- Tsja, dan neem ik 'm mee naar huis!
Gister ochtend (08.00 uur) fietste ik de poort uit om naar mijn werk te gaan.
Met mijn slaperige hoofd zag ik een konijn over de stoep hupsen. Dacht dat het 'gewoon' een verdwaald wild konijn zou zijn.
Maar tot mijn grote verbazing zat 'ie 's middags rond een uur of 5 in de bosjes! Ernaast op mijn hurken gaan zitten en hij kwam naar me toe...
Hmm, dit kan geen wilde zijn. Dus opgepakt, maar ja wat moest ik er toen mee?
Langs de deuren gegaan, maar niemand was thuis. Dus met de buurvrouw en het konijn op schoot naar het asiel gereden, maar niemand deed open.
Uiteindelijk maar een wasmand gepakt en hem daar in gedaan met een laken, een beetje water en een stukje appel.
Wel in de gang, want samen met mijn katten in een ruimte leek mij niet zo'n goed plan.
Een oproepje op facebook geplaatst of iemand misschien iets beters had om hem tijdelijk in te houden, want zo in de wasmand de nacht in, leek mij geen goed idee.
En gelukkig was mijn tante zo lief om een hondenbench te komen brengen. Kranten, stro, water, andijvie, een stukje appel en een afdakje.
Zo kon hij de nacht wel in. Uiteindelijk buiten gezet, want we bedachten, als hij binnen zat, zou hij niet kunnen ontsnappen.
Vandaag toch maar even voer aangeschaft, want ik heb geen idee hoe lang hij hier nog gaat blijven.
En ook de tweede knuffelsessie is helemaal goed verlopen, wat een schatje is het!
Er zijn briefjes de bussen in gegaan in de hele wijk.
Inmiddels heb ik een vermoeden van wie het konijntje is. Nu nog wachten totdat ik daar antwoord van krijg.
Maar ook als ik geen antwoord krijg van wie dan ook, zullen we een hok aanschaffen en mag hij lekker hier blijven.
Want stiekem, heel stiekem vind ik 'm toch echt wel heel erg leuk.
Net voordat ik meneer oppakte.
En vandaag nog even goed op de foto gezet. Hij is enorm onder de indruk. *kuch kuch*
Maar ook de katten zijn zeer onder de indruk. Met elkaar snuffelen gaat prima. Zijn super lief tegen elkaar!
Hier de eerste ontmoeting, toch wel raar zo'n konijn.