Bokt.nl

Citaat:

Het leed dat manege heet
16- Jarige New Forest Twanko is voor een hele lange tijd mijn vaste manegepony geweest. Samen dressuurden en sprongen we heel wat af en ook op het gebied van politietraining en optomingloos rijden waren we een echt team. We voelden elkaar aan en wisten precies hoe we zouden reageren. Ik wist precies wanneer Twanko iets moeilijk vond of gewoon lui was, Twanko wist precies hoelaat het was als ik aandraafde en met hem aan het werk ging of als hij de balkjes in de bak zag.
Sinds oktober 2005 vormen we een mooie combinatie en ik hou zoveel van dit paardje, dat valt niet met woorden uit te leggen. Wel met tranen. Het komt erop neer dat het een keertje teveel werd en ik besefte hoeveel ik van Twanko hield. Vooral het feit dat ik hem voorlopig niet kon kopen en dat hij te goed is voor deze manege, frustreerde me en leidde letterlijk tot tranen van geluk. Voor niet-paardemensen is dit alles wellicht moeilijk te begrijpen, maar de paardemensen onder ons zullen vast snappen hoe frustrerend het is als je je lieveling achteruit ziet gaan in de manegelessen. Drie uur per dag bonkende kinderen op je rug leid tot het feit dat je weinig tot niet goed gereden meer word en voor iemand als Marissa is het dan verschrikkelijk te zien hoe erg je achteruit gaat. Springen en politietraining zijn hierom een leuke afwisseling op het saaie manegewerk wat eeuwig lijkt te duren. De lesuren kruipen vooruit als je het zoveelste drafrondje in de bak maakt. Drie uur later sta je afgezadeld en wel op stal, maar de volgende dag staat er weer iemand met zadel en al voor je boxdeur. En dan ben je blij dat het zaterdagavond is, want in deze les worden altijd leuke andere dingen gedaan.
Ik weet dat er het op veel andere maneges veel ruiger aan toe gaat en de manegedieren soms veel slechter af zijn, maar het is niet leuk te weten dat je paardje die zoveel talent bezit, voorlopig manegewerk moet blijven doen.
Na iets van 3 maanden kon ik zaterdag eindelijk weer op mijn cutie. Voor de verandering liep hij die ochtend maar 1 uur in plaats van 3, dus was het zaterdagavond tijd voor een springles: Het voelde heerlijk met Twanko de hindernissen te overwinnen. Wat er ook staat, hoe hoog het ook is; we springen het.

_Kiki_ schreef:

Ik ga niet in de meivakantie (heb dan geen vakantie ), maar ik wens je héél veel plezier, maar dat komt vast wel goed!
Ben je er al vaker geweest of niet?