Geplaatst eindigde 2009 minder geslaagd. Geblesseerd vanaf september, verworpen na 3 maanden in augustus....
Dacht nog week te hebben, om te bedenken wel of niet te dekken dit jaar en een week om te verzinnen wie
de hengst ging worden. Moeder natuur vond dat ik op moest gaan schieten... (Zortin wordt de gelukkige)
Mijn kleine verleidster!
}-) 
http://picasaweb.google.com/Sjolvir/201 ... 8014783522
Hoezo, opdringerig?
Zal de ergste filmpjes en foto's maar niet plaatsen, maar geloof me..
Tobago mocht echt alles... Ze bleef alleen nog net niet staan. Morgen gaat ze dus naar de hengst.
Op deze mooie zaterdag ochtend in april (vandaag), moest de koningin eraan geloven, ze werd op transport gesteld....
Sinds september heeft ze van het goede leven kunnen genieten, met eten, niksen, lummelen en luieren.
Transport vind Sjol niet zo'n probleem, als je maar aan een aantal randvoorwaarden voldoet,
1 ervan is snacks mee nemen... naar de menles...
En ja, dan is het zover.. na een lange winter, met veel stappen, lange teugelen en nietsen,
mocht ze voor de 3e x weer voor de wagen.
De eerste keer 6 wkn terug, alleen maar half uurtje gestapt.
De 2e x, ook heel even gedraafd.
Nu mocht ze iets langer draven.
Dat kapsel
hmmmm, geen hanekam... Zo van voren is het wel grappig..
Even opletten, de instructeur legt wat uit en met zo'n rammellende kar, hoor ik niet veel.
Pam... eh, sorry, Sjol je haar danst.. Weet nog steeds niet wat ik ervan moet vinden.
Ik had gezegd, als ze weer goed is gaan die manen eraf, wordt het weer een strak boogje.
Gebroken lijntje!
En wat ben ik blij met mijn nieuwe tuig, dat nu toch gebruikt kan worden!
Had het alleen nog gepast op Sjol, toen ze geblesseerd raakte, nooit mee gereden, moet nog wat aan geknutseld.
Allemaal achter elkaar en dan afwenden.
Ukkie is de andere fjord.
Zij en hij, Sjolvir en haar schaduw, hoewel vandaag was het andersom, Sjol, liep Tobago ernstig voor de voeten.
Als ze niet hengstig is, mag hij niet eens naar haar kijken!
Samen rennen en bokken...(moet niet gekker worden)
En ik maar denken, dat ze moe was van de menles,
dit is direct nadat ik thuis kwam en haar van de tailer heb gehaald.
Tja, sorry Tobago, ben bang dat je plakband aan je achtereind hebt, vandaag raak je Sjol niet kwijt.
Ik zei toch dat je haar vandaag niet kwijt zou raken...
Ahum, hij heeft toch stippen, ik verklap alleen niet waar
Ben zo blij met mijn kleine pluizebol, hopelijk blijft haar blessure weg, kunnen we lekker weer opbouwen
en hopelijk volgend jaar dan een klein schattig fjorden veulentje... Vingers gekruisd.
En stiekum willen we dit jaar dressuur gaan starten met mennen, maar dan moeten we nog wel hard gaan werken.
mooie fjord 
ziet er al goed uit zeg.
.
)
.
