Geplaatst Ik ben al jaren een zogenaamde "meelezer" op bokt. Ik vond het maar eens tijd om mijzelf "officieel"aan te melden als lid hahahaha en hoe beter kan dat door mijn geweldige vakantieverhaal met ijslanders met jullie te delen.
In mijn paardrijdende carriere
heb ik eigenlijk vanalles gedaan van dressuur tot westernrijden. De laatste jaren rijd ik eigenlijk alleen maar wat recreatief op mijn bijna met pensioen gaande quarter. Lekker buitenritjes maken genieten van de natuur en lekker wegdoezelen. 
Ik wilde graag weer eens een ruitervakantie gaan doen en kwam bij een ruitervakantie op ijslanders in Lapland uit. Ik had eigenlijk helemaal niets met ijslanders. Ik vond het eigenlijk maar kleine hobbit-paarden die naar mijn idee stevig, sterk en lomp waren. Nou ik ben helemaal om!!!!!!!!!!!!!!!!!
Wat een geweldige ervaring!
Ik heb een reisverslag gemaakt van mijn supervakantie!
Reisverhaal Op ijslanders door Fins Lapland.
Paardrijden op ijslanders in Finland. Wat moest ik mij in hemelsnaam daarbij voorstellen? Alle vooroordelen kwamen om de hoek kijken. Finland is koud, er zitten veel muggen en ijslanders zijn klein, stug en onbehouwen. Mijn nieuwsgierigheid nam de overhand en vol enthousiasme boekte ik een reis van twee weken. Één week verblijf op de ranch en één week een mini-zomer trail.
29 mei 2008 was het eindelijk zover, na zo'n 3 uur vliegen landde ik vroeg in de middag op Rovaniemi.
Na een hartelijk ontvangst door Rob reden we in zo'n 1,5 uur naar de ranch, we zijn welgeteld 7 auto's tegengekomen! Onderweg liepen er zelfs wilde rendieren langs de weg.
Bij aankomst stond het welkomst comité al klaar: Natascha en Bono de hond. Na een welkomstmaaltijd in de Grilli (grilhut), kreeg ik mijn eigen kuksa (Finse beker die ik later die week tijdens de trektochten gebruikte) en maakte ik kennis met de paarden. Nadat ik me gesetteld had in mijn kamer zijn we een korte wandeling gaan maken naar Aavasaksa. Een prachtig natuurgebied van waaruit je een mooi uitzicht had over Zweden en de rivier de Tornio.
De 1e rijdag deden we het rustig aan. Omdat ik aan had gegeven geen held te zijn op nieuwe paarden liet Natascha mij op Smjorvi rijden. Relax is zijn motto! Niets was teveel gezegd, ik heb heerlijk gereden en raakte vertrouwd met het ijslanderras. We hebben een prachtige tocht gereden naar Kivivaara. De uren vlogen voorbij. Ik heb tijdens deze rit kennis gemaakt met het tölten wat bij mij geregeld de slappe lach tot gevolg had. Halverwege de rit stopte we bij een open kotta (finse hut) om makkara (worstjes) te grillen.
De tweede rijdag vertrokken we voor een 3 daagse mini-trail. Ik had inmiddels wat meer vertrouwen in het rijden gekregen en dus was het tijd voor een nieuwe uitdaging. Ik mocht de trail rijden op Ofeigur “the boss”. Na wat rijtechnische aanwijzingen van Natascha begon ik mij het tölten steeds meer eigen te maken. Na een prachtige tocht lang rotsachtige taferelen, door bos, water, moeras en uitgestrekte paden kwamen we op ons kampement aan. Nadat we de paarden verzorgd hadden, was Rob inmiddels met de spullen gearriveerd en hebben we samen de tent opgezet. Rob maakte een vuur waarop een heerlijke maaltijd bereid werd. Heb letterlijk tussen de soep en de aardappelen door wat lessen effectief bushcraft gehad. Altijd handig!
Na een heerlijke maar regenachtige nacht in de tent reden we de volgende dag in een stralend zonnetje weg. Deze dag stond in het teken van flinke lange stukken tölten en galopperen afgewisseld met “off the road” trailrijden. Ik was dan ook zeer moe maar voldaan toen we bij onze tweede overnachtingsplaats aankwamen. Het was de bedoeling om naast de kotta de tent weer op te zetten maar ik stelde voor om in de kotta te gaan slapen. Lekker warm, droog en gezellig! Natascha vond dit prima dus zo gezegd zo gedaan. Na wederom een heerlijke nacht slapen stond ik 's ochtends al vroeg klaar om weer op pad te gaan. We hadden wederom prachtig weer!
Deze dag zouden we weer terug naar de ranch rijden. Via prachtige stukken bos reden we in zo'n 3,5 uur terug. Thuisgekomen stond de sauna al op ons te wachten. Zalig!
Omdat ik aan had gegeven graag ook wat te willen hiken zijn we de dag erop een hikingtocht gaan maken. Lekker klauteren over rotsen met Bono, de hond. Daarna heerlijk hamburgers gegeten want de inwendige mens wil ook wat! Dat hadden we wel verdiend vonden we zelf!
Aangezien het 's nachts niet donker wordt hebben we die avond een nachtrit gemaakt. We vertrokken rond 21:30 uur en reden rondom het portimojarvi meer. De middernachtzon geeft een sprookjesachtig gevoel. Je merkt aan de natuur dat het nacht is, de mensen gaan slapen en dat nacht dieren wakker worden. Nou ja, alleen de nachtdieren, al dravende door het dorp hebben we vast en zeker menig buurman erg blij gemaakt. Dit leidde natuurlijk tot grote hilariteit.
Op de rustdag.....nou ja rustdag.......Ben ik samen met Rob op pad geweest. Ik heb een huskyfarm bezocht waar ik uitleg kreeg over de winter activiteiten met de honden, en uiteraard in de “Kindergarten” de pups heb geknuffeld.
Daarnaast ben ik naar een rendierfarm gegaan, waar ik met een lasso op traditionele wijze een “rendier” moest vangen. Ik kon aardig met een lasso overweg, wat door Rob bestempeld werd als beginnersgeluk.
Het voeren van de rendieren is een ervaring die ik nooit zal vergeten. Die grote geweien, koddige snoetjes en een hoog aaibaarheidsgehalte waren een groot succes!
De lunch op de rendierfarm was heerlijk. Echt een aanrader!
De dag heb ik afgesloten met een bezoek aan de Kerstman in Santa village.
Omdat er nog drie gasten uit Nederland zouden komen zijn we via Rovaniemi airport gereden om de nieuwe gasten op te halen.
'S avonds hebben we lekker in de Grilli gezeten rond het vuur en met elkaar kennis gemaakt.
De tweede mini-trail stond voor de volgende dag op het programma. Er was sinds kort een nieuw paard op de ranch: Lokkandi en ik had de eer hem de drie daaropvolgende dagen te rijden.
Dit was super. Ik heb er echt een nieuwe vriend bij! Wat een geweldig betrouwbaar paard.
We reden net als de voorgaande mini-trail door een prachtig natuurgebied. We moesten enkele stukken moeras doorkruisen en liepen dan naast de paarden. Dit was voor mij een welkome afwisseling en heb hierdoor totaal geen spierpijn gehad. Lokkandi bedankte mij steevast door wat lieflijk te knabbelen en knuffelen.
De twee nachten tijdens deze trail brachten we door in wat luxere kotta's met op hout gestookte sauna's!
Al rijdende vanuit de bossen, met uitzicht op het portimojarvi meer reden we weer huiswaarts. Helaas voor mij tijd om mijn koffer te pakken.
'S avonds zijn we heerlijk uit eten geweest in Zweden. Wat op zo'n 15 minuten rijden ligt.
De laatste dag heb ik met tranen afscheid genomen van de paarden, Bono en Rob en Natascha. Wat een supervakantie. Alle vooroordelen veeg ik nu voor 100% van tafel. Finland heeft een heerlijk klimaat, er zijn nauwelijks muggen en ijslanders zijn toppaarden!
Ik heb honderden foto's..........heb echter het verstand van een pak paneermeel als het gaat om foto's plaatsen.....
Ik ben in mei 2006 een dagje bij Rob en Natascha geweest om te rijden toen ik in de buurt op vakantie was. Ik zat op Blaer, mijn vriend op Ofeigur. We hebben de tocht naar de grilli en terug gemaakt, uiteraard ook met worstjes-rooster-pauze. 
).
