
Ik ben Yana, een luipaardgekko dame van 1 jaar oud. Ik ben net wakker en kijk rustig even om mij heen.


Ik besluit maar eens uit mijn rotsje met spagnummos te kruipen, al is dat wel mijn favoriete plekje. Ik wandel naar voren, naar mijn drinkbakje. Niet dat ik zo'n dorst heb, helemaal niet! Bij mijn drinkbak kan ik namelijk heel goed de deurtjes van mijn terrarium in de gaten houden. Zodra de 'zon' (lees: lamp in terrarium) onder gaat en de maan (lees: nachtlamp) gaat schijnen ga ik zitten wachten tot mijn baasje mij komt voeren. En mijn baasje voert mij door die deurtjes!


Ik zet mijn allerliefste snoetje op, en jawel, het helpt! Daar komt ze al aan, ze heeft het krekelverblijf bij zich en het 'snoepjes' doosje. Van de winter at ik best slecht, en liet mij ook vrij weinig zien. Nu hebben we een betere lamp in mijn terrarium hangen, en het is zo ook wat warmer dus ben ik veel levendiger! Ik heb dan ook reuze honger iedere dag.


Ik krijg eerst 3 gepaneerde 'snoepjes' (lees wasmotlarven met vitaminepoeder) en smikkel die vlug naar binnen. Daarna laat mijn baasje krekels los in mijn huis. Ik eet er meestal 10 per 2 dagen. Sindskort eet ik ook al echte grote-gekko-krekels, ik groei zelf namelijk als kool. Ook die krekels zijn allemaal gepaneerd. Mijn baasje noemt het wel eens 'wandelende schnitzels'

Nu ga ik verder jagen, graven en klimmen. Ik moet wel klimmen, want die stomme krekels kruipen allemaal naar boven in mijn terrarium.

