Geplaatst 
De titel spreekt al boekendelen maar laat ik maar beginnen bij het begin!
Ik had op 1 mei een cross in Tielt, eentje van 80cm. We hadden hiervoor al 2 foutloze crossen gereden, en deze was een West-Vlaams kampioenschap! Mijn doel was bij de beste helft eindigen, omdat we nog niet zo lang bezig zijn.
Even snel ertussendoor: Mijn paard is Shuttling's Pride (aka Shuddy) een 17-jaarse engelse volbloedruin met een race-verleden.
Het inrijden voor de dressuur was een mierennest! Veel paarden op een niet al te groot inrij terrein. Veel ringen waren tegelijkertijd bezig, alle onderdelen waren op 1 dag dusja veel volk! Mijn paard was ook gespannen tussen de vele paarden, ik had al stress voor de proef zelf! Maar eens in de ring was mijn paard veel rustiger, maar ik had precies nog te veel zenuwen, een oefening vergeten tijdens mijn proef...
Ondanks dat 56 strafpunten en alsnog voorlopige 19e plaats van de 53 ruiters. Supergoed dus ondanks die grove fout waarop we een 0 kregen! Maar dat mocht de pret niet drukken. Op m'n protocol ook een 10 voor verzorging van combinatie!
Een onwijs leuk compliment! 
Daarna hebben we de cross gewandeld. Ik zag het erg goed zitten! Mooie cross met enkele uitdagende dingetjes, maar niets dat mij echt schrik aanjaagde! Maar voor we beginnen met crossen natuurlijk eerst nog het springen.
Op mijn 2 vorige crossen was mijn springen niet goed, telkens 3 keer een balk. Dus ik ging voor minder strafpunten.
En ik heb een fijn rondje gereden, 1 pechbalkje!
Noemenswaardig is dat ik nog nooit een foutloos parcours heb gereden op wedstrijd. 
Dat wordt nog een doel. 
Kan wel kwaad kijken precies
Concentratie 
Door dat balkje opgeschoven naar de 24e plaats, nog steeds bij de beter helft.
Superblij met het rondje, op naar de inrijpiste voor de cross want 20 minuten later moesten we starten!
En de cross startte!
Shuddy had er zin in! We moesten aan 450m/min galoperen, dat was een makkie als ex-renpaard! 
Hij had er zooooo veel zin in!
Hindernis 2
Hindernis 3, de coffin...
Vrij snel erna was er een grachtje, die lag vol met schavelingen en mijn paard was geschrokken dat het er al zo snel was! Hij maakte een pijlsnelle linksomkeert (zijn specialiteit, ik val er altijd van bij zo'n soort weigering) en ik viel er van! Op zich niet erg, maarja slecht gevallen... En ik voelde meteen dat er iets mis was! En ik zag het ook, mijn voet hing er maar raar aan...
Uh-oh, met de ambulance weg gevoerd naar het spoed, daar hebben ze foto's laten nemen en het was een lelijke luxatie van de talus (onderdeel enkel), moest meteen recht gezet worden onder narcose anders ging ik er heel mijn leven last van hebben. Eerst met de ambulance met sirenes overgebracht geweest naar een ziekenhuis dichter bij mijn thuis. Daar hebben ze ook nog een MRI scan gemaakt en blijkt dat ik ook een lelijke breuk had dat niet te zien was op de rontgenfoto's. Dus moest met spoed onder het mes!
Voor de operatie nog deze foto
De dag erna naar huis maar die nacht toch nog moeten terug keren naar het ziekenhuis omdat de pijn ondragelijk was, ze hebben mij vol pijnstillers gespoten en daar heb ik dan nog wat kunnen slapen. En daarna nog 4-5 dagen in het ziekenhuis moeten blijven.
En nu in het gips tot nog zeker in juli en paardje geniet van een luizenleventje op de wei... (de middenste)
Arme jongen kon er natuurlijk niets aan doen, gewoon een ongelukkige val!
.
Heel veel beterschap! 
I know the feeling helaas van er zo lang uit te liggen mr gelukkig heb je de ergste pijn hopelijk nu achter de rug en kan je beginnen aftellen stilaan! 
