Ik dacht dat ik het pakketje had besteld voor mijn paard, maar het bleek dus voor de katten te zijn.

Ze kregen met dierendag of kerst nog wel eens een kartonnen doos van mijn moeder, met kattensnoepjes en zo er in. Dat hebben ze onthouden, want alle dozen zijn voor de katten sindsdien

Lotje: "Oeh, leuk, mijn nieuwe kartonnen kasteel is gearriveerd!"

Lotje: "Kan ik eindelijk weer ergens fatsoenlijk zitten om van het uitzicht te genieten. Vanaf hier zou ik mooi mijn personeel in de gaten kunnen houden!"


Ik besloot Lotje maar eventjes van haar troon te laten genieten. Toen ze het voor gezien hield, kon ik dan eindelijk het pakketje open maken. Ik had het eerste stukje plakband nog niet los, of Lotje zat er al weer met haar neus tussen. Ze moet ook alles in de gaten houden.
Lotje: "Hmm... dit kasteel heeft ook een kelder zie ik... interesting. Hier zou ik die duif kunnen martelen die 's ochtends altijd bij het balkon zit. Tenminste, als mijn huishoudster een keer de balkondeur voor me wil open zetten."

Lotje vond het maar vervelend dat ik nog iets uit de doos wilde halen, dus ze ging er weer vandoor. Dat kwam goed uit voor Flippo, want die lag ook al op de loer voor het Kartonnen Wonder.
Flippo: "Ik zou toch zweren dat hier eten in hoort te zitten."

Flippo: "Dat kleine kreng heeft zeker alles al opgevreten voordat ik er bij durfde"

Lotje: "Je bent zelf een kreng! Dat is mijn kattenfort!"

Helaas voor Lotje, Flippo was not impressed.

Terwijl die rustig een uiltje aan het knappen was, kwam 7 kilo Floris ten tonele. Die zag natuurlijk niet dat de doos al bezet was, dus sprong er rustig in. Bovenop Flippo.

Floris: "Sorry dat ik bovenop je sprong, maar je lag ook best wel in de weg, zo midden in mijn fort. Waar is het eten trouwens? Ik dacht dat hier eten in zat."
Flippo: "Je kan me wat! En dat kleine kreng heeft alles al op!"

Flippo vond het een beetje intimiderend om met een huistijger in een kartonnen doos te zitten, dus hij koos snel het hazenpad.
En zo werd Floris de nieuwe heerser over Fort Divoza!

Dat wordt nog wat als ik hem straks bij het oud papier wil gaan zetten...