Geplaatst Even nog snel een paspoortje voor wie ons nog niet kent:
- Barbedos (Bros)
- 8 jaar
- ruin
- KWPN (IndoradoxMartel)
- iets boven de 1.80 hoog
Bros is van mijn vriend en mij samen. Na wat punten behaald te hebben in de dressuur zijn we gerichter gaan trainen op het springen en dat gaat ons best goed af tot nu toe. Bros kan erg heet worden en ik moet nog wat meer in het ritme blijven, maar we hebben er lol aan.
In de voorbereiding op deze cross hebben we helaas niet veel mazzel gehad. Bros trapte er een ijzer af waardoor zijn hoef eruit zag als een uitgegroeide champignon, maar gelukkig kon mijn hoefsmid wonderen verrichten en zat het ijzer er twee dagen voor de cross weer onder geslagen. Geen lekkere laatste trainingsdagen dus. Toch vol goeie moed op pad gegaan. Zaterdag parcours verkend terwijl de hogere klasses al van start waren, wat een geweld aan paarden kwam daar voorbij! Bij het zien van de hoogtes en moeilijkheidsgraad van de hindernissen ging het bij mij toch wel even kriebelen. Dit stond een stuk pittiger dan de oefencross! Toch maar even een nachtje rustig over slapen...
Zondag begon met een plensbui. In combinatie met de losgetrapte bodem van de dag ervoor maakte ik me wel zorgen. De springring lag er al aardig aangeslagen bij en ook het losrijterrein voor de cross was een kleibad. Stiften maar indraaien dus. Nouja, voor zover gepland. Het noodijzer wat mijn hoefsmid eronder had geslagen twee dagen ervoor bleek te ruime gaten te hebben waardoor ik dus alleen aan de andere voorhoef stiften inkreeg. Baal!!
Voorzichtig rijden dan maar. Tijdens het inrijden was Bros knetterheet. Voor mij ook een hele ervaring om met zoveel paarden in een ring te rijden. Na wat rondjes galopperen en een oefensprongetje (JAAAAAAAA ik mag baas ik mag
) kalmeerde hij gelukkig toch nog een beetje. Toen was het alweer tijd om de ring in te gaan! Het springen ging erg fijn en we kwamen in een snelle tijd foutloos rond. Even langs de dierenarts en met een hartslag van 64 goedgekeurd om de cross in te gaan. Toen we nog even mochten losspringen op de vaste hindernissen ging het al een beetje mis: Bros gleed weg op de kleibodem en weigerde ineens te springen. Dat heeft ie echt nog nooit gedaan! Ik was zo verbaasd dat ik vergat te corrigeren en na wat mislukte pogingen toch nog 1 keer goed eroverheen. Niet helemaal lekker het startvak in en toen begon het aftellen. De eerste hindernis gelijk in de remmen en ik totaal uit concentratie. Toch eroverheen en goed over hindernis twee. Hindernis drie, de ophaalbrug, vreesde ik al voor en ja hoor, weer in de remmen. Na wat pogingen en me te laten inhalen door een ander paard toch eroverheen. Mooi lang galopstuk om weer even in het ritme te komen en toen gingen we eindelijk los! Hindernis na hindernis heerlijk gesprongen, wat een topknol. Tot we bij het water aankwamen. Dit hebben we nog niet echt geoefend dus had al verwacht dat ik hier zou moeten uitwijken naar het alternatief. Helaas te krap gedraaid waardoor we nog een langsloper hadden. Met die laatste weigering heb ik besloten te stoppen en hebben we ons naar de nakeuring begeven. Heel erg balen natuurlijk, en toch ook een beetje verbaasd over het weigeren. Als ik het toen geweten had...
Nakeuring was goed, hartslag van 65 dus keurig. Naar huis gelopen en naverzorgd. Beetje de balen in maargoed, het was de eerste echte cross op zo'n groot evenement dus heel trots op Bros. De volgende dag even checken, en nee he, Bros dik been achter! Hij leek nog wel zuiver dus twee dagen gekoeld en afgestapt. Woensdag was de zwelling weg maar toen stond hij ineens op drie benen
Ik vreesde het ergste en de dierenarts dus maar gebeld. Die kwam donderdag uitsluitsel geven: na de tang (geen reactie) en twee keer snijden (geen reactie) kwam met de derde keer snijden ineens alles naar boven: een megahoefzweer! Ons arme, domme, dappere paardje heeft een cross gelopen met een voet die helemaal niet wilde. Had hij maar wat laten weten, dan had ik hem niet gestart. Maar nee hoor, meneer liep wel door. Toen ik terug ging denken waren de hindernissen waar hij weigerde ook op hele zachte bodem: extra pijnlijk dus. De keuringen was hij goed want dat was op een verhard paadje. Verklaarde weer een hoop, en gelukkig is hij ondertussen weer helemaal hersteld.Nou, enorm verslag, hier dan maar de foto's en natuuuurlijk ook de film! De foto's zijn gemaakt door mijn vader Ruud Janssen (http://www.ruudjanssenfoto.nl/), Ashley Seesink (http://a-seesink-photography.weebly.com/) en Christa de Korte (https://www.facebook.com/CDKfotografie), waarvoor heel veel dank!
laatste voorbereidingen
Klaar om te gaan!
Hindernis 2
Hindernis 6
Hindernis 6
Hindernis 7a en b
Hindernis 8
Hindernis 8
Keuring
Crosshindernis 2
Crosshindernis 3
Crosshindernis 3
Ennn het eind helaas!
En daar is de film dan! Goprofilm en stukjes vanaf de grond van het springparcours en ons avontuur in de cross. Enjoy!
https://www.facebook.com/photo.php?v=10204323995445358&l=7904373938798173166
Respect als je ons hele verslag gelezen hebt
En op naar de volgende cross! Dit wordt voor ons waarschijnlijk september. 
En wat een bikkel joh, gewoon niets laten merken met een hoefzweer. 
