Geplaatst We moesten naar een keizersnee. De koe was nog veel te jong om een kalf te krijgen, ze was nog geen jaar oud.
Ze wist niet hoe ze voor het kalf moest zorgen. En het oude boertje van wie de koe was wist ook niet wat hij ermee moest.
De VA had besloten om de koe te kopen, ook al had hij zelf nog geen land.
De moeder van Roosje (de middeste koe)
De koe mocht bij vrienden van mij in het land lopen, en ik mocht het kalfje mee naar huis.
Het kalfje hebben we Roosje genoemd. Roosje zou net zolang bij me blijven totdat ze voor zichzelf kon zorgen.
Wij hadden 2 jaar daarvoor net onze eigen koeien weg moeten doen, dus mijn vader en ik vonden het erg euk dat roosje kwam
Roosje toen ze net bij ons was, ze was nog geen week oud
Hier inmiddels al wat ouder, en ze kon net zelf uit de speenemmer drinken
Ze was groot genoeg om niet meer onder de draden door te gaan, en ze had ook al kennis gemaakt met stroom. Dus ze kon lekker bij ons achter huis rond lopen
Nadat ze bij ons weg is gegaan, is ze naar vrienden van de VA gegaan, daar mocht ze op stal staan. Vorig jaar is ze geinsimineerd.
In de tussen tijd heeft de VA een stuk land naast ons gekocht. En tot mijn grote verbazing stond Roosje daar vandaag, met een kleine verassing.
Roosje houdt nog steeds erg van knuffelen
En de kleine verassing, een heel mooi stierkalf
Mijn kleine Roosje is trotse mama geworden, maar ze is nog steeds even lief en knuffelig als ze was.
Ben blij haar na 2 jaar zo te zien. Ze is een goede moeder, met een gouden karakter!
