
Foto: Martijn Beurze - http://www.endurancefoto.nl
De 100 km zat er nog even niet in. Twee weken voor de wedstrijd vond ik mezelf nog niet fit genoeg en dan is 8-9 uur in het zadel best lang. Ik wilde het Ret ook niet aandoen om een niet geheel fitte ruiter te moeten dragen. Achteraf was ik er blij om vanwege de vrij hoge luchtvochtigheid - ik had geen zin in metabole problemen en 70 km (lees: 5-6 uur in het zadel) was dan ook een prima afstand.
We startten in een klein groepje met zes combinaties. Gisabeth kwam ons achterop gereden, maar ze was ook even snel uit het zicht en stond haar koppositie niet meer af. Ik ben nog een tijdje met de rest meegereden, maar toen ik merkte dat Ret tegen heuveltjes op liep met een HF van 107 en graag wat meer tempo wilde maken besloot ik een tandje harder te gaan. Nog niet erg hard, want het weer begon al wat benauwder te worden en dan moet ik oppassen met Ret. Hij dronk slecht op het eerste rondje, wat resulteerde in een niet zo beste turgor op de VG. De vets waren er echter vrij laconiek onder, verder stond hij er prima bij. Gelukkig ging hij netjes aan de slobber en aan het gras op de VG en er gingen zelfs ook al een paar slokken water in.
Vlak voor de VG was ik nog even verkeerd gereden, waardoor ik zo'n 5 km extra maakte. Inmiddels was ik ingehaald door degene die vlak achter me reed en daarmee lag ik op de derde plaats. Een paar kilometer na de VG kwam ik haar tegen terwijl ze naast haar paard tegen de route in liep: paard liep niet lekker meer en ze had besloten te stoppen. Ik lag toen weer tweede in het veld en had helemaal niets te verliezen, dus ik besloot rustig aan te doen. Ret was inmiddels netjes gaan drinken - bij een van de oversteek- c.q. waterplaatsen bleef hij zo lang met zijn hoofd in de speciekuip dat een van de overstekers me toeriep: 'Moeten we de bak al bijvullen?'

Overal dus fijn de tijd genomen voor drinken en koelen, op het groompunt bij de P/A heb ik volgens mij zelfs wel tien minuten staan koelen, worteltjes gevoerd etc. Het stuk voor dat groompunt vond ik wel érg lang, zeker met dit weer. Op GP1 had ik mijn grooms gemist - ze vonden dat ik te snel reed, tsk


Blijkbaar vond iets of iemand ons erg lief, want wat lag daar midden op het ruiterpad? Een ongeopend flesje water!



Daarna lekker doorgekacheld en ondertussen genoten van de schitterende route. De laatste keer dat ik in Leersum reed was in 2002, dat was mijn tweede wedstrijd. Het enige wat ik me daarvan nog kon herinneren waren bossen, heuveltjes en slingerpaadjes. En dat had ik me blijkbaar goed herinnerd, want zo zag de hele route eruit. Ik heb echt genoten!

Uiteindelijk in een drafje over de finish met HF 68. Bij de nakeuring stond Ret er enorm relaxed bij - HF werd toen gemeten op 32... en nee, dat was geen telfout!


Het mooiste van alles was dat we allebei 'fit to continue' waren. Ret en ik hadden allebei nog wel een rondje gekund. Ik voelde me stukken beter dan na de 62 km in Kootwijk, toen ik echt gesloopt was. Het fietsen en skaten van de afgelopen tijd heeft blijkbaar geholpen


Veel dank aan mijn grooms Laura en Marron! Ze hadden af en toe wat ruzie met de groomroute, maar het kwam toch allemaal op zijn pootjes terecht. Prima team!

En ook enorm veel dank aan de organisatie! Een geweldig mooie wedstrijdroute en alles was prima geregeld, mijn complimenten!

En nog wat foto's, gemaakt door respectievelijk Ous, Martijn en Carla (Alvaron):

