We hadden de wekker regelmatig gezet, omdat Cabanta op woensdag al druppeltjes kreeg. Rond 1 uur zagen we op de camera dat ze ging liggen en we wisten dat het zo ver was. En zo hebben we de hele bevalling mee mogen maken

Dat was voor ons de eerste keer, en dus heel spannend!
Kaatje heeft alles zelf gedaan, en ik ben zo trots op onze meid! De bevalling ging verder prima, volgens het boekje. Hier was het veulen er helemaal uit. Donkerbruin, met een heel lief kolletje en achter 2 kleine witte voetjes.

Bitwise keek even en constateerde dat het een merrieveulen was. Wij hadden beide een sterk voorgevoel dat het een hengstveulen zou worden, maar met een merrieveulen was ik natuurlijk net zo blij! Ik vond hem meteen al prachtig (ik ben echt niet bevooroordeeld hoor, maar dit is toch echt het allermooiste veulen van de wereld!


Kaatje heeft na de bevalling wel 10 minuten wazig plat gelegen. Daarna kwam ze rechtop liggen. Toen zag ze het veulen en er kwam een hele lieve zachte "huhu".

We hebben het veulen bij haar hoofd gelegd zodat ze er met haar neus bij kon. Na 5 minuten stond ze op. Dit is haar eerste veulen, maar wat heeft de natuur dit toch mooi geregeld. Ze was vanaf het begin de perfectie lieve mammie, the best mom ever!

Wauw..... dit prachtige veulen is van mij!

Toen de navelstreng gebroken was en Bitwise deze wilde ontsmetten kwam hij tot de ontdekking dat het geen merrietje was, maar een hengstveulen!


Elroy wilde meteen al opstaan en lopen wat na enige stuntelpogingen al best goed ging. Het drinken daarentegen ging wel moeilijker. Hij wilde wel van onze vinger zuigen maar bij de moeder was wat lastiger. Dat lag niet aan Kaatje. Die bleef heel lief en volleerd staan te wachten. Maar meneer snapte het niet helemaal. Hij ging onder de voerbak zoeken, onder de drinkbak en ook tussen de voorbenen.

Uiteindelijk hebben we hem naar de merrie toe geleid waarbij hij Bitwise nog de tanden door de lip heeft gemept en een dik oog toen hij zijn hoofd omhoog gooide...


Hij zoch en zocht met zijn mondje bij de tepels maar snapte niet dat hij dan zijn lippen er tegenaan moest zetten. Naja, ik zal een lang verhaal kort maken maar na 3,5 uur viel het kwartje:

Toen was ik er wel gerust op dat alles goed kwam. Hij had inmiddels ook wel ontdekt dat hij onder zijn mammie door kon lopen:

Om kwart over 5 gingen we naar bed en daar heb ik nog lang op de camera vol bewondering zitten te kijken. Uiteindelijk ging Kaatje dan ook heel vermoeid liggen. En het veulen ging ook liggen rusten .............. bovenop de achterbenen van Kaatje!

Dat hield ze 20 minuten vol en daarna is Bitwise hem eraf gaan halen om hem 1 meter verderop neer te leggen. Kaatje was blij dat ze weer op kon staan.
Anyway..... ik ben blij dat alles goed gegaan is voor merrie en veulen. En ik wil er gewoon 24 uur per dag naar kijken!
