Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-04-07 23:22

Toiletteren en scheren

Geplaatst door de TopicStarter : 30-04-07 23:22

Het toiletteren van een paard is geen gemakkelijke zaak omdat er zoveel bij komt kijken. Maar als het goed gedaan wordt, loont het resultaat de moeite. Een verzorgd paard geeft een goede eerste indruk en dit is bovendien belangrijk voor het welzijn van het paard zelf. Het vraagt echter wel tijd en inspanning, vaak is het precisiewerk, maar het schept een vertrouwensband tussen ruiter en paard en dat kan veel voldoening geven.

TOILETTEREN VAN HET HOOFD
Tastharen rond de ogen en de mond
De lange tastharen rond de ogen en de mond hebben bij paarden, zoals bij vele andere dieren, een belangrijke functie, het is de tastzin van het paard. Deze functie is vergelijkbaar met onze handen en daarom wordt het afgeraden om deze tastharen weg te knippen. Heel uitzonderlijk gebeurt dit wegknippen wel voor een keuring of bij een bepaald ras, maar de stelregel is duidelijk : laat deze haren staan.

Baardharen (onderkaak en keelgang)
Bij paarden die niet voortdurend buiten staan kunnen deze haren verwijderd worden. Dit kan gebeuren door ze weg te branden (dit kan leiden tot geurhinder welke niet door alle paarden zomaar wordt geaccepteerd) met een aansteker (of een kaars), wat bij lichtgekleurde paarden bijna onzichtbaar is. Bij donkere paarden zijn die verschroeiende puntjes aan het uiteinde van de haren wel zichtbaar.
Baardharen kunnen ook weggeschoren worden met een kleine tondeuse : een tondeuse met brede tanden (wegscheren in de richting van de haren) of een tondeuse met een verlengstuk (wegscheren tegen de richting van de haren). Baardharen kunnen ook geknipt worden met een schaar, dit gebeurt tegen de richting van de haren in dwz van onder naar boven toe.
In de winter zijn de baardharen niet altijd duidelijk te onderscheiden van het dekhaar.

De ogen, de neusgaten en de mond
Deze worden bij de dagelijkse verzorging met water en een spons gereinigd. Een aanrader is om ongeveer eenmaal per week dit water te vervangen door olie (baby-olie). Olie reinigt niet alleen dieper maar voedt de huid tegelijkertijd zodat deze niet uitdroogt. Het gebruik van olie wordt vaak toegepast bij een wedstrijd of een keuring omdat het paard attenter lijkt door de glans.

De oren
De oren kunnen helemaal uitgeschoren worden met een tondeuse. Dit ziet er heel keurig uit maar is niet echt aan te raden omdat stof, regen, bacteriën en insecten makkelijk naar binnen kunnen. Wel is het mogelijk om op een veilige manier de langste haren weg te knippen. Deze haren worden met de vingers buiten het oor gehaald. De oorschelp wordt toegeknepen en met een schaar kunnen de haren die zich nu aan de buitenkant bevinden weggeknipt worden. Dit gebeurt best van boven naar beneden met een rechte schaar met afgeronde punt.

TOILETTEREN VAN DE HALS
De manen in de nek
De manen in de nek kunnen weggeknipt, weggeschoren of langgelaten worden. Wegknippen (of scheren) is makkelijker voor de verdeling van de manen en voor de ligging van het halster of het hoofdstel.
Het wegknippen heeft verschillende maten naargelang het ras :
- Arabier : ongeveer 30 cm
- Quarterhorse : ongeveer één oorlengte
- Warmbloed : ongeveer drie vingers
Het wegknippen van deze manen in de nek verfraait het paard. Het paard lijkt edeler wanneer men meer dan drie vingers wegneemt, maar hoe meer haar wordt weggenomen, hoe korter de hals lijkt. Meer wegnemen biedt dus een voordeel voor paarden met een lange hals.
Het wegknippen of scheren begint bij de aanzet van het oor. Dit wordt best zo kort en zo gelijkmatig mogelijk gedaan, rekening houdend met de maantop. Is deze maantop te dik, dan wordt deze dunner door wat meer naar voor te beginnen knippen. Is deze maantop te dun, door het meer naar achter te beginnen knippen kan er wat meer haar naar voren groeien en wordt de maantop bijgevolg dikker.

Het trekken van de manen in de hals
Indien de manen te lang zijn worden deze best getrokken, niet geknipt. Voor het trekken van de manen worden deze vooral niet gewassen of met een speciale spray behandeld, want dit maakt de haren glad en dan wordt het trekken veel moeilijker.
De keuze voor lange of korte manen wordt door de ruiter zelf gemaakt, maar bij sportwedstrijden en keuringen wordt meestal gekozen voor korte manen. Korte manen wil zeggen dat de manen getrokken worden op handbeedte zodat ze ook makkelijker in te vlechten zijn. (Handbreedte : hangt af van de smaak en de keuze van de ruiter, het model van de hals van het paard, volgens de modetrend van dat moment).
De manen worden ingekort door de lange haren uit te trekken mét wortel. Dit kan gebeuren met de hand of met de manenkam. Best worden niet teveel haren ineens genomen. De korte haren van de gewenste lengte worden naar boven gekamd. De langere haren die er onderuit steken worden rond de vingers of het kammetje gedraaid en uitgetrokken.
Heeft het paard héél dunne manen, dan mag de wortel niet mee uitgetrokken worden en worden deze haren beter ingekort met een schaar (speciaal : met tandjes) of een zaagmesje.
Een kam scheren of knippen kan natuurlijk ook.

De manen in de hals vlechten
Bij sommige wedstrijden en bij keuringen is het verplicht om de manen in de hals te vlechten. Door de manier waarop de manen worden gevlochten kan het paard bijzonder fraai worden. Een paard met een veel te zware hals krijgt een beter uitzicht door de vlechtjes plat te laten liggen. Een te dunne hals vraagt rechtopstaande vlechtjes en bij een normale hals worden deze schuin geplaatst. Een combinatie van verschillende technieken kan de halsvorm verbeteren.
Deze technieken kan men alleen maar goed onder de knie krijgen door regelmatig te oefenen. Na enkele keren vlechten wordt men er handiger in en zal het resultaat dikwijls veel beter ogen.
Er zijn verschillende soorten vlechten :
- indien het paard lange manen heeft kan er een boerenpaardevlecht (of ook hengstenvlecht) gemaakt worden : een stuk haar wordt verdeeld in drie gelijke delen. Het vlechten wordt begonnen aan de nek en telkens wordt er aan één kant een beetje haren bijgenomen. De vlecht wordt strak tegen de hals aan gevlochten en het uiteinde wordt vastgemaakt met een elastiekje.
- Ook een arabische vlecht behoort tot de mogelijkheden. Deze techniek is hetzelfde als de voorgaande, maar met dit verschil dat de vlecht niet strak tegen de hals wordt gevlochten, maar wel geleidelijk aan naar beneden zakt, zodat de vlecht mooi de bespiering van de hals volgt.
- Tenslotte kan er ook een netwerk van ruitjes worden gemaakt : de manen worden verdeeld in verschillende staartjes (met elastiekjes of een wasknijper). Vervolgens wordt er telkens van de ene helft van het ene staartje de helft van het volgende staartje toegevoegd. Dit wordt vastgezet en telkens opnieuw herhaald. Zo wordt er een netwerk van ruitjes gecreëerd.
Heeft het paard korte manen, dan kunnen veel afzonderlijke vlechtjes worden gemaakt die men dan kan opknopen (oprollen naar binnen toe) tot kleine dotjes. Het aantal vlechtjes hangt af van de dikte en de lengte van de manen alsook van de lengte van de hals. De elastiekjes waarmee de vlechtjes vastgezet worden mogen wit zijn, ofwel in dekleur van de manen. Het mooiste resultaat wordt bereikt wanneer de vlechtjes ongeveer even dik zijn en op gelijke afstanden gemaakt.
De vlechtjes oprollen en innaaien wordt ook veel gedaan omdat het resultaat zeker zo mooi is en de vlechtjes zitten vaster. Dit lijkt in het begin moeilijk maar ook hier geldt : oefening baart kunst. Innaaien heeft het voordeel dat er bij het losmaken veel minder manen worden uitgetrokken.

De maantop trekken of vlechten
De maantop is het voorste gedeelte van de manen en bij het trekken van deze haren gaat men op dezelfde manier tewerk als bij de manen. De normale lengte is ongeveer tussen of juist boven de ogen. De maantop wordt best nooit recht getrokken (dit oogt niet zo mooi), het moet best een beetje in een boogje hangen.
Is de maantop dik of het hoofd nogal zwaar, dan laat men de maantop best wat langer. Is de maantop daarentegen dun of heeft het paard een fijngevormd hoofd, wordt de maantop best wat korter getrokken.
Men is nooit verplicht een maantop in te vlechten, er zijn ook weinig paarden die er dan mooier uitzien. Worden de manen en de staart gevlochten, dan kan dit bij de manentop evneens op dezelfde manier.

HET TOILETTEREN VAN DE BENEN
De zwilwratten en de sporen
De zwilwratten (worden aangetroffen aan de binnenkant van de benen boven de voorknie en net onder het spronggewricht) evenals de sporen (onderaan in de vetlok) zijn overblijfselen van de tenen van het prehistorisch paard. Ze worden gewoon met de hand afgeplukt, wel enkel het harde gedeelte. Indien de stukjes moeilijk loskomen, worden ze best eerst met wat water geweekt.

De vetlok
Bij paarden die op stal staan en goed verzorgd worden, mag de vetlok helemaal weggeschoren worden. Wanneer paarden veel (of steeds) buiten staan is deze vetlok nodig voor de afwatering en zeker heel belangrijk. Is de vetlok veel te lang, dan kan deze korter geknipt worden door de haren evenwijdig met de grond te trekken en vervolgens met de schaar evenwijdig met het been omhoog te knippen zodat de lok daarna weer mooi in een puntje valt.
Bij bepaalde paardenrassen (vb. Friese paarden) moet de vetlok heel lang zijn.

De kroonrand
De haren aan de kroonrand kunnen helemaal weggeschoren of weggeknipt worden. De hoef lijkt dan groter, en dat is mooier voor paarden met kleine hoeven. Zijn de hoeven heel groot, dan blijven deze haren best staan. Wanneer deze haren worden verwijderd moet er extra zorg besteed worden aan de kroonrand, omdat dit de plaats is waar de hoef bijgroeit en de natuurlijke bescherming (de kroonrandharen) wordt weggenomen.

De hoeven
Een paard dat buiten loopt heeft meestal gezonde hoeven, en dan is enkel uitkrabben voldoende. Dit gebeurt best weg van het been. Wanneer een paard binnen staat moeten de hoeven elke dag uitgekrabt worden en de buitenkant (en eventueel ook de binnenkant) van de hoef ingevet (met vet, olie, levertraan,…). De binnenkant moet enkel verzorgd worden indien deze niet gezond is. Een gezonde hoef heeft een harde zool en een veerkrachtige straal. Is deze straal ook hard, dan wordt ook deze best ingevet. Is de straal te zacht of rot, moet deze ingeteerd worden of behandeld volgens aanraden van een veearts of een hoefsmid (met vb Egyptische zalf, biotine, blauwe vitrioolzalf,…)
Om de hoef te verfraaien kan men voor de wedstrijd of keuring de buitenkant van de hoef lakken met speciale hoeflak. Hiervoor worden de hoeven eerst grondig gewassen, wacht men tot ze helemaal droog zijn om ze daarna te lakken met doorschijnende of zwarte hoeflak (kiezen wat het best bij het paard past). Wanneer alles goed gedroogd is hebben de hoeven een mooie glanslaag waar niets aan blijft kleven.

De benen
Eventuele lange haren aan de benen kunnen weggeschoren worden zoals bij de baardharen.
Opletten dat het werken met de tondeuse geen zichtbare sporen nalaat (strepen), als het maar om een paar lange haren gaat misschien beter een schaar gebruiken.

TOILETTEREN VAN DE STAART
Bij de dagelijkse verzorging van het paard blijft men best zoveel mogelijk van de staart af om hem niet te dun te maken. Als de staart verzorgd wordt, begint men met de staart eerst uit te wassen en in te spuiten met een speciale ontklitter. Als de staart dan opgedroogd is, kan men hem met de hand uitpluizen of met een borstel uitborstelen.
De lengte van de staart is normaal gezien ter hoogte van het midden van het pijpbeen (wanneer het paard stilstaat). Een gedragen (met een hand of arm eronder) staart komt dan tot aan de onderkant van het spronggewricht. Heeft het paard een hel dikke staart dan wordt deze best wat langer gelaten. Heeft het paard echter een dunne staart, dan lijkt deze mooier wanneer hij wat korter is.
Een staart wordt best gelijk geknipt wanneer hij in gedragen stand hangt. Ofwel wordt de staart wat schuin geknipt zodat de haren tegen het paard korter zijn dan die aan de buitenkant. De bovenkant van de staart kan men trekken, opscheren of invlechten :
- Trekken : dit wordt op dezelfde manier gedaan als bij de manen. Soms kan dit voor het paard pijnlijk zijn.
- Opscheren : dit gebeurt over een lengte van ongeveer 20 cm (een stukje lager dan het breedste punt van de bil). Hiervoor wordt best een tondeuze gebruikt zodat de onderste haren geschoren kunnen worden in een boogje omhoog tot aan de aanzet van de staart. De overige haren worden met de schaar bijgeknipt tot de staartwortel mooi smal oogt (regelmatig bijhouden).
- Invlechten : Men neemt drie stukken om te vlechten en telkens worden er links en rechts steeds haren bijgenomen, altijd ongeveer evenveel. De vlecht moet goed in het midden gehouden worden, wordt goed aangetrokken en minstens 20 cm ingevlochten. Men kan invlechten tot aan het einde van de staartwortel wat een mooi effect geeft bij paarden met een dikke lange staart.
Wil men tenslotte graag een krullende staart, dan worden in een natte staart een aantal vlechten gemaakt die daar blijven zitten tot de staart droog is. Wanneer men deze dan losmaakt en uitborstelt, krijgt men als resultaat een mooie golvende staart.

SCHEREN
Eigenlijk is scheren van paarden alleen nuttig bij paarden die tijdens de winterperiode veel werk verrichten omdat paarden met winterharen immers meer zweten en dus veel moeilijker opdrogen. Geschoren paarden zijn natuurlijk ook makkelijker te onderhouden (te poetsen : wat niet wil zeggen dat deze paarden niet moeten gepoetst worden, integendeel, maar het gaat wel makkelijker met geschoren haren). In alle andere gevallen biedt de vacht de beste bescherming tegen de winterkoude. De periode om te scheren loopt van ongeveer half oktober tot half februari.
Paarden die geschoren zijn, moeten altijd een deken opgelegd worden. Ook wordt hun gewicht de eerste weken best in de gaten gehouden; door de isolatielaag van het paard weg te nemen kan het zijn dat zij aan vetverbranding gaan doen omwille van de extra verbranding die nodig is om zich warm te houden. Hierdoor kunnen zij in gewicht afnemen en in dat geval wordt best de voeding aangepast.
Geschoren paarden zijn in het begin van het werk dikwijls wat heviger, dit is gewoon omdat zij zicht willen warm houden. Eventueel kan de opwarming gedaan worden om een daarvoor speciaal ontworpen (nier)deken.

Stelregels bij het scheren
Het staartbegin wordt nooit geschoren (altijd in een punt scheren). Om dit te bepalen wordt de breedte van de staartwortel genomen en gaat men vanaf daar 10 cm omhoog. Vanuit dit punt tekent men met bijvoorbeeld zadelzeep een driehoek naar de zijkanten van de staartwortel. De haren binnen deze driehoek blijven dus staan.
Wanneer men kiest voor het jachtpatroon, worden normaal gezien de benen niet geschoren. Deze paarden kunnen ook makkelijk buiten wandelen en werken (betere bescherming tegen kwetsuren). Indien de benen niet geschoren worden, volgt men de bespiering bovenaan om de benen af te tekenen (niet recht).
Wanneer men enkel een zadeldek laat staan, wordt best rekening gehouden met het exterieur van het paard :
- lange rug : zadel iets meer naar achter uittekenen
- gewone afmeting rug : zadel in het midden plaatsen
- korte rug : zadel vooraan op de schoft uittekenen

Scheertechniek
Scheren doet men best met een daartoe speciaal ontworpen grote tondeuse (met fijne mesjes).
- Het best begint men bij de schouder en laat men het paard eerst wennen aan de trilling en het geluid. Vervolgens scheert men altijd tegen de richting van het paard in, waarbij men de tondeuse niet altijd moet opheffen wanneer men van richting verandert. Dit is zeer storend voor het paard.
- De tondeuse moet best heel licht in de hand gehouden worden en bij het scheren houdt men eenzelfde zachte druk aan. Met de andere hand blijft men in contact met het paard, wat nuttig is om te voelen of het paard schrikt of wegspringt (veiliger voor de verzorger) en zo kan de huid ook wat meer aangespannen worden. Men werkt best met korte stukken en de plaatsen die niet voldoende geschoren zijn behandeld men meteen opnieuw. Hier wordt best niet mee gewacht tot het paard helemaal geschoren is, want anders krijgt men strepen.
- Bij het scheren moet men de tondeuse regelmatig van olie voorzien, zeker wanneer deze dreigt warm te lopen (naaimachineolie gebruiken). De olie wordt op de messen gedaan, aan de zijkanten, in de daartoe bestemde holten en aan de bladveren achteraan.
- Na het gebruik de tondeuse goed reinigen.
- Opletten met een elektrische draad.

Moeilijk te bereiken plaatsen
- Aan de keel : (overgang met de hals) best aan een andere persoon vragen om de kin van het paard omhoog te duwen zodat dit gebied helemaal uitgestrekt wordt en kan uitgeschoren worden.
- Elleboog : men heft het been op en steekt dit tussen de eigen benen. Met een stap achterwaarts wordt de elleboog uitgestrekt en kan deze zo geschoren worden. Dit kan indien het paard rustig is. Bij een onrustig paard of de eerst keer misschien toch best met z'n tweeën zijn.
- Rimpels tussen de voorbenen : een andere persoon vragen om te helpen het andere been op te heffen en de knie naar buiten te trekken om zo de borst breder en rimpelvrij te maken (aan beide kanten).
- De plaats waar de singel ligt : een andere persoon neemt het voorbeen op en strekt dit helemaal uit naar voor wat een aanspanning van dit ganse gebied veroorzaakt.
- Aan de lies : opletten dat men het paard niet snijdt. De huid moet helemaal opgespannen worden en indien de paarden echt gevoelig zijn kan men deze plaatsen best met een kleine tondeuse afwerken.
- Kootholte van het voorbeen : het been optillen en de hoef losjes laten hangen in de hand.
- Voorkant van het been onderaan : dit voorbeen op de knie plaatsen of naar voor trekken.
- Achterbeen onderaan : het been onder het paard intrekken.
- Koot achteraan aan het achterbeen : het been helemaal gestrekt achteruit plaatsen en eventueel een kleine tondeuse gebruiken.

GESLACHTSONDERDELEN
Uitwassen van de koker
Bij paarden in de vrije natuur wordt de koker van de hengsten door het dekken gereinigd, maar bij onze paarden is het nodig de koker regelmatig uit te wasssen.
Indien het paard zich niet erg vuil maakt volstaat het om de koker 2 tot 3 maal per jaar te reinigen, bij "vuile" paarden is het soms zelfs maandelijks nodig.
Om de koker uit te wassen, gebruikt men lauw water (geen heet), Sunlight zeep (omdat deze zuiver van structuur is) en een stukje van een spons (een andere dan deze voor de neus en de mond gebruikt wordt).
Deze handelingen voorzichtig en rustig aanpakken bij paarden die dit niet gewoon zijn, men neemt er best de tijd voor. Ook hier houdt de andere hand best contact met het paard om te voelen hoe hij reageert. Paarden die dit gewoon zijn laten dit rustig toe.
Men begint in de eerste kamer. Dit is de holte waar zich al die rimpels bevinden (uiterlijk gedeelte van de koker). De handen worden natgemaakt en ingewreven met zeep (dit wordt voortdurend herhaald zolang men de koker wast) en men verwijdert het vuil en de korsten. Het is niet nodig om het helemaal van de huid af te trekken, men weekt het best eerst een beetje los.
Vervolgens duwt men de hand wat verder en komt zo in een gladder gedeelte waar meestal weinig vuil aanwezig is. Gewoon een paar keer met de vuist doorheen gaan (zeker niet vergeten om telkens de handen te spoelen en in te zepen).
Daarna bereikt men de laatste kamer via een kleine opening achteraan. Men moet helemaal deze kamer binnengaan tot men voelt dat de sluitspiervan deze kamer rond de pols zit. Dit is de plaats waar de penis zich bevindt en waar meestal vrij veeel vuil zit dat dan ook verwijderd dient te worden. De huid in deze kamer is heel kwetsbaar, men mag zeker geen lange nagels hebben of ringen dragen, anders wordt het paard vanbinnen gekwetst.
Tenslotte neemt men de kop van de penis en tast men even om de urineleider te vinden, waar men echter niet binnen gaat. Wel worden de holten errond gereinigd, met een vingertop. Hier treft men meestal grijs, nogal papperig vuil aan, wat eventueel al hard kan geworden zijn. Voorzichtig weghalen, waarna de koker kan gespoeld worden.
Om te spoelen gebruikt men steeds vers water en begint men in de laatste kamer. Een stukje spons met proper water wordt uitgeperst in die kamer. Dit wordt herhaald tot de kamer volledig gespoeld is, waarna dezelfde handeling wordt verricht voor alle andere kamers. Men kan ook met de tuinslang voorzichtig de koker uitspuiten, tenminste als de slang op warm water kan aangesloten worden.
Tot slot wordt de buitenkant met een handdoek afgedroogd.

De aars
Het reinigen van de aars gebeurt gewoon door af te wisselen met water en baby-olie. Hetzelfde als voor de ogen en de neusgaten, maar wel met een andere spons (best één met een andere kleur om de twee sponsen te herkennen).

De tepels en de schede
Tepels en de schede worden alleen aan de buitenkant met water en zeep gewassen en afgespoeld.
Het vuil tussen de twee uierhelften moet wel verwijderd worden.
Laten losweken en weghalen.

VERSIERINGEN OP DE ACHTERHAND
Het ruitjesmotief
Dit motief wordt best met een kam (of eventueel een sjabloon) aangebracht. Met de kammethode wordt er een plastiek kammetje gebruikt waarvan men een stukje afbreekt dat zo breed is als de ruitjes die men wil maken. Hoe groter het paard hoe groter de ruit. De huid wordt vochtig gemaakt en het eerste ruitje naar beneden kammend aangebracht. Het volgende ruitje wordt vanuit de linkerbenedenhoek van het eerste ruitje gemaakt, het derde ruitje vanuit de rechterbenedenhoek, .. enzoverder. Met haarlak kan het motief in model gehouden worden of met gel die na het vochtig maken op de vacht wordt aangebracht.
Naast deze kammethode zijn er verschillende soorten sjablonen verkrijgbaar voor het aanbrengen van een ruitjesmotief.

Haaietanden
Haaietanden worden met een vochtige zachte borstel op de flanken aangebracht terwijl men achter het paard staat, worden de haren in de vorm van driehoeken naar zich toe getrokken, tegen de richting van de haren in. Van boven naar onder werken, gel en spray kunnen gebruikt worden om de tekening intact te houden.

**Geplaatst**: 02-05-07 23:36

Re: Toiletteren en scheren

Geplaatst: 02-05-07 23:36

Ik heb de helft gelezen.. het viel me op dat er veel "moeilijke" woorden instaan.. Heb je het zo van internet gehaald of heb je het zelf geschreven?

**Geplaatst**: 03-05-07 00:37

Re: Toiletteren en scheren

Geplaatst: 03-05-07 00:37

Dat viel mij ook op. En verder is het wat warrig geschreven alsof je er dingen tussenuit hebt gehaald en weer tussengetypt

Het leest niet lekker

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-07 14:56

Re: Toiletteren en scheren

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-07 14:56

Verdorie, nu kan ik niet meer editten. Was net terug van een bezoekje aan een Belgische ambulance-medewerker vriend, en die praat ook altijd zo moeilijk. Opnieuw posten als ander topic?

**Geplaatst**: 03-05-07 15:48

Re: Toiletteren en scheren

Geplaatst: 03-05-07 15:48

Nee gewoon zelf een nieuw stukje schrijven en hier plaatsen, je mag geen stukken van internet halen.. er moet bronvermelding bij en je moet eigen foto's gebruiken! succes

**Geplaatst**: 03-05-07 19:50

Re: Toiletteren en scheren

Geplaatst: 03-05-07 19:50

er staat bij scheren " Men werkt best met korte stukken en de plaatsen die niet voldoende geschoren zijn behandeld men meteen opnieuw."

maar je kunt beter lange banen scheren, want van korte stukjes krijg je een rabbig gezicht, en meer strepen.
gr