Geplaatst Uiteraard kan ik een hilarisch boekje vullen met onoplettende, goedbedoelde en zelfs kwaadwillenden 'rampjes' die ik ervaar op één routineritje.
Uiteraard zou ik me kunnen ergeren aan de múts die wacht met een grote vuilniszak waar ook flessen inzitten in een container te gooien als ik te paard voorbij draaf en dat dan doet als we er twéé meter voorbij zijn
In plaats daarvan bereid ik me er op voor dát het zal gebeuren, ben ik blij dat ze in haar beleving rekening met ons houdt, groet haar beleefd, valt het mee als ze langer wacht en moet ik in ieder geval láchen
Gisteren loop ik met mijn hengst een rondje aan de lange lijn. Gewoon losse lus om de hals, verder niets. Hij is een 'Vrije Geest', letterlijk en figuurlijk onbeteugeld. Geheel in lijn met de Wet van Murphy komen we op een stuk weer vlakbij huis wat steíl naar beneden tussen twee hoge wallen naar een rivierdoorwading gaat een stel wandelaars met een herdershond tegen.
Heel voorkomend wordt de hond ruim op tijd aangelijnd en allemaal lopen we door. Uiteráárd spring die hond voor de eigenaar toch nog onverwacht strak in de lijn omhoog naar het grote paard dat dichtbijkomend wel erg groot is.
Capricho slaakt alleen een diep zucht en ik rolde zowat van de helling af van het lachen.....
Verder kom ik élke rit uiteraard legio heel lieve en voorkomende mensen tegen die meer rekening met je houden dan ze zouden hoéven.
Dat het soms prettiger is dat ze je zouden ínhalen dan achter je blijven 'hangen' is zoals het is en ik ga dan gewoon even opzij, wuif ze er langs of wat ook.
Uiteraard zoú je gék kunnen worden van de weggebruikers die als ze je zien toeteren als groet, liefst pal naast of achter je
Dat wéét je echter dus zwaai en lach naar ze.
Wat andere mensen doen heb je toch niet in de hand. Wel hoe jíj er mee om gaat.
Paardrijden is LEUK. Geniet ervan. Straal dat uit en wédden dat jouw omgeving. OOK het verkeer, daar positief op reageert?!
HC
maar ja moest om te komen waar ik heen wou)
Daar was hij zeer blij mee en vol goede moed ging hij mijn paard halen. Uiteraard ging dat goed, ik had een braaf paard. Toen hij echter de eerste ronde, niet onverdienstelijk, had gereden, kwam hij met een hoog stemmetje melden dat het hem duidelijk was waarom ik niet meedeed 
.