Geplaatst 
.
Eigenlijk werd ik wel nieuwsgierig naar het baasje en de buitenwereld, dus heb ik besloten dat het tijd was om eruit te komen en mezelf aan iedereen te showen.
Hier ben ik dan, Saphira! Dat schijnt een hele lieve draak te zijn uit een spannende film, Eragon!
Mama kwam natuurlijk mij ook even bewonderen!
Maar zeg nou zelf, ik ben het toch ook waard om bewonderd te worden? Alleen mijn oren werken nog niet zo mee...
Toen ik mijn ogen opende zag ik een man die ik niet kende in een vreemde kleur. Zijn manen zijn helemaal zwart, zouden ze verbrand zijn? Mama vertelde dat hij Kai heet en onze lieve buurman is.
Ondertussen vond mama mij nog steeds niet schoon genoeg. Moeders
Ik deed steeds mijn ogen dicht bij de flits, ik schijn op mijn baasje te lijken... Deze dus zonder flits :shock: .
Over baasjes gesproken, ze zijn net zo overbezorgd als mamas... Zucht...
De eerste poging om mijn mooie lange dunne benen onder controle te krijgen, dat valt nog niet mee... Maar met een beetje hulp is het toch gelukt.
Toen ik net geboren was, was er nog geen melk in de melkbar. Mama vond het ook niet leuk, maar liet me wel heel lief toe. Gelukkig kwam er toch van die lekkere melk! Deze foto is van vanmorgen, toen ik droog was.
Lopen lukt ook al goed!
http://img.photobucket.com/albums/v396/Sheril/Saphira/week1/Image18.jpg
En nog een slok als troost, nadat de dierenarts zomaar twee keer geprikt had! Voor de zekerheid, een veulenprik en bloed prikken, omdat ik pas laat gedronken had... Alsof ik daar wat aan kan doen
http://img.photobucket.com/albums/v396/Sheril/Saphira/week1/Image17.jpg
Nu ben ik even aan het uitrusten, want ik hoorde dat we vanmiddag naar buiten gaan! Ik weet nog niet wat het is, maar het klinkt heel spannend!
Geniet lekker van dit kleine meisje. 
. Die manen zijn echt mijn trots, van de winter is een deel toch korter geworden door de deken en daar heb ik echt van gebaald!
