo graag met ze zou wisselen. Wat jij als buitenstaander als "kleine beperking ziet" zou na een weekje wel es flink kunnen tegen vallen als je het zelf moet doen.
Bianca: je hebt geen enkele studie die je het "recht" geeft te oordelen wie de "echte" gehandicapte is. Dat doen mensen die daar voor opgeleid zijn en dan vaak nog niet eens alleen.
Roxxiejj schreef:Ayasha schreef:Veel langdurdig zieken hebben goede momenten en slechte. En niet zoals niet zieken, een slechte dag, een stijf spiertje maar écht slecht. Hondsziek zijn, doodmoe zijn. Dus ze worden veroordeeld omdat ze ook goede dagen hebben dat ze best fijn kunnen rijden?
Sjeezes, hoeveel van jullie zouden willen ruilen? Hoe kan je iemand die dag in dag uit moet vechten tegen zijn beperking dat nu niet gunnen.
Niet alle para sporters hebben een handicap met goeie en slechte dagen.
Bovenstaande meneer heeft geen dermate aandoening dat hij bepaalde dagen niet kan rijden. Hoe kun je anders een handelsstal runnen?
Vadiz schreef:Ik mis mijn rechter onderarm en rijd paard met een prothese, ik heb daarom ook een dispensatie en kan dus meerijden met de para wedstrijden. Ik doe dit echter niet omdat ik in grade IV ben ingedeeld en dit proeven op M/Z niveau zijn en ik (nog) niet zo ver ben. Daarnaast zijn de para wedstrijden minder vaak georganiseerd en minder laagdrempelig dan de gemiddelde 'gewone' KNHS wedstrijd. Ik zou het wel leuk vinden om mij eens te kunnen meten met ruiters met eenzelfde soort handicap.
unihorses schreef:Veel langdurdig zieken hebben goede momenten en slechte. En niet zoals niet zieken, een slechte dag, een stijf spiertje maar écht slecht. Hondsziek zijn, doodmoe zijn. Dus ze worden veroordeeld omdat ze ook goede dagen hebben dat ze best fijn kunnen rijden?
Sjeezes, hoeveel van jullie zouden willen ruilen? Hoe kan je iemand die dag in dag uit moet vechten tegen zijn beperking dat nu niet gunnen.
Niet alle para sporters hebben een handicap met goeie en slechte dagen.
Bovenstaande meneer heeft geen dermate aandoening dat hij bepaalde dagen niet kan rijden. Hoe kun je anders een handelsstal runnen?
en daar zou ik opzich nog geen bezwaar tegen hebben, als het de ene dag gewoon niet gaat en de andere wel
maar als ik zie dat iemand op 1 dag zz licht rijdt (winst) en para rijd, net als zz-zwaar en youngriders.
dan oogt mij dat het in de gewone wedstrijdsport prima lukt. waarom dan para... en conclusie; bij de para worden er grote wedstrijden gereden, internationaal. waar je bij gewone wedstrijdsport er maar 1 uit alle 100en bent. hier zie ik dan toch echt het nu van pniet in. het lukt prima in de normale wedstrijdsport,blijkt dus waarom dan ook nog para?
unihorses schreef:Vadiz schreef:Ik mis mijn rechter onderarm en rijd paard met een prothese, ik heb daarom ook een dispensatie en kan dus meerijden met de para wedstrijden. Ik doe dit echter niet omdat ik in grade IV ben ingedeeld en dit proeven op M/Z niveau zijn en ik (nog) niet zo ver ben. Daarnaast zijn de para wedstrijden minder vaak georganiseerd en minder laagdrempelig dan de gemiddelde 'gewone' KNHS wedstrijd. Ik zou het wel leuk vinden om mij eens te kunnen meten met ruiters met eenzelfde soort handicap.
dat is ook nog een insteek, maar rijden er niet heel veel diverse handicappen?
zelf vind ik dat een para deel bij een sport super is voor zij die niet mee kunnen komen in de normale sport, en dan makkelijkere oefeningen krijgen enz.
het feit dat het vrij hoog gegrepen is vind ik ook vreemd. in de b kan je toch ook problemen hebben? en als het in de b en l zonder para kan, waarom dan weer niet in het m en z? al met al vind ik het para wat raar in elkaar steken eigenlijk zou het enorm toegankelijk voor gehandicapte ruiters moeten zijn, maar nu is het alleen bevoorrecht aan de genen die in de gewone wedstrijd sport al prima rond komen
Vadiz schreef:Ik mis mijn rechter onderarm en rijd paard met een prothese, ik heb daarom ook een dispensatie en kan dus meerijden met de para wedstrijden. Ik doe dit echter niet omdat ik in grade IV ben ingedeeld en dit proeven op M/Z niveau zijn en ik (nog) niet zo ver ben. Daarnaast zijn de para wedstrijden minder vaak georganiseerd en minder laagdrempelig dan de gemiddelde 'gewone' KNHS wedstrijd. Ik zou het wel leuk vinden om mij eens te kunnen meten met ruiters met eenzelfde soort handicap.
unihorses schreef:eigenlijk zou het enorm toegankelijk voor gehandicapte ruiters moeten zijn, maar nu is het alleen bevoorrecht aan de genen die in de gewone wedstrijd sport al prima rond komen
GeekGirl schreef:unihorses schreef:eigenlijk zou het enorm toegankelijk voor gehandicapte ruiters moeten zijn, maar nu is het alleen bevoorrecht aan de genen die in de gewone wedstrijd sport al prima rond komen
Nou ja, ik denk dat iemand zonder handicap dit zelf moeilijk kan snappen... Als je dat zelf niet meemaakt is het moeilijk om te begrijpen hoe het voelt als je door je beperking enorm veel harder moet werken dan anderen, om dezelfde of zelfs nog slechtere resultaten te behalen.
Ik rijd zelf niet in de para sport, maar ik heb een mentale handicap dus ik loop tegen dezelfde problemen aan. Ik heb jaren meegedraaid in het gewoon onderwijs dus iedereen verklaarde me voor gek toen ik de overstap maakte naar het bijzonder onderwijs, want ik kon immers toch meekomen in het gewoon onderwijs?
Dat ik daarvoor keihard moest knokken, dat ik veel meer moest doen dan mijn klasgenoten en dat mijn resultaten helemaal niet overeenkwamen met de moeite die ik deed, dat zagen ze niet. Ook de mislukkingen, de teleurstelling als je keihard gewerkt hebt zonder resultaat, dat zien de mensen niet. De mensen zien slechts wat er naar buiten komt, en denken dat ze daardoor kunnen inschatten wat de ernst en invloed van je handicap is.
En het is niet dat er in het para circuit met punten wordt gegooid, er wordt net als in de reguliere circuits gekeken naar je prestaties en de mate waarin deze voldoen aan de verwachtingen. Alleen krijg je de kans om je te meten met mensen die net zo hard moeten werken voor hun prestaties als jij, en krijg je de kans om op je eigen tempo je prestaties te behalen zonder dat je je er telkens opnieuw van bewust wordt dat veel dingen voor jou niet vanzelf gaan.
Dit kan er net voor zorgen dat je in het reguliere circuit ook terug kan/wil meedraaien.