Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
spatter schreef:Het is ook slim om beide handen uit te proberen, met de eene kun je netter zachter rijden als de andere .
Ik ben links maar rij netter met mijn rechterhand, misschien ook omdat die minder sterk is.
xyzutu2 schreef:Wel grappig dat het enkelhandig rijden nog steeds als bijzonder wordt gezien terwijl elke menner die ook maar een beetje kan mennen enkelhandig kan mennen - en dat zonder been- en gewichtshulpen.
xyzutu2 schreef:Zijgangen heb je voor de koets inderdaad niet (hoewel ik ook koetsen ken met een centrale boombevestiging waarbij zijgangen wel getoond kunnen worden, alleen daar wordt - waarschijnlijk door de hyperflexibiliteit van dat systeem - eigenlijk nooit op 1 hand gereden, al was het alleen maar omdat het paard dan bij verwarring 180 graden kan draaien en ineens met zijn neus richting de menner staat.
oomens schreef:Mooie foto's! Ziet eruit als een geweldig evenement om bij te zijn.
Klein vraagje over dat Angelsaksische zadel: hoe zit dat eigenlijk met die stijgbeugels? Ik heb altijd gehoord dat die pas met de Normandiërs meegekomen zouden zijn naar Engeland, maar dat lijkt afgaande op dit zadel blijkbaar iets anders te liggen. Weet jij daar meer over?
Citaat:Geschiedenis[bewerken]
De ruiters uit de oudheid, zoals de cavaleristen van Alexander de Grote, bereden hun paarden zonder voetsteun. In galop of bij sprongen grepen zij hun paard bij de manen om in balans te blijven. De Romeinen gebruikten een soort handvat aan de voorkant van het zadel als steun. Rond de derde eeuw n.Chr. werden in China echter voor het eerst bronzen en ijzeren stijgbeugels gebruikt. Het oorspronkelijke idee kan zijn oorsprong hebben gehad bij de nomaden in de steppen ten noorden van China, maar de vroegste afbeelding van een stijgbeugel dateert uit 302 n.Chr., op een aardewerken figuur van een cavalerist in Changsha, Hunan. De stijgbeugel werd in westelijke richting verspreid door de Avaren. In het midden van de zesde eeuw vormden de Avaren met hun gevaarlijke cavalerie een ernstige bedreiging voor het Byzantijnse Rijk. De Byzantijnse keizer Mauricius benadrukte in 580 in zijn militaire traktaat Strategikon het belang van stijgbeugels. Dit was de eerste vermelding van deze innovatie in Europa. De ingebruikname van stijgbeugels in West-Europa liet tot de achtste eeuw op zich wachten. Eenmaal geadopteerd waren ze een belangrijk onderdeel bij het succes van de zwaarbewapende ridders in de middeleeuwen.
ElCid schreef:oomens schreef:Mooie foto's! Ziet eruit als een geweldig evenement om bij te zijn.
Klein vraagje over dat Angelsaksische zadel: hoe zit dat eigenlijk met die stijgbeugels? Ik heb altijd gehoord dat die pas met de Normandiërs meegekomen zouden zijn naar Engeland, maar dat lijkt afgaande op dit zadel blijkbaar iets anders te liggen. Weet jij daar meer over?
Alles over de stijgbeugel en ingebruikname daarvan:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Stijgbeugel_(voetsteun) merkwaardig, de link werkt niet maar als je bij zoeken "stijgbeugel ( voetsteun)" intypt kom je wel op deze pagina met dus deze link.................Citaat:Geschiedenis[bewerken]
De ruiters uit de oudheid, zoals de cavaleristen van Alexander de Grote, bereden hun paarden zonder voetsteun. In galop of bij sprongen grepen zij hun paard bij de manen om in balans te blijven. De Romeinen gebruikten een soort handvat aan de voorkant van het zadel als steun. Rond de derde eeuw n.Chr. werden in China echter voor het eerst bronzen en ijzeren stijgbeugels gebruikt. Het oorspronkelijke idee kan zijn oorsprong hebben gehad bij de nomaden in de steppen ten noorden van China, maar de vroegste afbeelding van een stijgbeugel dateert uit 302 n.Chr., op een aardewerken figuur van een cavalerist in Changsha, Hunan. De stijgbeugel werd in westelijke richting verspreid door de Avaren. In het midden van de zesde eeuw vormden de Avaren met hun gevaarlijke cavalerie een ernstige bedreiging voor het Byzantijnse Rijk. De Byzantijnse keizer Mauricius benadrukte in 580 in zijn militaire traktaat Strategikon het belang van stijgbeugels. Dit was de eerste vermelding van deze innovatie in Europa. De ingebruikname van stijgbeugels in West-Europa liet tot de achtste eeuw op zich wachten. Eenmaal geadopteerd waren ze een belangrijk onderdeel bij het succes van de zwaarbewapende ridders in de middeleeuwen.
oomens schreef:Mooie foto's! Ziet eruit als een geweldig evenement om bij te zijn.
Klein vraagje over dat Angelsaksische zadel: hoe zit dat eigenlijk met die stijgbeugels? Ik heb altijd gehoord dat die pas met de Normandiërs meegekomen zouden zijn naar Engeland, maar dat lijkt afgaande op dit zadel blijkbaar iets anders te liggen. Weet jij daar meer over?
rider schreef:Met bevestigen bedoelde ik overigens dat de oefening an sich bv. niet onder koets aangeleerd is maar anderzijds bevestigd waarna deze ook voor de koets kan worden toegepast.
xyzutu2 schreef:Iets heel anders: wat ik me afvroeg is of je voor een goed 'gevechtspaard' ook specifieke karakters nodig hebt?
Ik kan me bijvoorbeeld voorstellen dat laag in rang staande, minder zelfverzekerde paarden best zenuwachtig worden als een ander paard frontaal in hoog verzamelde galop op ze afkomt, aangezien dat in paardenlichaamstaal een uitnodiging voor spel of gevecht is.
Moeten de paarden er ook in getraind worden dat dominant ogende bewegingen onder het zadel niet persoonlijk bedoeld zijn, en leert elk paard dat even goed of kan het karakter toch een beperkende factor zijn?
xyzutu2 schreef:@ ElCid: Als de ruiter zenuwachtig wordt van zijn zenuwachtige paard dan houdt het sowieso op, maar zoals Rossfechten schrijft is het volgens mij wel iets complexer is dan dat alleen.
Ik vroeg het me af omdat ik geen ervaring heb met aanvallen te paard maar wel met mennen in meerspan, en daar maakte ik mee dat 2 erg dominante pony's die 24/7 samenleefden elkaar voor de koets bijna de pan uitvochten omdat ze het niet konden verkroppen om samen op dezelfde hoogte aan te trekken; of het werd een wedstrijd, of het werd vechten. Natuurlijk grijp je dan als menner meteen in, maar het heeft lang geduurd voor dat knopje echt bij ze omging en er gewoon ontspanning was, en dat was dan nog een vrij makkelijke situatie omdat ze allebei dominant waren; als de een bang was geweest voor de ander dan zou het veel lastiger zijn geweest. En dat zijn er dan maar 2, en geen heel melee.
Hoppit schreef:Top dit nieuwe topic!
Ik ben het lesweekend ook weer helemaal blij naar huis gegaan =)
Geniaal hoe Arne af en toe tussen de niveaus van de combinaties moet switchen *ahem* en toch bij iedereen gepaste werkpunten kan aanbrengen. En ook superleerzaam om te zien hoe hetgene wat jij moeilijk vindt, er bij een andere combi uitkomt en zichtbaar wordt. Ooit kunnen we dat ook meer in de praktijk brengen =)
Moest er een NL bootcamp komen dan doen ik en mijn dropje graag mee!
(en hopelijk mogen we ook ooit eens in Lauchroden komen kijken )