1. Haaaaaaaaai mensen ik ben Inminie, ongeveer 5 maanden oud met een gewicht van een kleine 600 gram... inteelt noemt baasje dat..
2. Hee balletje ga is aan de kant!
3. Ik heb 2 vriendinnetjes... onder Mini Ini en boven Mini Mie.. (pssst baasje zegt dat in mijn toekomstige woning misschien nog wel een vriendinnetje bij kan, maar dat vind ik leuk!)
4. Nog even Mini Mie van d'r goeie kant nou okay..
5. Dan wil ik NU andijvie!
6. Waar is het dan?
7. Neeeeee, niet eerst een groepsfoto!
8. Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaa mijn andijvie <3
9. Neee, niet aan haar geven is mijn andijvie geef geef
10. Ja bijnaaaaaaaaaaaaaa
11. Ik kan het bijna proeven...
12. Zo, dat dacht ik!
13. Heeee maar ik wil meer.....
14. Gna gna baasje is ook niet goed in verstopppen
15. Jam jam jam ik kan nog even vooruit doeggg
Iniminie is dus een inteeltkonijntje die ik mee heb genomen van mijn stageplaats destijds waar hij snotterde en een iet wat mager was. Hij ging bij mij op de antibiotica, maar pikte nog dikke buikenziekte mee van de winkel en kreeg dit er ook nog is overheen. Dit is allemaal goed gekomen, maar echt goed aan kwam die nooit en het snotteren werd ook niet optimaal. Nog een keer dikke buikenziekte weer vermageren en toen opeens ging het wat beter. Toen moet zijn maatje ook een ram bij hem weg ivm hij vervelend werd, die nacht heeft hij waarschijnlijk een verstopping gehad in ieder geval ik kwam bij zijn hok en hij lag op zijn zij en kon niet meer rechtop staan. Hij was vreselijk koud. Hij hield zijn kopje slaap naar beneden en sprong en viel links en rechts het waren net stuiptrekkingen. Ik heb een pittenzak gepakt, die warm gemaakt in de hoop dat hij het weer wat warmer kreeg. Tevens zijn buikje gemasseerd. Somber zette ik hem in een kooitje in de gedachte dat ik zo naar de dierenarts met hem moest. Echter ging het stukje bij beetje beter.. iets wat ik nooit had verwacht al snel huppelde hij weer rond en hij kwam ook op mijn kamer te zitten. Hij kwam aan en het ging goed, ik vond vriendinnetjes voor hem en hij ging weer naar buiten ivm allergie voor stof. Zo ging het even goed tot hij weer dikke buikenziekte kreeg, dit keer heel heftig en hij at dan ook haast niks meer.. maar weer vochten we door en heeft hij het wederom gered, een echte vechter (te bedenken dat ik aan dikke buikenziekte meerdere jonge gezonde zonder inteeltkonijntjes verloren ben). Nu is hij er weer overheen en gaat hij binnenkort weer naar buiten met een warmtelamp gezien het nu heel koud buiten is. Dat hij oud mag worden al vraag ik me af hoe oud dit kleine moppie kan worden.