even een kleine uitleg, ik heb een nu 20 jr merrie waarmee ik ook graag op buitenrit ga. Hierbij kom ik alleen bij de volgende problemen:
- zij is altijd al vrij vlot geweest op buitenrit, maar toen ik haar net had (nu ong 3 jr geleden) was het nog redelijk te doen;
- toen kwam er op een buitenrit altijd een denkbeeldige bocht naar huis, op weg naar die denkbeeldige bocht kon ik alles doen mbt stap/draf/galop en dat in een beheerst tempo, dus controle, na die denkbeeldige bocht wist ik dat ik beter naar huis kon stappen, want ze werd TE heet;
- nu begint de denkbeeldige bocht naar huis al bij het erf af gaan ...
met andere woorden, vanaf het moment dat de buitenrit begint is zij erg heet.Alleen op buitenrit is nog het beste te doen, dan moet ze nl op mij vertrouwen en krijg ik haar , soms met enig aandringen , overal langs. Maar zodra we in draf zijn gegaan is het alleen nog maar standje race, hoofd in de lucht, rug wegdrukken en zodra ik in wil houden: nog heter worden.
Met andere paarden samen wordt het anders (zeker de paarden die ze kent) daar gaat ze enorm aan kleven. Voorop wil / durft ze niet meer. Zelfs ernaast is al drama, tot aan stijgeren aan toe. Dan heeft ze een heldhaftig moment, gaat enkele meters voorop. Ik prijs haar uitbundig, tot ze vliegensvlug weer omdraait, niet uitkijkend naar wat er naast / achter haar is, met als gevolg dat menig ruiter een hoofd tegen zich kreeg om vervolgens weer achter het andere paard te kruipen.
Zodra we dan in het bos zijn en hebben gedraafd, gaan alle remmen los, wil ze alleen maar harder en of dat voorop is maakt niet uit, op de terugweg uiteraard zo snel stappend dat het A. niet meer uit te zitten is en B. binnen no time de groep uit het zicht. In houden werkt alleen maar averechts, tot aan steigeren.
Heb al van alles geprobeerd.
- boos worden / tot zeer kwaad: werkt averechts: gevolg een paard over de zeik en niet van plan om zachter te gaan en een baasje in tranen uit frustratie en schaamte omdat ik mij heb laten gaan;
- aan het werk zetten: hoofd gaat de lucht in of ze gaat enorm achter de teugel lopen en duiken;
- alleen maar stappen voor een paar weken lang: heerlijk ontspannen hoor
maar na weer een keer draven alles voor niets;- martingaal maakt niets uit;
- slof begin ik niet aan;
- bitloos: van gewoon een halstertje tot verschillende bitloze optomingen: ze gaat er gewoon doorheen.
Ik zit er niet gespannen op, opzet is om met een ontspannen teugeltje te rijden, ik probeer d'r zoveel mogelijk los te laten (dus niet trekken, vastzetten e.d), been er wel aan houden (heb de neiging om dan alles los te laten, met als gevolg dat als ze mijn been dan weer voelt ze naar voren schiet).
Het punt is dat ze het zooooooooo leuk vindt ... maar ik niet meer
, maar ik wil toch naar buiten kunnen omdat ze verders compleet verkeersmak is en zeker gezien haar leeftijd wil ik meer kunnen dan alleen in de bak rijden.Overigens is dit alleen gedrag wat zich buiten uit. In de bak is het de relaxedheid zelve (al heeft ze wel temperament).
Ik ben erg benieuwd hoe bv iemand die endurance rijdt hier mee om zou gaan .....
Ik hoop op tips

Alvast bedankt!
Groetjes,
Daphne

