Anyway, mijn autootje had er ook veel zin in en zo reden we bij Coevorden de juiste afslag voorbij... Maar gelukkig is Coevorden niet zo groot en vond ik met maar 10 minuten vertraging de boerderij van Brenda. Langs de oprijlaan stonden de paardjes in de wei, dus die kon ik meteen bewonderen. En toen kennis gemaakt met Brenda en haar vriend Peter (en zijn drie kindjes). Ik had een klein meisje met lang rood haar verwacht, dat haar klopte maar ze is toch wat groter dan ik had gedacht. Maar nu eindelijk weer eens een Bokker ontmoet die bijna helemaal voldeed aan het beeld dat ik van hem/haar had (voorbeeld: Janna had ik voor me met kort donker haar, en als die iets NIET heeft is het kort donker haar...). En in het echt net zo open en gezellig als op Bokt en via de mail!
Eerst heel leuk zitten kletsen (zeg maar ratelen) over voornamelijk Arabieren en werk, toen een lekker broodje gezond gegeten en toen op naar de paardjes! Eerst even uitgebreid geknuffeld met Woody (die kroop zowat in m'n jaszak, op zoek naar iets lekkers) en z'n weimaatjes Tessa, Kalimbra en Amira. Amira is een heel lief nieuwsgierig veulentje, echt een mooi Arabierenmeisje! Toen naar de hengst met de lange naam (pfff... hoe heet-ie nou ook alweer, begint met een P), best een watje voor een hengst hoor Bren!
En toen naar Brenda's grote trots Tender, die ook maar wat graag z'n neus in m'n jaszak stopte. Wat een ontzettende knuffelkont is Tender!Halstertje gehaald, eventjes gepoetst (Brenda: 'Zo uitgebreid als Lovely doe ik het niet hoor!') en toen gaan rijden. In de bak viel ondanks de plassen nog redelijk te rijden en ik mocht ook nog even. Tender wilde heel graag lopen, maar na een paar rondjes hebben we hem weer lekker in de wei gezet, want het werd tijd voor onze missie van de dag: Operatie Samber!
In Brenda's legergroene bestelwagentje ('zelf gerollerd') zijn we naar de andere kant van Coevorden gereden, naar de stal van de familie Vrieling. De familie zelf was niet thuis en volgens Brenda kwam dat mooi uit, anders waren we drie uur later nog niet weg geweest
. Nu konden we in alle rust knuffelen met Samber, wat een lieve hengst is dat! Eerst de nodige appeltjes gevoerd en foto's gemaakt ('vooral de linkerkant van z'n hals hè, want daar zie je goed dat-ie bont is!), en toen bij de Grote Bonte Jongen in de stal. Hij heeft best wel kromme beentjes, maar hij is dan ook al 25! Ook daar nog een paar foto's gemaakt (bont-liefhebbers: m'n filmpje is vol dus zeer binnenkort bewijs!), toen nog even staan knuffelen en toen zat de Samber-missie er weer op.Terug naar Brenda's huis, de rijbroeken opgehaald die ze voor me had bewaard, nog even wat gedronken en toen was het voor mij ook weer tijd om richting huis (lees: paps & mams) te gaan. Op de terugweg reed ik meteen goed (het binnendoorweggetje dat Brenda me op de kaart had laten zien wist ik zo te vinden) en nu zit ik moe maar voldaan dit verslag te typen.
Bren, ik vond het hartstikke gezellig, en binnenkort verwacht ik je in Utrecht!
_________________
<FONT COLOR="DARKBLUE">'Blub, ik ben een vis !' (- met dank aan Noordzee FM)</FONT>
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Karin op 2001-09-23 23:09 ]</font>
