Geplaatst De week daarop zat ik in Parijs, zodoende had ik mijn blauwogig prinsesje gedurende 2 weken niet meer gezien.
Mijn moeder had me al aan de telefoon verteld: zie dat je je niet rot schrikt als je vrijdagavond komt kijken naar je meisjes...
En toch moest ik er even bij gaan zitten: ze is immens! Reusachtig! En pluizig! Niet te doen...
Maar gelukkig nog steeds mijn knuffelige, lieve Fantaghiro
Ach, jullie zien het zelf ook wel
Vrouwtje vindt dit steeds zo'n grappig zicht, ze zegt dat ze nooit eerder een veulen heeft geweten dat zich zo uitgebreid kan liggen rollen
PS: Ik sta nu samen met nog een veulentje en haar mama Tinkerbell op de wei. Bizar ding is het! Ze durft niet dichterbij te komen! Nouja, ze is ook pas een week oud... Als het aan mij lag zouden we leuk kunnen spelen, maar Tinkerbell vliegt zo lelijk naar me uit als ik te dicht bij Galadriël wil komen...
ben benieuwd hoe mooi die blauwe ogen er straks uitspringen!!
Ze is echt groooot! Maar wel heel leuk! 
Ze is echt een buffeltje geworden! 