Geplaatst Gelukkig kon ik slapen in Marum, dat scheelde me weer een paar uurtjes slaap. Ik bedacht dat ik wel een boot eerder kon nemen, want ik stond toch al om zeven uur aangekleed buiten, want op stal daar wordt om zeven uur uitgemest. Ik had wel kunnen helpen, maar dan had ik de boot van half tien ook niet meer gehaald. Dus maar meteen gaan rijden! Niks aan, in je eentje op de boot...
Toen ik aankwam, stond er een meisje tegen een fiets aan te hangen, en die zei ineens: "Elles?" Jaaaaaa! Jantina!!!! 
Omdat we toch in die korte tijd nergens heen konden, hebben we even een kopje thee gedronken op de kade. Alvast de fietsen betaald en terug naar de boot gelopen om de rest op te pikken. Toen langs de dijk naar het strand gefietst. Jantina schreef:Was dat écht dertien kilometer? Jeetje...Een flink tochtje op de fiets, wat me overigens best meeviel. Die 13 km (ongeveer) hebben we toch snel en vlekkeloos afgelegd
We stonden nét op het duin, toen de boot al aankwam kletteren. Marco vond dat hij daar niet zo lekker stond, omdat het strand nog zover weg was. Dat zou voor mij geen probleem zijn, met zo'n lens. Dus ik kíjk even door die lens... ben ik maar gauw achter Marco aangerend, want ook voor mij was het wel heel ver weg! Op een drafje zijn we over het strand gehobbeld, op zoek naar een goeie plek. Uiteindelijk stonden we bijna in het water, helemaal vooraan. Toppie! 
Was een gaaf gezicht, die paarden. Er waren ook een heleboel mensen op af gekomen. Na de tewaterlating was er gelegenheid voor mensen die nog nooit een paard van dichtbij hadden gezien (zielug!), om ze te aaien. Daarna viel het voor de begeleiders niet mee om weer ruimte te maken om de paarden de boot weer op het strand te laten trekken. Toen dat weer gebeurd was, liep het strand snel leeg. We zijn naar Hollum gefietst, waar we in de drukte nog een plek vonden bij een steakhouse, want we hadden wel honger. Ik wel tenminste! Ik bestelde een "zeemanslunch", waarop ik aangekeken werd alsof ik Holle Bolle Gijs was of zo... . Ze waren mijn bestelling vergeten, dus ik kreeg als laatste. 
De hoeveelheid op het bord viel trouwens reuze mee, ik had het zó weggewerkt. Toen op weg naar de stal. Maaike en ik wilden per sé een superbraaf paard. Gelukkig hadden ze er nog twee in de aanbieding: een leuke bruine en een Fjord met enig overgewicht. De laatste was voor mij. Intussen had ik een beetje moeite met bepalen welke van de jassen die ik had meegesleept ik aan zou trekken. Windjack was echt tegen de wind, hij geeft gruwelijk af als hij nat wordt. Regenjack wilde ik eigenlijk niet aan, want die is van rubber... *zweet* Uiteindelijk zonder jas vertrokken... 
Na een paar minuten had ik door dat ik al eens eerder op dit paard had gezeten, een paar jaar geleden. Hij laat zich niet sturen of afremmen en is zo scheef als een toeter. Ik heb dus nu aan één kant ook meer spierpijn als aan de andere kant... Het galopje op het strand ging allemaal op z'n "elfendertigst". We raakte achter, net als Cody en Jantina, die ook het gas nog niet gevonden hadden. Boris had ook een sterke afwijking naar links, als ik niet zou sturen, zouden we zo met een grote boog de zee in gerend zijn. Bij het derde galopje werd Boris ineens wakker en ging het gas er eindelijk op! Hoewel hij (volgens degenen die achter mij reden) echt heel scheef liep, had ik er in galop helemaal geen last van. De anderhalf uur zaten er veel te snel weer op. Na het rijden aan de overkant nog even een ijsje gegeten en toen weer richting boot, want dan konden we om half zes nog mee. Yeah, right! Dat ging dus niet door, we moesten wachten tot half zeven. Maar weer teruggelopen naar het restaurant een paar honderd meter verderop. Lia is naar binnen gelopen om te vragen of we alstublieft nog bediend konden worden, want eigenlijk was het gesloten vanwege een grote groep die de tent afgehuurd had. Het mocht! Als we Lia toch niet hadden... 
...dan hadden we een ander blondje moeten sturen. Op de boot viel Mijanou acuut in slaap. In Holwerd een vlug afscheid en toen weer op weg naar Marum. Ik vond het een hele geslaagde dag! 
)