Dinsdagavond dacht ik al dat ie kwam, maar mams Katinka wou echt nog niet..
Tot gisteravond. Het was duidelijk dat het niet lang meer ging duren..
Ze was heel onrustig maar wou nog steeds niet toegeven aan dat kleine mannetje wat in haar zat en er zoo graag uit wou.
Tenslotte kon ze niet anders, en toen was hij, Icarus, al snel geboren..
En blij dat hij was.. Toen hij stond, stond ie ook in 1x stevig.. Dit was wat hij wou, staan en lopen. En al snel rende hij door de stal heen.
Vanmiddag mocht hij voor het eerst naar buiten.. Nou een wereld ging voor hem open...
-1- "Hee wereld hier ben ik!!"

-2- "Oohh wat voelt dat goed. De frisse wind door mijn haren.. en al die luchtjes.."

-3- Tijd om er echt van te gaan genieten had ie niet, want hij wou doen waar hij zich nou al zoo lang op verheugde.. Hij ging klaar staan..

-4- en toen vloog hij als een echte Icarus de hele wei door..

-5-

-6- Tijdens zijn vlucht over de wei kwam hij ook een raar object tegen, maar daar was hij, als onbevreesde hengst, natuurlijk niet bang voor!

-7- Hij was zooo knap... alleen die oren he..

-8- "Maar daar groei ik wel in he mam?? Dat zei jij toch?"

-9- Maar eigenlijk wou hij eigenlijk niet "lief" zijn..

-10- Sexy, stoer, en een tikkelte arrogant, dat sprak hem veel meer aan. Zoiets bijvoorbeeld:

-11- En dan die lange benen van hem.. "Zeg mam, krijg ik ook van die behaarde benen als ik groot ben?"

-12- Toen was het samen met mam naar een ander stuk van de wei..

-13- want daar was 'gras'?! En dat moest je nog eten ook? Vol verwondering keek hij naar zijn moeder:

-14- "Nou ja, later misschien maar nu nog niet hoor..."

-15- "Ik ga nu eerst lekker genieten van het zonnetje en alles waar ik een dag geleden alleen nog maar van kon dromen.."

En zo was zijn eerste dag alweer ten einde..
Maar ik weet zeker dat hij morgen met dezelfde levensvreugd en enthousiasme tegemoet treed!
Welkom op deze wereld kleine man! Of zoals de Engelsen/Amerikanen zeggen: Happy Birthday!!