Geplaatst Smorgens zouden we om 10 uur vanaf het inspanterrein vertrekken. Ik heb zelf helaas niet zo'n superluxe grote vrachtwagen-met-koets-gedeelte... ik moet het maar doen met een autootje met dezelfde naam als mijn pony en een lief klein shettentrailertje. Gelukkig heb ik een super-tweewielertje! Je kunt het namelijk uit elkaar schroeven, achterbank plat en karretje erin! Je moet dan alleen wel ff op tijd op het inspanterrein zijn, want ja... het moet ook weer in elkaar natuurlijk!
En zo gingen wij op weg!
beetje drammerig nog.
braaf over de rotonde
de begeleider op de motor had de weg voor ons fijn gesloten, zodat de hele ploeg kon oversteken.
haha! Die was wel groooot hoor! Gelukkig had de menner het paard super onder controle en hebben mn groom en ik ontspannen kunnen rijden zonder dat we het gevoel hadden dat we overhoop gereden zouden worden.
fijne pony! Geen gedram meer, gewoon lekker sjouwen.
Lelijk he, zo half geschoren
Hier hadden we onze eerste stop! Lekker met koffie en... SLAGROOMSOESJES!
(en zowaar... ik kon mijn eigen slagroomsoesje zelf opeten zonder dat er een zwarte neus in de buurt was... Ideaal een groom!)
Catlin en Sunny hebben even een onderonsje...
De arme meid, ze had het zo koud! Op de kar zat zij lekker onder de deken, maar tijdens de stops moest ze die inleveren zodat ie op de pony kon.
Opeens klonk er een vreemd fluitsignaal... Ik snapte er geen bal van, maar alle menners vlogen plotseling terug naar hun aanspanning, dekens af, handschoenen aan... Ik dacht "Verrek! We gaan weer"
Daar was dat fluitje dus voor!
Weer fijn achter de andere shetlanders. Er liepen nog 2 shetten mee (tweespan) en verder alleen maar grotere paarden. Sun had echter helemaal geen moeite met het tempo of wat dan ook en liet zo maar weer even zien dat een groot hart soms gewoon in een kleine verpakking zit.
En tja, dames, zijn we het er niet allemaal over eens dat die kleine cadeautjes vaak de allerbeste zijn?!
Zo ook met shetten!
Tja... ik geloof dat sunny toch een beetje camera-schuw is...
maar hij kan wel netjes in een rijtje lopen he!
Even rustig mijn handen opwarmen. Fijn hoor dat Catlin nu ook kan mennen, kon zij mooi even de pony mennen, en ik mn handen warm wrijven.
Zo kwamen wij aan bij de volgende stop. Dat was bij een landwinkel, en daar hebben we de lunchstop gehouden.
De fotograaf vond mn pony wel heel grappig, en ik moest er maar even naast gaan staan zodat "we kunnen zien hoe klein hij is"
Je ziet wel aan zn hoofd dattie daar helemaal niet vrolijk van wordt! Tss, klein! hoe durven ze!
Even sun zn voorhoofd krauwelen. Dat vind hij altijd erg prettig. Hij mag (uiteraard) niet schuren, dus hij houdt zn hoofd dan zelf stil, en ik krauwel eroverheen.
Na de lunch weer verder, de leidsels nog maar even aan catlin gegeven en nog wat foto's getrokken.
Dat was ons uitzicht!
Op weg naar de laatste stop hadden we nog 3 tellen regen, a 2 druppels en een hagelsteen.
Dat was voor de meiden in de kar voor ons voldoende reden om gauw onder de deken te kruipen!
Bij de laatste stop had ik het heel koud, en moest en zou ik opwarmen:
Uiteraard is het onmogelijk om met 2 kopjes koffie ongemerkt terug naar je paard te lopen... De fotografe had maar een scherp oog.
Al met al is het een heerlijke dag geweest, en kijk ik alweer uit naar onze volgende rit! Gelukkig hoef ik niet lang te wachten, want op 7 november spannen we de paarden weer in voor de snertrit!
Op alle foto's zit natuurlijk copyright.
Groetjes, lacuna
EDIT: foto dubbel, even gewijzigd naar de juiste foto.
gelukkig had hij hem goed onder controle 
Super gaaf gezicht, en wat heb je er een mooi tuigje op liggen !
maja, je moet er wat voor over hebben, nietwaar? 
