Ik ben nog nooit zo snel naar stal gereden. Daar trof ik mijn prachtige merrie Lady Liberty aan met een klein spruitje naast haar. Het stond al, het dronk al en het mestte zelfs al. Een prachtig klein hengstje dat de naam Don Winchester heeft gekregen.

Dit is een van de eerste foto's die van hem gemaakt is. Ik was (en ben) natuurlijk in de zevende hemel. De kleine was namelijk bijna precies zoals besteld. Hij mis alleen een wit voetje, maar mama vond het waarschijnlijk verstandiger als er een baby kwam zonder witte voeten. Ik ben namelijk niet zo goed in poetsen.
Aantal uur na de geboorte van de kleine mochten ze al buiten spelen. Met een 21 jarige mama is het toch wel fijn als ze wat beweging kunnen krijgen.
Dit resulteerde in een paar prachtige foto's. Moederliefde is zo mooi om te zien.

Al wist mama soms toch niet wat ze met de kleine aan moest..

De tijd vliegt met twee van die prachtige paarden in de wei. Een week later is Marlinda (Marlinda van der Spek pet fotography) langs gekomen om een paar plaatjes te schieten.
Beetje jammer dat meneer juist die dag zijn toekomstige beroep alvast wilde oefenen..

Ukkie wordt namelijk clown..

En tsja, wat kan ik er verder over zeggen.. Als hij slaapt lijkt hij tenminste normaal..

Weer een week later is een van mijn lieve stalgenootjes wezen fotograferen. Kleine was toen alweer 2 weken oud.
Dat betekend dat er nieuwe dingen gezien mogen worden, namelijk de bak. Een plek waar hij komend half jaar een hoop kilometers zal gaan maken.

Meneer is precies wat ik wilde. Een echt allround paard. Dat betekend dus dat de hindernis alvast onderzocht moet worden. Hij is er zelfs al uit zichzelf overheen gesprongen.

Met zijn 2 weken oud was hij ook al erg zelfstandig. Oud en wijs genoeg om zelf te beslissen waar hij heen gaat.

Want tsja, dat is wat stoere hengsten doen toch? Stoer is hij in elk geval!

Al lijkt hij stiekem toch meer op mama dan dat hij eigenlijk toe wil geven...

En eigenlijk is de baas ook wel leuk om mee te kriebelen.

Inmiddels is de kleine weer een week ouder. Drie weken al weer. En wat wordt hij groot. Zijn tandjes komen door, hij begint met mama mee te eten. Hij heeft zelfs al een vriendinnetje.

Ik ben in de wolken door deze twee knappe paarden. In hun ogen is af te lezen wat ze voelen of denken. Mama is verschrikkelijk verliefd, de kleine is echter verschrikkelijk brutaal.
Mama en baby zeggen nu weer gedag. Tot de volgende keer!
