Geplaatst In 2006 heb ik met Niek al twee wedstrijden gereden in België, in 2007 is het door een blessure niet van endurance-rijden gekomen. Dit jaar heeft voor mij in het teken gestaan van groomen & vrijwilligen, dus zelf kunnen rijden was toch echt wel de kers op de taart
Vanwege de reisafstand zijn we al op zaterdagmiddag richting Ommen vertrokken. Na een soepele reis kwamen we aan in het inmiddels donkere Vilsteren, waar Niek zou overnachten bij een boer. Niek uitgeladen, op stal gezet en daarna werden we uitgenodigd voor een kopje koffie & plakje cake. Toen de boer hoorde dat we nog een tentje moesten opzetten op het wedstrijdterrein, bood hij aan dat we ook wel in de hooiberg mochten slapen - and so it happened:
Wat een enorm vriendelijke mensen en wat een gastvrijheid!
Zondagmorgen rond 08:00 zijn we vertrokken naar het wedstrijdterrein, uitgeladen, wat rondgewandeld met Niek en hesje & vetkaart opgehaald (en een emmer in mijn favo kleur blauw
). Daarna de voorbespreking gevolgd en op naar de voorkeuring (HF 36, loc. A):
Inmiddels was ons rijmaatje (zie: [END] Ommen Vilsteren door de ogen van Gorino) ook gearriveerd en goedgekeurd, dus hebben we een starttijd aangevraagd en om 10:36 mochten we van start! Het eerste deel van de route bestond uit wat stenige paadjes en daarna gingen we de Lemelerberg op. Best pittig voor een Zeeuwse viervoeter, dat stijgen en dalen, maar zeker wel te doen.
Op 1 van de staptrajecten zat bokker Freggel op een post en leuk-leuk-leuk, zij had ook haar fototoestel meegebracht:
Onderweg kwamen we natuurlijk ook regelmatig grooms tegen en behalve koelwater en lekkere appeltjes hadden ze ook een fototoestel bij zich:
Op de PA heb ik vrij snel kunnen aanbieden, ditmaal een HF van 44 en we mochten direct door! Na de PA werd het terrein vlakker en hebben we flinke stukken in galop kunnen afleggen - wat een genot, dat soort paadjes! Helaas, time flies when you're having fun en al heel snel kwam het bordje '2 km tot aan de finish' in zicht. Doorgedraafd tot 1 km en daarna gaan stappen (eitje, dat endurance-rijden, zolang je paard maar oplet....
) :
Daar kwamen de grooms ons alweer tegemoet, al rijdende gekoeld en toen kwam de finish alweer in beeld. Bij de finish stond een prachtig oranje dixi, die tot de schrik van Niek een deurtje had dat openkon... Gelukkig bleek de HF 52 en dus geen 10 minuten aan onze broek. Daarna afgezadeld, naverzorgd en een half uurtje gewacht tot aan de nakeuring:
Bij de nakeuring was ook weer alles in orde, HF 44 en locomotie een A
Onze gemiddelde snelheid deze wedstrijd was 10.58 km/h.
Na thuiskomst ging Niek eerst in een drafje door de wei, om vervolgens van het gras te genieten en een flinke slok water. De dag na de wedstrijd heb ik geen enkel teken gezien van spierpijn en waren de pootjes mooi strak, dus ik ben helemaal trots op mijn bruine vriendinnetje!
Kortom: ik heb een heerlijke wedstrijd gereden en vond het jammer dat de 32 km alweer voorbij waren, net als Niek. Wat een looplust heeft ze
Zodra ik de mogelijkheid heb, komt er zeker een Nederlandse startkaart (dit was nu nog kennismakingsklasse) en zullen Niek en ik vaker te zien zijn op het wedstrijdterrein. 
. Gorino en Niek kunnen het ook goed met elkaar vinden zo te zien 
. 
Maar later prima geslapen en als een echte Penny wakkergehinnikt