Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-05-06 11:27

Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen?

Geplaatst door de TopicStarter : 28-05-06 11:27

Hallo,

Ik vroeg me af hoe jullie tot het besluit zijn gekomen om een Anda/Lippi/Lusi aan te schaffen?

En hebben jullie je paard uit het land van herkomst gehaald of juist niet. Was daar een speciale reden voor of was het gewoon zo gelopen?

Ben erg nieuwsgierig wat jullie redenen zijn aangezien ik het paard het liefst uit Portugal zelf zou halen. Er is daar veel keus en ik wil graag een jong dier waar nog niets mee is gedaan. Ze groeien daar in het algemeen ook heel fijn op. Daarnaast zijn ze ook nog ( tot nu toe ) betaalbaar.

Het nadeel hiervan is dat het heel moeilijk/ niet mogelijk is om je paard röntgenologisch te laten keuren. Ook de cultuur is heel anders en dit merk je onder andere in het tempo ( langzamer ) waarin alles wordt geregeld.

Maar voor mij is dit ( helaas ) nog toekomstmuziek. Dus vertel!!

**Geplaatst**: 28-05-06 12:08

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen

Geplaatst: 28-05-06 12:08

Ik heb een Andalusische hengst als bijrijdpaard gehad. Ook wel andere rassen zoals fries en KWPN. Maar sinds Pablo helemaal verslingerd aan de Andalusier. Is een verslaving

Toen ik dus zelf een paard wilde kopen stond voor mij vast dat ik een Andalusier wilde. Met of zonder papieren maakte mij niet uit. Als hij maar gezond was.

Op marktplaats stond op een gegeven moment Ensueno te koop. Zonder foto, maar die kreeg ik al snel opgestuurd. Ben samen met iemand die zelf drie PRE's heeft staan wezen kijken. Tussen Ensueno en mij klikte het meteen. Enige twijfelpunt was dat hij nog niet was ingereden...of zelf maar gelongeerd. En dat ik hem volledig gekeurd wilde hebben. Nou die keuring was geen probleem en dat beleren heb ik helemaal zelf gedaan en nog geen spijt gehad.

Enige nadeel is...je wilt er meer...helaas heb ik daar nog geen centjes voor..maar denk zelf dat uitbreiding niet heel veel jaren op zich gaat latne wachten...ik wil er graag nog een veulen of jaarling bij

(alleen eerst sparen voor die trailer...en dan sparen voor zo'n jong ventje

Ow ja, Ensueno is in Nederland gefokt.. geen bewuste keuze, maar gelukkig toeval.
Ow ja...

**Geplaatst**: 28-05-06 13:24

Re:

Geplaatst: 28-05-06 13:24

Eh, ja, ik woon in Portugal. Weinig andere paarden te vinden dan Lusitanos.

In Nederland nooit om ze gegeven. Ik houd van renpaarden en met name de Akhal Teké.
Maar het is me goed bevallen en ik zit nu helemaal in het wereldje, ik bemiddel nl tussen Portugese verkopers en buitenlandse kopers (zie website in onderschrift)

Leuk topic, ga ik volgen...

**Geplaatst**: 28-05-06 17:34

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen

Geplaatst: 28-05-06 17:34

asia schreef:
Ben erg nieuwsgierig wat jullie redenen zijn aangezien ik het paard het liefst uit Portugal zelf zou halen. Er is daar veel keus en ik wil graag een jong dier waar nog niets mee is gedaan. Ze groeien daar in het algemeen ook heel fijn op. Daarnaast zijn ze ook nog ( tot nu toe ) betaalbaar.

Het nadeel hiervan is dat het heel moeilijk/ niet mogelijk is om je paard röntgenologisch te laten keuren. Ook de cultuur is heel anders en dit merk je onder andere in het tempo ( langzamer ) waarin alles wordt geregeld.

Maar voor mij is dit ( helaas ) nog toekomstmuziek.

Ik heb geen enkel probleem met de paarden die via mij verkocht worden röntgenologisch te laten keuren.
Langzaam zijn ze hier zeker en ze houden er niet van om opgejaagd te worden. Dat kan je de deal kosten.
De cultuur brengt ook met zich mee dat sommige paarden op mysterieuze wijze drie keer zo veel op moeten brengen voor een buitenlander dan als ze aan een Portugees worden verkocht.
Daarom bemiddel ik tussen Portugese verkopers en buitenlandse kopers. Dat scheelt veel frustratie en misverstanden aan beide zijden.

**Geplaatst**: 29-05-06 19:45

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen

Geplaatst: 29-05-06 19:45

Wij hebben een Lipi die afkomstig is uit Piber. Hij is daar als 2 of 3 jarige verkocht aan mijn oma. Zij heeft hem ingereden tot hogeschool niveau en toen mijn oma te oud werd om te rijden is hij naar mijn moeder gegaan.

Mijn oma (overigens niet een biologische oma maar is altijd een oma voor mij geweest) had daar al meer paarden vandaan omdat ze voorheen in het circus werkte met Lipi's

**Geplaatst**: 29-05-06 20:23

Re:

Geplaatst: 29-05-06 20:23

Vroeger wilden wij al een andalusier kopen toen ik nog bij mijn ouders woonden, maar helaas waren er toen nog weinig in Belgie en degene die er waren kosten toen toch zo veel geld. We hebben er toen nooit een gekocht maar toen ik over 2 jaar een ander paard zocht voor mij zei mijn moeder direkt van misschien kan je nu wel een andalusier kopen. Dus toen begon de zoektocht, via marktplaats hadden we de advertentie van Kimmie261 gevonden die toen trouwens nog niet actief was op bokt. Toen zijn we gaan kijken en hadden we er eentje gevonden maar helaas werd deze afgekeurd. Een 2 weken later stond Esperanto bij haar en zijn we terug gaan kijken en het was liefde op het eerste gezicht. Hij komt van Spanje en heeft ook een brandmerk maar geen papieren maar dat maakt hem niet minder stoer.Ondertussen heb ik hem dus al 2 jaar en ik moet nooit nog een ander ras hebben dan een andalusier zo geweldig is hij!!!

**Geplaatst**: 30-05-06 01:41

Re:

Geplaatst: 30-05-06 01:41

Een brandmerk zegt helemaal niets. Dat mogen eigenaren in Spanje en Portugal overal opzetten. Hun vee draagt dezelfde brandmerken. Het is geen stamboek teken en zeker geen bewijs van en bepaald ras!
Denk niet dat als er een brandmerk op staat, je een raspaard hebt gekocht! Ik zag zelfs een advertente met iemand die beweerde dat het een raskenmerk van de Lusitano was. Grote leugen!!!!
Ze zijn allemaal net zo gaaf hoor, die niet ingeschreven staan, daar niet van, maar er zijn nog steeds misverstanden over de brandmerken, daarom wilde ik even reageren, omdat je het brandmerk noemde.
Wel kun je via het brandmerk dus vaak de fokker opsporen, vooral als het een grote/bekende fokker is.

**Geplaatst**: 30-05-06 10:56

Re:

Geplaatst: 30-05-06 10:56

Mijn Lipizzaner is Nederlands gefokt. Er is in Nederland een relatief groot aantal Lipizzaners in vergelijking met andere landen. Dus als je een Lipizzaner zoekt kan je best goed slagen in eigen land. Dat heeft zo z'n voordelen. Je kent de ouders vaak en je kan natuurlijk het paard zelf ook vaak goed gaan bekijken.
Voorheen maakte het Lipizzanerstamboek zelfs deel uit van het KWPN, maar sinds kort zijn we zelfstandig.

**Geplaatst**: 30-05-06 11:31

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen

Geplaatst: 30-05-06 11:31

Lusitana schreef:

Ik heb geen enkel probleem met de paarden die via mij verkocht worden röntgenologisch te laten keuren.
Langzaam zijn ze hier zeker en ze houden er niet van om opgejaagd te worden. Dat kan je de deal kosten.
De cultuur brengt ook met zich mee dat sommige paarden op mysterieuze wijze drie keer zo veel op moeten brengen voor een buitenlander dan als ze aan een Portugees worden verkocht.
Daarom bemiddel ik tussen Portugese verkopers en buitenlandse kopers. Dat scheelt veel frustratie en misverstanden aan beide zijden.

ik heb ook al eens meegemaakt dat de prijs van een lusitanomerrie waar ik belangstelling voor had, ineens verdubbeld werd omdat ik als hollandse toch niet beter wist. Nu ben ik ook niet op mijn achterhoofd gevallen en heb het paard niet gekocht, het was een leuk dier maar zeker niet waard wat er voor gevraagd werd.
Daar zit ook een beetje de knijp voor mij, ooit zou ik graag nog eens een echte goede lusitanohengst willen aanschaffen, eentje die zo uit de kudde komt, lekker puur en onbedorven met een stel goede, sterke benen, maar ik stap niet eventjes in het vliegtuig om naar Portugal af te reizen, dagenlang fokkers te bezoeken en uiteindelijk toch vanwege de taal-, en cultuurbarriere niet tot zaken kunnen komen. Hier in Nederland weet je toch wel bij welke handelaar je wel of niet moet zijn, in Portugal zullen ook goede en minder goede fokkers zijn, maar als buitenlander krijg je daar denk ik onvoldoende een vinger achter.
Ook het idee dat zo'n dier dan lang op transport naar Nederland moet houd me een beetje tegen, het duurt best lang eer zo'n dier bekomen is van de omschakeling en de lange reis, vind ik best wel zielig.....

Een stukje onafhankelijke bemiddeling van iemand met kennis van zaken zou voor velen welkom zijn denk ik.

**Geplaatst**: 30-05-06 18:42

Re:

Geplaatst: 30-05-06 18:42

Het transport bedrijf dat ik aanraadt, doet er een aantal dagen over, met vaste rustplekken en de paarden komen gewoon fit van de wagen.

Het is altijd eng om op aftsand te kopen, maar als je op een stoeterij gaat kijken, is dat geen garantie dat die paarden beter zijn. De paarden die via mij verkocht worden komen in veel gevallen van de staatstoeterijen, maar ook van kleinere fokkers en particulieren. Ze worden door een dierenarts gescreened voordat ik ze op mijn site te koop aan biedt.
De waarde van de Lusitano is lastig te bepalen omdat er fokkers zijn die voor bepaalde kleuren meer geld willen, en zeker voor paarden uit bepaalde bloedlijnen. Zo bestaan er geen goedkope paarden van Manuel Veiga... De graad van opleiding, en ze worden hier bijna allemaal langzaam hoog opgeleid, telt ook mee in de prijs.
Leeftijd helemaal niet (alleen bij sommige fokkers), dus denk niet hoe jonger hoe goedkoper! Ik heb volwassen paarden in mijn bestand die goedkoper zijn dan sommige veulens.

Ik snap de keuze van een paard zo uit de kudde niet. Dit gebeurt met de Alter hengsten. Die groeien in het wild op moeten dan in eens op stal gehouden en ingereden. DAT is pas traumatisch. En niet alle paarden kunnen daar goed tegen, vandaar dat de Alters hier een enorm slechte naam hebben. Buiten de Hoge School koopt echt niemand een Alter, dan verlklaren ze je voor gek, of je moet al een Mestre zijn. Op mijn site vind je alleen Alters die van kleins af aan in handen zijn geweest, omdat ik weet dat ik dan een paard verkoop dat mensen vertrouwd. Hoewel, Hexano (verkocht) is nog altijd een wantrouwig paard.

Goede benen, mag ik wel zeggen, hoort bij Lusitanos. De enige kreupelheid die ik hier wel tegenkom is een peesblessure (voornamelijk door galopperen en slidings maken op het asfalt (!)
Een enkele keer zie je bij oudere paarden overhoef, maar daar gaan ze alleen kreupel op als het zich vormt daarna niet meer, dus dat stelt ook niks voor.
Het gestel van de Lusitano is van nature erg sterk.

Ik raad niemand aan op goed geluk te komen, of je moet een Portugees persoon meenemen of Portugees spreken en een paar keer terugkomen naar dezelfde persoon voordat je wilt kopen. Je moet eerst wat opbouwen.
Het is heel moeilijk handelen met Portugezen...

Ik geef trouwens kosteloos advies en heb geen voorkeur voor verkoop van bepaalde fokkers ofzo, ben geheel onafhankelijk en wil gewoon een leuk paard voor de klant leveren, niet wat ik denk dat goed voor ze is of waar ik het meeste aan kan verdien ofzo (ik krijg commissie van de VERKOPER).
Ik heb bv een Amerikaanse op weg geholpen met advies, zonder het plan om een paard aan haar te verkopen en eerlijk gezegd dat kopen in Portugal voor Amerikanen moeilijk ligt (door een bepaalde kostbare test die ze moeten ondergaan) en dat Portugese fokkers daarom stoeterijen in Brazilië hebben opgericht om aan Amerikanen te verkopen. Ze kan dus DAAR naar paarden kijken en vragen wat ik er van vindt, zonder dat ik daar wat op verdien, maar dat doe ik gewoon omdat ik wil dat mensen tevreden zijn met hun Lusitanos. Ik wil ook dat de Lusitano wat bekender wordt.

**Geplaatst**: 01-06-06 15:58

Re:

Geplaatst: 01-06-06 15:58

Ik heb mijn beide Lipi's gewoon in Nederland gekocht. De ene komt van een fokkerij uit Drente (is er niet meer) en de andere uit Schaijk. Bij die laatste staan ze ook gestald. Die ik in Schaijk heb gekocht, kende ik al vanaf geboorte.

**Geplaatst**: 01-06-06 18:48

Re:

Geplaatst: 01-06-06 18:48

Ik ging vroeger altijd met mijn ouders naar Oostenrijk op vakantie en één keer Spaanse Rijschool bekijken was ik verkocht. Ik vond ze prachtig maar ik had niet gedacht ooit zelf zo'n paard te kunnen rijden. Zo ver van je bed show hahaha.
Totdat ik hoorde dat vlakbij onze woonplaats in Nederland een fokker zat. Daar gaan kijken en je kon daar lessen op Lipizzaners een aantal jaren 3 keer in de week daar op Lipizzaners gereden in les en buitenritten en zelfs paar keer een show en mijn ruiterbewijs op een Lipi gehaald. Compleet voor het ras gevallen en de luxe dat ik heel veel verschillende paarden kon rijden daar en dus alle types wel zo beetje kende.
Op een gegeven moment kwam Capriola daar op stal te staan voor de verkoop, ik vond haar prachtig maar ze was heel zenuwachtig in de stal liep continu heen en weer te draaien en met rijden was ze niet de makkelijkste. Dat ik haar 2 jaar later zou kopen had ik toen nooit gedacht. Maar gelukkig vroeg die fokker of ik haar wilde rijden omdat ze al lang stil stond omdat ze dus niet de makkelijkste was met rijden en er aardig wat mensen van haar rug waren gevallen en het klikte zo goed dat ik haar uiteindelijk gekocht heb. Die fokker zei, ja dat dacht ik wel, 2 eigenwijze bij elkaar en dat klopt ook!

**Geplaatst**: 01-06-06 21:41

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen

Geplaatst: 01-06-06 21:41

Ik heb mijn P.R.E ruin in Nederland gekocht, nu een ruim half jaar geleden, de vorige eigenaresse heeft hem wel zelf uit Spanje gehaald, toen hij nog hengst was (4jr).
Hij is apto gekeurd, zegt alleen niet meer zoveel nu z'n ballen eraf zijn.......
Ik wilde perse een schimmel en het liefst een compact paard, niet te groot, dus na veel zoeken/mailen etc, kwam ik op de Andalusier uit, de hele uitstraling, dat koninklijke wat ze uitstralen, geweldig!
Hij gaat nu mij echt als zijn baasje zien, herkenning en goed luisteren, in het begin was hij erg druk en ontzettend schrikachtig, maar nu we meer een "klik"hebben, komt dat nog zelden voor, hij is wel eenkennig en erg kroelerig.
Het fijne vind ik ook, dat je een super wendbaar, elastisch paard onder je hebt, het rijd met niks, of je een luie stoel bereid.
Al met al, heb ik mijn droompaard gevonden, voor mij nooit meer anders....

**Geplaatst**: 06-06-06 10:39

Re:

Geplaatst: 06-06-06 10:39

Ik heb een kruising/cruzado.
Ik werkte bij kimmie261 (waar esperanto van orban vandaan komt), en daar is mijn kwpn merrie gedekt door 1 van de anda's.
Ik ben erg blij met de nu inmiddels jaaringmerrie!!
Het is een heel knap dier!

**Geplaatst**: 06-06-06 16:38

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen

Geplaatst: 06-06-06 16:38

Ik heb op dressuurstage in Rebecq (Belgie) bij de Europese Rijkunst Academie (intussen helaas failliet) kennis gemaakt met de Lippizaner.
Ik heb daar enkel Lipizanerhengsten gereden en ik vond het een geweldige ervaring hoe fijngevoelig deze dieren waren met rijden en hoe super ze waren in de omgang.
Ik wist: ooit wil ik een zo'n "barok" (ik weet het foute benaming) paard!
Er stond daar ook een Lusitanohengst (Marques) waar ik helemaal verliefd op was.
Toen ik mijn haflinger besloot te verkopen wist ik dat ik een Andalusier of Lusitano wilde (de Lippi stond mij qua uiterlijke uitstraling wat minder aan).
Eerst heb ik ruim een half jaar in Belgie en Nederland gezocht, en na een teleurstellende aankoop bij De Koning (ik mocht het paard gelukkig terugbrengen en kreeg mijn geld terug) besloot ik het verder te gaan zoeken. Eind juni 2003 ben ik naar Andalucía getrokken en heb ik het paard van mijn dromen gevonden: mijn Licor

Ik had hem al een half jaar eerder op het internet gezien, maar toen leek het een beetje absurd om een paard in Spanje te gaan kopen

Ik heb naast hem nog een 10-tal andere paarden uitgeprobeerd, maar hij sprong er met hoofd en schouders bovenuit!

**Geplaatst**: 06-06-06 18:44

Re:

Geplaatst: 06-06-06 18:44

maestro was van een vriendin van mij,zij had hem gekocht bij de koning in ede,maar kon niet met hem overweg,hij is daarna na een africhtingsstal gegaan,waar hij ws achterover is geklapt en een poos verlamd is geweest(ws een klap op zijn nek gehad),hij is na ruim 7 maanden terug gekomen naar hoogvliet waar ik toen nog woonde,en ik heb hem ingereden voor die vriendin...

tja,en toen werd ik verliefd op hem,toen heb ik gezegd,dat als zij hem ooit zou verkopen dat ik hem dan wilde kopen,en dat gebeurde...

dus zo ben ik aan maestrootje gekomen...

**Geplaatst**: 07-06-06 08:52

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen

Geplaatst: 07-06-06 08:52

Ik wilde vroeger al klein meisje al zo'n paard als wat ik in Spanje had gezien... maar toendertijd was dat nog onmogelijk.
Ik heb andere paarden gehad en toen de laatste overleed wist ik dat ik voor mijn droompaard moest gaan want nu kon het....
Maar ik had zo'n beeld in mijn hoofd hoe het eruit moest zien en dat is niet makkelijk.. ik had wel wat op te merken op alle paarden die ik zag. Tot ik die ene zag.. DIE moest het worden.. en ik heb er gelijk een optie op genomen en hem laten keuren (hij stond overigens in Madrid) de bevindingen van die arts zijn in een verzegelde enveloppe naar mijn d.a. in Nederland gegaan (met fotos) en mijn d.a. had eigenlijk dezelfde commentaren als de Spaanse d.a. en de goedkeuring was een feit, Piropo kon vanuit Madrid naar Nederland vervoerd worden, er was nog enige vertraging vanwege MKZ maar op 12 april 2001 werd hij keurig afgeleverd door de heren van Esteves en had ik mijn Piropootje

**Geplaatst**: 16-06-06 13:49

Re:

Geplaatst: 16-06-06 13:49

Ik heb sinds een paar maanden een Lippizaner.
In Slovenie gefokt, naar Nederland vervoert en daar verkocht.

**Geplaatst**: 18-06-06 02:16

Re:

Geplaatst: 18-06-06 02:16

Vond andalusiers altijd al mooie paarden. Toen ben ik een keertje bij PatriesjeMR2 langs geweest en heb me aangemeld op het andalusier forum. Toen wist ik zeker dat ik er ook 1 wilde. Heb via marktplaats gezocht en heb er 1 gevonden. Komt uit spanje, inmiddels 4 jaar in NL en hij is nu van mij. Geen PRE, maar dat maakt voor mij echt niet uit, hij is net zo mooi en lief.

**Geplaatst**: 18-06-06 11:44

Re:

Geplaatst: 18-06-06 11:44

Ik heb een Lusitano ruin verzorgpaard! Nu 4 jaar oud. Palomino (zeer zeldzaam hij dit ras!) Echt een super beest! Geweldig!:D Z'n karaktertje, maar ook hoe die rijd. Hij zit zó confortabel!

Tis echt een genot om zonder zadel op hm te rijden!

De eigenaresse heeft uit Begië gehaald, toen was Vladimir net een half jaar oud. Omdat Lusitano's gewend zijn op rotsen te lopen, hebben ze sterke benen. Maar dat betekdn dus ook, dat ze in zand sneller rotstraal enzo krijgen. Waardoor Vladimir wel vaak geblesseert is. Dat is het enige nadeel.

**Geplaatst**: 19-06-06 16:02

Re:

Geplaatst: 19-06-06 16:02

Volgens mij zijn palomino's helemaal niet zo zeldzaam bij Lusitano's hoor?!

Stiekum hoop ik er ook nog op om ooit een palomino andalusier of lusitano te bezitten. Prachtig!

ik heb Sam ook gekocht in Spanje. Ik ging voor 2 andere paarden (palomino's

) heen maar werd compleet verliefd op zijn uitstraling en ogen....en tja als je verliefd bent.....Eerst niet gekocht (veeeeeel te duur) een half jaar later gebeld en hij was er nog. Toen heb ik spontaan door de telefoon geroepen dat ik hem wilde kopen. 2 weken later stond hij op stal.

**Geplaatst**: 21-06-06 00:34

Re:

Geplaatst: 21-06-06 00:34

Ik heb een Lipizzanerruin die wij zelf hebben geïmporteerd uit Oostenrijk.

**Geplaatst**: 21-06-06 12:18

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen

Geplaatst: 21-06-06 12:18

Als 7 jarige meisje ben ik verslingerd geraakt aan de Lipizzaner. Op de stoeterij in Piber (Oostenrijk) heb ik mijn hart verloren aan al die mooi witte hengsten en merries met hun kleine zwarte veulens....

15 jaar later kreeg ik de kans om via een Falabella fokkerij een Lipizzanerruin te kopen van 3 jaar oud. Puur toeval, omdat ik toevallig Falabella's zat te zoeken op internet en zag dat ze daar ook sporadisch Lipizzaners fokten. Met mijn inmiddels ex-vriend zijn we gaan kijken bij de 3 jarige Lipizzanerruin en vooral ik was gelijk verkocht. Vond hem bijzonder lelijk, hij was een rare kleur buin met een veel te groot hoofd en oren, geen bespiering, maar zo verschrikkelijk lief! 2 uur later hadden we een paard gekocht, op een dag dat we eigenlijk gewoon een dagje uit waren, niet eens op zoek naar een paard........

Nap is op een wonderlijke manier in mijn leven gekomen, heeft het op een wonderlijke manier overleefd dat hij in mijn leven is gebleven en ik ben er nog steeds elke dag dankbaar voor dat hij in mijn leven is........

**Geplaatst**: 12-07-06 13:39

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen?

Geplaatst: 12-07-06 13:39

Ik rijd binnekort een Lusitano-merrie voor mensen die ik ken. Ze wordt ingereden door mij en een vriendin van me! Ze is dus niet van mij..Sorry, moest het even plaatsen, vind het gewoon een leuk ras!! Vork

**Geplaatst**: 14-07-06 09:04

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen

Geplaatst: 14-07-06 09:04

Ik had een welshje met een apart modelletje... hij leek op een lippizaner zei iedereen. Ik deed met hem ook de levade capriole etc. was een super beestje. Daarna ging ik op zoen naar een Lippizaner maar kon er geen naar mijn smaak en betaalbaar vinden (laag budget) en kwam mijn anglo arabier tegen waar ik verliefd op werd.
Ondertussen had een vriendin een cruzado en kwam ik er langzaam maar zeker achter dat ik al die tijd eigenlijk geen lippizaner zocht qua uiterlijk, maar een andalusier.
Ik ging op zoek naar een tweede paard en zocht op internet op andalusiers en kwam een stoeterij tegen ... in Kessenich. Bleek dat mijn vriend vanuit zn slaapkamerraam uitkijkt erop... ja wist hij veel wat voor paarden die witte waren en ik had nooit zo op het uitzicht aan die kant gelet.
Dus wij erheen... ik kwam de paddock binnen en we werden overspoeld door neuzen van super lieve andalusier merries. Ik was verkocht Lovers

.... Uiteindelijk is het Evita geworden.
Een hele tijd durfde ik er niet naartoe.. ik was op zoek naar nog een paard omdat het met mn oude anglo slechter ging en ik een maatje voor Evita wilde als het zover was dat mn anglo er niet meer zou zijn.... ik wist dat ik meteen verkocht zou zijn en wilde een goedkoper paard want tja.. goedkoop zijn ze niet..
Toen ben ik toch gegaan en gevallen voor een veulentje.... Imperia! Ik ben ene gelukkig mens!