Mijn vriendje wilde in de eerste instantie het liefst geen katten, omdat dat voor mij geen optie was hebben we afgesproken 1 kat te nemen als compromis. Dit werd Jessie. Een lieve, speelse, enigszins maffe kat met een spitse kop en te grote oren.
Meet Jessie op de eerste dag bij ons!

Omdat ik toch wel een tweede kat wilde aangezien we allebei werken en Jessie dan wel alleen is heb ik af en toe laten vallen dat een vriendje voor Jessie wel een goed idee zou zijn.. Vriendjelief zag dat helaas nog niet zitten en verstandig als ik was besloot ik er niet om te gaan zeuren maar het geduldig en tactisch te spelen



Na wat emailcontact en een afzegging van de mensen die me voor waren geweest kon ik eindelijk gaan kijken en stond niets me meer in de weg om dit kleintje uit te kiezen als toekomstig vriendje voor Jessie! In het echt was hij nog veeel leuker en mooier als op de foto dus ik besloot geduld te hebben en te wachten tot dit katje bij mij thuis mocht komen wonen. Gister was het zover, hij is nu ruim 2 maanden, heeft zijn eerste prikje gehad, moeders werd hem zat, eet en drinkt zelfstandig en is zindelijk...
Het ene moment lig je nog zo lekker bij je zusjes

en omhels je je papa

en het volgende moment komt dat meisje dat een hele tijd terug ook al eens geweest is en neemt je mee in de auto voor een spannende rit.. Vervolgens wordt je op de grond gezet en komt er een groot zwart monster nieuwschierig op je aflopen!
Gelukkig ben je stoer en doet het je weinig dat er de hele tijd iemand achter je kont aanloopt



Tussendoor ga je even zitten om jezelf te showen

en na een flinke snuffelronde door het huis wordt je toch wel wat moe en kruip je op schoot bij dat meisje om even uit te rusten

Ook het zwarte monster maakt gebruik van de gelegenheid om nieuwe energie op te doen, het supervisie houden over zo'n klein wurm is natuurlijk een erg zware taak!

Na een half uurtje meen je genoeg uitgerust te zijn en ga je natuurlijk weer op tocht door het huis, Jessie houdt het vanaf gepaste hoogte allemaal goed in de gaten, maar waar is dat kleine wurm nou in ene?

Kiekeboe, hier ben ik!

Om de invalshoek te veranderen ga je als baas van het huis natuurlijk ook even wat lager zitten

En als de kleine probeert naar buiten te glippen (binnen heeft ie natuurlijk alles al gezien, zo'n stoere vent is niet snel onder de indruk) dan doe je een stapje dichterbij om je baas te helpen de kleine tegen te houden

Uiteindelijk voel je je als kleine stoere vent goed genoeg om lekker even te gaan spelen, en laat daar nou een muis staan die erom roept om gevangen te worden! Dat kan je wel, toch?

Maar waarom schiet ie dan toch steeds weg?

Niet opgeven hoor, ik heb hem!

Ik vond het allemaal erg spannend maar vooralsnog lijkt de ontmoeting redelijk te gaan.. Jessie gromt wat als Binkie te dichtbij komt en een enkele keer geeft ze een klein corrigerend tikje om hem op zijn plaats te zetten. Wel is ze erg van slag, wil ze bijna niet meer aangehaald worden en lijkt ze enigszins pissig op ons.. Binkie gedraagd zich netjes onderdanig in haar buurt en het lijkt hem verder weinig te doen, hij huppelt rond en speelt met alles wat hij tegenkomt.. Ik ga er maar vanuit dat ze gewoon even moet wennen en dat ze over een paar maanden als dikke vriendjes samen op de bank liggen!
Vannacht hebben we ze nog apart gehouden (Jessie bij ons op de slaapkamer, mag ze normaal alleen 's morgens een uurtje) om te voorkomen dat ze elkaar 's nachts afslachten. Als het vandaag een beetje hetzelfde blijft gaan gaan ze vanaf vannacht ook gewoon samen in de woonkamer.
Wat vinden jullie van Binkie? En voert Jessie haar zwaarwichtige taak een beetje goed uit?
Groetjes,
Nikki