Ik heb nu sinds 2.5 jaar een E-pony, Romijn. Hij is eigelijk een beetje verknald met rijden door zijn vorige eigenaren. Ze hingen er een scherp bitje in, zodat ze hem wel 'nageeflijk' kregen. Toen wij hem kochtten, waren we dus genoodzaakt om weer met een normale trens te gaan rijden. Maar daar reageert Romijn niet meer op, zijn mond is zo 'hard' geworden door dat scherpe bit. Het lijkt wel van beton. Ik heb al op zoveel verschillende manieren les gehad, maar niks hielp. We hadden hem gekocht met als doel wedstrijden te gaan starten, maar op deze manier ging dat natuurlijk niet lukken. Ook kwamen we erachter dat hij vreselijk dominant kan zijn. Als iets niet naar zijn zin is of hij wil iets niet, komt hij omhoog, draait om en galoppeert weg. Ook kreeg hij een trailerprobleem, doordat hij een keer uit een vrachtwagen gesprongen was en zijn hoofd had gestoten. Sindsdien was hij niet meer te laden, maar dit probleem is inmiddels opgelost na een hele tijd. Ik heb dus veel tegenslagen met hem gehad en begon er steeds minder plezier in te krijgen. Ik heb toen samen met mijn ouders besloten om hem te verkopen, maar zoals het nu ging met rijden enzo, was dat eigelijk niet echt een optie. We hebben hem toen naar een kennis (ik noem haar even S) in Duitsland gebracht, zodat hij rijtechnisch door haar getraind kon worden. Zij zou hem ook gaan verkopen voor ons. Dit is nu 4 maanden geleden. In die tijd waren we al verschillende keren van plan om naar hem te gaan kijken, maar steeds belde S af. Dan was ze ziek, dan was ze er niet. We hebben zelfs toen we onderweg waren halverwege om moeten keren, omdat ze weg moest. Uiteindelijk kregen we de boodschap dat het niet meer ging lukken met de verkoop, ook vanwege persoonlijke redenen van haar. Eergisteren gingen we hem dus ophalen. We hadden al van andere mensen die daar ook een paard hebben staan, gehoord dat Romijn wel wat aan de dunne kant was. Maargoed, daar maakten we ons niet zo druk over. Bij Romijn zie je heel gauw zijn ribben. Toen we daar aankwamen, schrok ik best wel. Hij was echt heel dun, had echt zo'n 'puntkont' en overal wonden. Hij leek wel verwaarloosd. We hadden al van S gehoord dat ze er 2 weken niks mee gedaan had, om een persoonlijke reden. We hadden hier wel begrip voor. Maar toen ik het hoofdstel pakte, zat deze helemaal onder de schimmel. En je kan mij niet vertellen dat een hoofdstel binnen 2 weken verschimmeld. Romijn is, denken we, al minstens een maand niet bereden. De wonden die hij heeft, kwamen doordat hij steeds opgejaagd werd door een ander paard. Maar dan zet je hem toch apart? Een paard die er zoals Romijn uitziet, is niet te verkopen. De eventuele kopers maken dan meteen een rechtsomkeert als ze hem zien. Het is toch niet normaal om het tuig, en nog belangrijker, ons paard zo terug te geven? Hij is 5000 euro waard.. We moeten nu waarschijnlijk ook nog de training, stalling enzo betalen, maar is dit wel terecht als het paard op deze manier verzorgd is? Toen we met hem aankwamen op stal en hem uitlaadden, barste de eigenaresse van stal spontaan in huilen uit toen ze zag hoe hij eraan toe was..
Ik zal vanavond foto's uploaden van hoe hij eruit ziet.