Geplaatst Gisterenochtend had ze mini-harsjes en tegen gisterenavond waren dat mini-kegeltjes geworden.
Toen ik 2 uur later terug ging kijken, waren de kegeltjes groter geworden en weer een uur later was er opnieuw verandering te zien.
We twijfelden echter nog steeds een beetje of ze ons niet in de maling nam, want verder waren er geen uitzonderlijke tekenen te bespeuren (zweten, mesten, ...)
Om iets voor 1u zijn we gaan slapen en om iets voor 2 ging de birth alarm af.
En dan zie je maar weer eens wie de fanatiekelingen zijn en wie niet
Mijn auto stond al in de juiste richting, sleutel stak er zelfs nog op, zodat ik niet hoefde te klooien.
Ik hoefde dus enkel bed uit en in mn pyjama in de wagen te springen. Op minder dan 1 minuut kon ik ter plaatse zijn!
Maar ik moest wachten op mn vriend, die het allemaal wat langzamer aan deed en zelfs eerst nog een extra broek en trui moest aantrekken (aanstellerij!
) terwijl ik dus al in de ronkende auto m'n voet op het gaspedaal had staan!Thuis aangekomen (we wonen zo'n 200m van mn ouders waar de paarden staan
) bleken mijn ouders nog niet eens in de stal te staan 
mams had zich eerst een kop koffie klaargemaakt en was zich nog aan het aankleden en paps liep er slaapdronken achteraan. Ik meteen in een spurtje naar de stal
Siuan was erg onrustig, maar de voetjes waren eruit en lagen goed: opluchting!
Toen ging het wel even mis met Siuan, die niet wist waar kruipen van de pijn en niet doorhad wat te doen, ze legde zich neer en begon te rollen, rolde om en kwam vast te liggen in een hoek van de stal
vervolgens nog meer in paniek uiteraard!Het duurde dus wel eventjes voor de geboorte voortzette. Na een flinke perswee was het hoofdje er, maar Siuan stond weer recht in ging rondtrampelen. Het vlies was netjes gescheurd, maar hing nog over het neusje, dus dat hebben we gauw terwijl ze rond haar as draaide over het hoofdje heen gehaald. Ze wist gewoon niet wat aan te vangen onze Siuan.
Eens ze dan besloten had weer te gaan liggen was Areyu er binnen 2x persen.
Je zag duidelijk aan Siuan dat ze blij was van die druk in haar binnenste af te zijn, haar ogen stonden plots veel aangenamer en ze bleef minutenlang gewoon plat uitgestrekt liggen.
Tot zover was de bevalling dan toch vlot en goed gelukt, nu kwam echter het volgende punt: hoe zou de kersverse moeder op dr kind reageren.
Toen Areyu wat begon te spartelen om recht te geraken, schrok Siuan zich een hoedje en sprong ze gauw recht. Vervolgens echter liet ze door zacht “gemekker” wel merken dat die kleine haar wel interesseerde.
In eerste instantie was ze verschrikkelijk onbehouwen, ze wilde hem alsmaar kappen met haar voorbenen, wat we zo veel mogelijk probeerden te vermijden natuurlijk.
Ze had duidelijk niet helemaal door wat nu gedaan en bovendien zal de pijn ook wel een rol hebben gespeeld, want ze had, nadat ze was rechtgestaan wel last van fikse naweeën, waarop ze alweer niet wist hoe te reageren, dus ging ze maar als een draaitol door de stal, niet wetend waarheen met zichzelf
Ook schrok ze telkens als de nageboorte tegen haar benen kletste.
Uiteindelijk begon ik te bemerken dat ze heel erg geïnteresseerd was om op iets te kunnen kauwen en dat bracht me op het idee haar verse voordroog te geven. Die was echter niet verleidelijk genoeg om haar haar pijn te doen vergeten, want ze nam telkens een hap en ging toen weer door met veulen aantikken met de voorbenen en rondjes draaien in de stal,...
Inmiddels stond Areyu al en hadden we hem bij ons in een hoekje genomen, anders knalde moeders hem voortdurend omver, bovendien gaf ze hem door haar rusteloze doen ook niet de kans om op melkzoektocht te gaan.
Dus heb ik haar dan maar een schep krachtvoer gegeven, waar ze smakelijk op aanviel. Inmiddels had ze ook een halster en touw aan, zodat ik haar bij de voerbak kon vasthouden, terwijl mn moeder Areyu richting uier dirigeerde.
Door het eten en door haar te strelen liet ze na enkele keren schrikken (als het veulen zn hoofdje wat te ver tussen haar benen stak enz) Areyu goed drinken. Ze was eindelijk rustiger en trok zich van da nageboorte niet veel meer aan en begon ook echt aangename aandacht aan haar veulen te besteden ipv hem steeds een mep te verkopen
Toen vervolgens het darmpek eraf was hebben we moeder en kind maar wat alleen gelaten.
Het was toen 3u, dus al met al heeft de geboorte tot aan het staan, drinken en poepen van het veulen zo’n uurtje geduurt, allemaal best vlot wel
Om 5u zijn we opnieuw gaan kijken, nageboorte was nog steeds niet verder gevorderd. Moeder en kind voelden zich verder wel goed en waren rustig.
In eerste instantie wilden we dan al de dierenarts bellen, maar uiteindelijk hebben we beslist nog wat te wachten, aangezien hij die nacht al vaker uit zn bed gebeld was.
Om 7u was de nageboorte nog steeds niet verder gevorderd en hebben we de da gebeld.
Om 7u30 was hij er, hij wilde oxitocine gaan inspuiten, helaas is Siuan nogal gevoelig voor prikjes
dus moest ze een neuspraam op. Toen we die ophadden, floepte de nageboorte er in 1x uit oxitocine was dus niet meer nodig We hebben er toen wel handig gebruik van gemaakt haar een prik met antibioticum te geven, evenals het veulen zijn veulenprik.
De eerste foto die ik gemaakt heb, ik had al veel eerder kunnen foto's maken, maar ze was zo al zo onrustig, dat ik niet ook nog eens wilde gaan flitsen enz...
Vliezen eraf, hier leek hij nog gewoon bruin
Hier werd zn kleurtje stilletjesaan verdacht
En de volgende ochtend, zo'n 7tal uurtjes oud
teerd met de geboorte van jullie toverballetje 
die vindt dat allemaal héél normaal 
