Het is ook echt niet dat ik bedoel dat je je niet zo mag voelen. Ik denk zelf dat ik ook meer stuk ben van het overlijden van een van de honden dan van een familielid die je bijna niet ziet. Wat Wilawander ook zegt je leeft er 24 uur mee en bent er altijd mee bezig dus er valt dan ook echt een deel van jezelf weg. Maar ik vindt het gewoon zo erg voor je dat het je zo'n pijn doet en dan ook nog zo lang. Is het misschien goed voor je om ergens hulp te krijgen bij rouwverwerking? Het is ook niet niks waar je de afgelopen tijd afscheid van hebt moeten nemen.
geen idee of dat kan,maar ik ben niet zo'n prater tegen vreemden over dit probleem,ik heb een hele lieve vriendin die de honden hier ook héél goed kent,en die bel ik veel,en dan huilen we samen gewoon een potje weg...
ik kom er wel uit ,gaat alleen een hele poos duren...
Diablo
Berichten: 9826
Geregistreerd: 20-03-05
Woonplaats: Duitsland
Geplaatst: 27-11-13 10:27
Ach Fem, wat vreselijk dat het nog niet beter is, ik heb echt met je te doen. Hoe staat het met je verdere plannen? Heb je daar niet wat afleiding van?
nee op dit moment geen afleiding aan,ik vind het vreselijk,wil het niet,en hoe stom ook ,zie er werkelijk niets leuks in of aan,dat is wat dat betreft nog steeds niet veranderd...
dus voorlopig staat dat op een heel laag pitje..
het is gewoon allemaal teveel geweest denk ik,joes alleen had al erg genoeg geweest,maar dan ook gambit en do erbij...krijg het malen in mijn kop gewoon niet stil..
gaat ooit wel weer beter worden hoor..heb dit al vaker meegemaakt...alleen kan het niet dwingen nu te stoppen,dit moet slijten ,en dat gaat gewoon nog een poosje duren..