Geplaatst 
) en Nox is nacht in het latijn.Afgelopen vrijdag zouden we Khalid eigenlijk ophalen, maar helaas lukte dat niet omdat ineens de poolcirkel verschoven was naar Nederland.
Maar afgelopen zaterdag deden we poging twee en zowaar, we kwam nog bij het huis van Babsiej aan ook. 
Daar ontdooid, flink geknuffeld met de kittens en de (surrogaat) moeders en toen met kitten naar huis.Thuis aangekomen kwam Muninn (13 jarige ex-asielkater) al op het geluid af dat uit het mandje kwam. Toen het mandje open ging werd Muninn beladen met kopjes, maar meneer wist niet zo heel goed wat hij daar nu van vond. Want wat was dat? Een mini kat? En waar is zijn jas????
Daarna kwam Muninn tot de conclusie dat het grijze naakte piepende katlijkende springbeestje eng was en rende hij steeds weg nadat hij had gegromd en geblazen.
Khalid ging daarna eens grondig het huis verkennen. Zo ook de koelkast die open ging:
En de camera:
En de bank:
En hey, nog meer poezenbeesten!
Nimueh de schildpadpoes (ook ex asiel), vond het kleintje erg interessant. Van haar hadden we de meeste reactie verwacht, maar tot onze grote verbazing vond mevrouw hem juist errug interessant. Hij moest constant in de gaten gehouden worden en meppen dat doe je bij zo'n kleintje natuurlijk niet met je nagels (Muninn krijgt als hij te dichtbij is gewoon een flinke mep met nagels op zijn snuffert).
Iets wat de oudjes ook wel erg interessant vonden, was het kittenpakket met de bijbehorende speeltjes. Ja, deze oudjes spelen nog graag!
(helaas van Muninn geen actie foto's, maar ook hij heeft uitgebreid met de speeltjes gespeeld)
Vandaag lag ik ziek op de bank en word ik wakker van het geluid van een camera en wat voor foto's krijg je dan?
Lekker bij mij slapen.
Muninn lag overigens bij mijn voeten. Khalid word met de dag minder eng voor hem en hij mag steeds dichterbij komen. Er word ook uitgebreid gesnuffeld en geneust en het volgende moment bedenkt hij ineens dat hij toch moet blazen. 
Typisch kat. Nimueh vind op zich alles best, zolang hij maar niet met het speeltje wil spelen waar zij net mee speelt. 
Die komt er dan ook wel in de toekomst. 
Ik weet niet hoor... ik heb ze denk ik toch liever fluffy, veel te veel verharend op je goede kleren en natuurlijk kriebelend aan je neus als ze langs je gezicht op lopen.