Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Jorex schreef:Ik had die ter plekke weer uitgeladen en niet eens meegenomen. Jammer dat ze geen bloed heeft laten trekken, leer voor een volgende keer, niet vertrouwen op wat een verkoper heeft voor mooie praatjes. Ter plekke bloed laten trekken en laten keuren door een da van eigen keuze. Helaas zijn veel verkopers echt niet te vertrouwen op hun woord en vooral particulier is het dan jouw woord tegen hun woord.
Suzanne F. schreef:Ik zou het als goede les zien en hem te koop zetten. Wel met het eerlijke verhaal erbij. Een ervaren iemand kan dit wel handelen, die geeft hem een grondige opvoedcursus.
Zonnetje81 schreef:Misschien had hij goed overwicht, soms heb je dat ook, pony's lopen bij mij eerder te klooien en aan de gang te blijven dan bij een vriendin van me. Die hoeft maar 1x uh te zeggen en ze gedragen zich voorbeeldig. Het blijven levende wezens en niet iedereen is een oplichter.
karuna schreef:Oh ik proef een beetje hetzelfde als wat ik heb meegemaakt met een pony merrie, gekocht als maatje voor mijn tinker. Doodbraaf diertje, bij gaan kijken ook rustig en makkelijk meewerkend. Maar eenmaal thuis veranderde ze binnen een paar dagen in een levensgevaarlijk niet te handelen merrie die alles en iedereen aanvloog inclusief mijn tinker die echt doodsbang werd van haar ondanks haar 1.05 m. En uiteindelijk vloog ze mij ook aan, gewoon levensgevaarlijk in de omgang, maar soms was ze volstrekt kalm en lief maar kon zonder aanleiding omslaan in aanvallen om te doden.
Vorige eigenaar gebeld en hoewel oh mijn schatje liefste ik wil haar eigenlijk niet kwijt enz... wilde ze het diertje niet terug hebben. Ook niet na een week al (proeftijd was afgesproken voor geval geen klik met mijn tinker). Beestje laten nakijken. Zo op het oog niks mee aan de hand. En na wat rondbellen (inslapen of een zeer ervaren plek zoeken) wilde een handelaar haar hebben als menpony in een span. ondanks mijn melding weet je dat zeker ze vertoont link gedrag. Dat kon hij wel aan.
Nou 2 weken later wordt ik gebeld dat hij haar naar de slager ging brengen ivm extreem gevaarlijk gedrag. Zo verdrietig en ook nooit kunnen achterhalen wat er nu loos was. Maar had ik dat geweten was ze nooit naar de handelaar gegaan maar hadden wij haar laten inslapen. Was het echt door de verhuizing of was er vooraf al wat mis en zijn we gewoon keihard bedonderd ondanks dat ik nu niet bepaald een groentje was met paarden? En ook beste rotzakken in handen gehad ook.
We zullen het nooit weten maar ondanks dat het al best een hele tijd geleden is vergeten doe ik het nooit meer. En ik weet echt nog steeds niet wat dergelijk gedrag heeft kunnen veroorzaken?
Met dat in mijn achterhoofd zou ik het diertje zelf niet meer in bezit willen hebben. En als de oude eigenaar weigert terug te nemen zou ik of een zeer ervaren nieuwe baas zoeken met het verhaal erachter (desnoods gratis) of zelf besluiten het dier te laten inslapen. Niemand zit te wachten op een heel gevaarlijk linke kleine pony.
cobiie schreef:Zonnetje81 schreef:Misschien had hij goed overwicht, soms heb je dat ook, pony's lopen bij mij eerder te klooien en aan de gang te blijven dan bij een vriendin van me. Die hoeft maar 1x uh te zeggen en ze gedragen zich voorbeeldig. Het blijven levende wezens en niet iedereen is een oplichter.
Dit heb ik ook eens meegemaakt met een klein paardje wat l2 liep en ik in bruikleen gaf. Was de persoon waar die heen ging en de gehele stal behoorlijk zweverig te noemen. Paard kon dat echt niet waarderen.
Na een paar maanden paard weer opgehaald en thuis was ze gelijk weer normaal en gingen er gelijk 2 pubers mee rijden en starten met 3 winst per proef.
Soms klikt het gewoon niet.
Bij jonkies kunnen slechte gewoontes er heel snel insluipen wat veel tijd kost om er weer uit te halen en soms blijven ze gevoelig om weer een terugval te krijgen in het gedrag als ze de kans weer krijgen.
Ik snap dus dat de verkoper de pony niet terug wilt, ze heeft hem ook met een reden verkocht natuurlijk.
Weet je ook heel zeker dat de verkoper een particulier is en niet iemand die zich zo voordoet?
karuna schreef:Oh ik proef een beetje hetzelfde als wat ik heb meegemaakt met een pony merrie, gekocht als maatje voor mijn tinker. Doodbraaf diertje, bij gaan kijken ook rustig en makkelijk meewerkend. Maar eenmaal thuis veranderde ze binnen een paar dagen in een levensgevaarlijk niet te handelen merrie die alles en iedereen aanvloog inclusief mijn tinker die echt doodsbang werd van haar ondanks haar 1.05 m. En uiteindelijk vloog ze mij ook aan, gewoon levensgevaarlijk in de omgang, maar soms was ze volstrekt kalm en lief maar kon zonder aanleiding omslaan in aanvallen om te doden.
Vorige eigenaar gebeld en hoewel oh mijn schatje liefste ik wil haar eigenlijk niet kwijt enz... wilde ze het diertje niet terug hebben. Ook niet na een week al (proeftijd was afgesproken voor geval geen klik met mijn tinker). Beestje laten nakijken. Zo op het oog niks mee aan de hand. En na wat rondbellen (inslapen of een zeer ervaren plek zoeken) wilde een handelaar haar hebben als menpony in een span. ondanks mijn melding weet je dat zeker ze vertoont link gedrag. Dat kon hij wel aan.
Nou 2 weken later wordt ik gebeld dat hij haar naar de slager ging brengen ivm extreem gevaarlijk gedrag. Zo verdrietig en ook nooit kunnen achterhalen wat er nu loos was. Maar had ik dat geweten was ze nooit naar de handelaar gegaan maar hadden wij haar laten inslapen. Was het echt door de verhuizing of was er vooraf al wat mis en zijn we gewoon keihard bedonderd ondanks dat ik nu niet bepaald een groentje was met paarden? En ook beste rotzakken in handen gehad ook.
We zullen het nooit weten maar ondanks dat het al best een hele tijd geleden is vergeten doe ik het nooit meer. En ik weet echt nog steeds niet wat dergelijk gedrag heeft kunnen veroorzaken?
Met dat in mijn achterhoofd zou ik het diertje zelf niet meer in bezit willen hebben. En als de oude eigenaar weigert terug te nemen zou ik of een zeer ervaren nieuwe baas zoeken met het verhaal erachter (desnoods gratis) of zelf besluiten het dier te laten inslapen. Niemand zit te wachten op een heel gevaarlijk linke kleine pony.
Furst schreef:Wat een vreselijk verhaal zeg! Dat pony's moeten wennen is hier herkenbaar. Toen ik mijn fjordenveulen ophaalde vorig jaar, liep ze met de fokker gelijk de trailer op. Met mij niet Ze is trouwens niet stout ofzo, vertoond niet dit gedrag, maar ze moet wel enorm wennen. De eerste week bij ons, konden we haar bijna niet aanraken. Terwijl ze zich bij de fokker voor de keuring los liet scheren en overal aanraken. Nu gaat het elke dag beter en beter
Lastige zaak. Heb in 2022 ook een welshveulen opgehaald. Die was ook helemaal niet braaf. Ondertussen is die wel verkocht en is hij wel aan het leren. Maar gemakkelijk blijft het niet. Inslapen zoals ik hier lees vind ik misschien best wel ver. Dan zou ik eerder verkopen aan iemand die er echt wel iets mee kan. Als dit een dier is voor welzijnswerk, ja dan valt dat al af bij deze pony. Lastig..
Utixo schreef:Misschien ben ik nu weer een idioot die paarden niet snapt, maar ik lees gewoon een jonge pony die in een vreemde omgeving is gekomen. Is de pony geboren bij de oude eigenaar, stond hij daar al lang? Hoe corrigeert de nieuwe eigenaar? Met een grote "foei, mag je niet doen", of met de juiste timing een welgemikte pets? Want eerlijk, een pony mag prima iets spannend vinden, of eens kijken hoe ver ze kunnen gaan, maar die voeten blijven op de grond en de tanden blijven op elkaar. Zo niet, dan is timing alles. En dit klinkt niet als een dier die onder de indruk is van een stevige brul of een dikke foei...
Ik zeg niet dat je hem het erf over moet meppen, maar ik ben wel benieuwd hoe er nu mee omgegaan wordt en wat de pony gewend was.