Iranese Arabieren in Europa
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
- nasheeta
-
- Berichten: 601
- Geregistreerd: 14-11-03
- Woonplaats: Belgische grensstreek
Iranese Arabieren in Europa
Geplaatst door de TopicStarter : 22-12-04 18:43
Denkt men aan het Arabisch volbloedpaard, dan krijgt een leek al gauw
romantische beelden in het hoofd van een nobel, door de uitgestrekte
woestijn galopperend dier met opengesperde neusgaten en wapperende manen. De
afstamming van dit paard, wiens voorouders generatie op generatie in
dezelfde streek en door dezelfde mensen zijn gefokt, zit bij de eigenaar -
een trotse bedoein - in het hoofd.
De realiteit laat echter een heel ander beeld zien: Arabische
volbloedpaarden in kleine weides, regen en natte ondergrond verdragend, ook
al gaat dit geheel tegen zijn aard in. Maar waar kan men dan wel die vrijuit
galopperende, geharde Arabier treffen die afstamt van voorouders die
eveneens decennia, misschien wel eeuwenlang in een meedogenloos, heet
klimaat vertoefden en het taaie ras vormden zoals wij het nu kennen of
kenden?
Het antwoord is eigenlijk vrij simpel: in zijn herkomststreek, het
Midden-Oosten.
De "authentieke" Arabier
Men moet dus op zoek naar de bedoeïenen van vandaag die in de Arabische
landen nog op traditionele wijze hun volbloedpaarden fokken en houden. In
ondermeer Iran, Syrië en Bahrein zijn deze authentieke fokkers en hun
woestijnpaarden nog te vinden. De Amiri Stoeterij van Bahrein is in
koninklijke handen zodat men niet echt meer kan spreken van een nomadische
volksstam. Maar de voorouders van de huidige heersers, de Al Khalifa's, zijn
dat wel ooit geweest. Er wordt verteld dat zij toen zij op doorreis waren
vanaf "Arabië " enige tijd bij de Al Sabbah's te Koeweit verbleven maar
daarna verder getrokken zijn naar hun huidige stek: Bahrein. De Arabieren
van Bahrein zijn echter niet te koop. Enkele waardevolle exemplaren zijn
kado gegeven aan Jenny Lees, die ze inzet in haar fokkerij: de "Pearl
Island" stoeterij in Engeland. Dit fokprogramma is vooralsnog de enige
zuiver Bahreinse fokkerij buiten het herkomstland.
De Syrische Arabieren vinden al enige tijd hun weg naar buiten. Zo
importeerden de Blunts van de Crabbet stoeterij enkele exemplaren voor hun
fokprogramma. Homer Davenport bracht ze naar Amerika en fokte ze daar
exclusief verder. Heden ten dage bestaat er dus een aanzienlijke groep
"Davenport" Arabieren die een grote schare van fans hebben. Dit Syrische
"Davenport" bloed vindt men heden ten dage ook dichter bij huis, namelijk in
de halve "Davenport" voshengst Wahhabit in Oostenrijk. Wahhabit heeft weer
een dochter genaamd Ajibah, uit de Canadese importmerrie Bint Aja. Ajibah is
thans gesitueerd in Hongarije maar heeft tot op heden nog geen nakomelingen
geproduceerd voor haar fokker en eigenaar, Jens Sannek. Verder is daar ook
de zwarte Egyptisch-Davenport merrie Sahanadah Rose en haar zwarte zonen Ben
di Lisi en Abu Sahad en haar voskleurige dochter van dit jaar in België.
Rose gaat in de moederlijn terug op Waddudah, de originele Syrische
importmerrie van Davenport zelf. Iets recenter heeft een zwarte Syrische
hengst, genaamd Mohktar eveneens zijn weg naar Europa gevonden en staat nu
ter dekking op de Al Shâtan Stoeterij van Chantal Chegroun in Frankrijk. De
hier reeds genoemde Duitse Jens Sannek heeft over de Arabieren en hun
bedoeïenenfokkers in Syrië een boek geschreven, getiteld "Wüstenadel".
Hierin wordt de fokkerij en visie hierop van de experts in Syrië beschreven.
Het boek bevat tevens unieke foto's van dit authentieke bedoeïnenpaard.
De Syrische groep is dus een van de weinige, traditionele fokgroepen, die
zich
in zuivere vorm buiten het herkomstland kan handhaven, maar heeft dit met
name te danken aan de inspanningen van Homer Davenport, die in feite een
eeuw geleden kennelijk al het nut inzag van het behouden en verspreiden van
een bepaalde, bijzondere bloedlijn middels een gesloten fokgroep. Dankzij de
inmiddels op hoge leeftijd geraakte Charles en Jeanne Craver - die zich
decennia geleden hebben toegelegd op de Davenport fokkerij - hebben de
Davenports zich heden ten dage als rijpaard en bijzondere fokgroep erg
geliefd weten te maken bij een breder publiek.
De oer-Arabier
De Arabier in Iran wordt al sinds mensenheugenis daar gefokt.
Wetenschappelijk DNA-onderzoek door Dr. Gus Cothran wees al jaren geleden
uit dat deze streek, in feite het oude "Mesopotamië", de herkomststreek van
het Arabisch volbloedpaard is. Volgens zijn onderzoek is dit Perzische paard
het meest verwant aan de "oer-Arabier". Je zou dus kunnen concluderen dat de
Iranese Arabier eigenlijk de meest authentieke Arabier is. De resultaten van
dit baanbrekende (oftewel feiten van fictie scheidende) onderzoek werden
nogal sceptisch ontvangen, aangezien men altijd al geloofde dat het Arabisch
schiereiland de geboortestreek van dit exotisch ras was en dat dus de
paarden uit die streek (welke destijds rechtstreeks alsook via Egypte hun
weg vonden naar het Westen) het meest authentiek zijn. Eerder werd dus
aangenomen dat de Arabieren in Iran en omstreken destijds met de bedoeïnen
vanuit "Arabië"meegebracht waren, maar dit blijkt dus een onjuiste aanname
te zijn. De onderzoeken van genoemde Cothran wijzen op het
tegenovergestelde: het oorspronkelijke Arabische paard heeft zich vanuit
Perzië naar de andere gebieden in het Midden-oosten, waaronder Arabië,
verspreid. Het tijdschrift "Bit" was in 1996 vooruitstrevend genoeg om als
één van de eerste paardentijdschriften een uitgebreid artikel over deze
unieke groep Arabieren en hun herkomst te publiceren.
Een voorvechtster genaamd Mary Gharagozlou
Deze Iranese Arabier is er gelukkig in geslaagd om zich ook door Europa te
verspreiden. Dit is met name te danken aan de inspanningen van ene Mary
Gharagozlou, al sinds jaar en dag de beschermvrouwe van de "Asil" van Iran.
Zij zorgde er eigenhandig voor dat er - op verzoek van de WAHO - een
geschreven stamboek kwam. Dit stamboek werd na Mary's jarenlange
inspanningen uiteindelijk erkend door de WAHO. Mary had ook vanwege haar
werkzaamheden voor de overheid, intensieve contacten met de bedoeïenen in
Iran en dankzij haar inzet voor en toewijding aan deze bijzondere Arabier,
die in zijn herkomststreek "Tazzi" wordt genoemd, is het Westen überhaupt
bekend geraakt met deze kleine groep. In eerste instantie wilde de WAHO
namelijk de Iranese Arabieren niet accepteren omdat de bedoeïnen en dus hun
fokkerij niet te controleren zouden zijn. Mary trok vervolgens de woestijn
in en schreef zelf de afstammingen van de paarden op. Volgens traditie
werden deze afstammingen uiteraard alleen mondeling doorgegeven. Dankzij
Mary's werkzaamheden konden niet alleen de paarden van de staatsstoeterij
(Asil Stud Khuzistan) door de WAHO erkend worden maar ook het waardevolle
fokbestand van de bedoeïnen in Khuzistan, een provincie in het zuiden van
Iran waar deze paarden nog steeds op traditionele wijze gefokt en gehouden
worden.
Mary Gharagozlou was zelf van Iranees-Amerikaanse afkomst en voorheen gehuwd
met Majid Bakhtiar, een belangrijk man in Iran. De Bakhtiar stam zit al heel
lang "in de paarden" en bezit enkele van de meest gewaardeerde exemplaren in
Iran, waaronder Arabieren van de alom meest gerespecteerde bloedlijn "Wadnan
Khersan Mir". De Khersan is een lijn ("strain") welke een sublijn is van de
wereldwijd bekende lijn Koheilan. De Khersanlijn gefokt door de Mir
bedoeïnenstam is in Iran beroemd. Men schrijft bovennatuurlijke krachten toe
aan paarden van deze lijn. Een Khersan Mir wordt ook nooit verkocht en zelfs
niet als geschenk bij bijvoorbeeld bruiloften weggegeven. Dus de enige wijze
waarop een Khersan Mir in handen van een andere eigenaar kan belanden is
wanneer deze met geweld van de rechtmatige eigenaar wordt afgenomen. Een
conclusie die men dus zou kunnen trekken omtrent de Khersan Mir paarden die
zich thans in andermans handen bevinden is dat deze op enig moment in het
verleden door de bewuste stam van de Mir stam zijn geroofd of dat deze
tijdens veldslagen in andere handen zijn gevallen.
Dit zijn historische aspecten die illustreren hoe bijzonder de Iranese
Arabier en zijn kleurrijke verleden zijn. Een lijn met een andere naam, maar
die eigenlijk dezelfde
Khersan Mir-lijn betreft, is de Khersan Haji Shehab. De oorspronkelijke
Khersane aan de basis van deze lijn zijn exact dezelfde, als die gefokt
worden door de Mir stam. Op diens verzoek werd deze lijn echter vernoemd
naar een man genaamd Haji Shehab. Deze beide Khersanlijnen hebben hun weg
naar het Westen gevonden. Het is dus ronduit bijzonder te noemen dat juist
de elite van het Arabierenbestand van Iran destijds de kans heeft gehad om
hier in het Westen promotie te maken voor deze nog steeds tamelijk onbekende
groep Arabieren.
De hierboven al genoemde Bakhtiar liet Mary voor het eerst kennismaken met
de Iranese Arabier, welke Mary geringschattend "geiten" noemde toen zij deze
vergeleek, met wat zij destijds als haar eigen superieure rijpaard zag. Maar
algauw leerde Mary de unieke waarde van deze geiten - voor wie bij wijze van
spreken geen berg te hoog was - kennen en sindsdien was zij verknocht aan
deze bijzondere Arabieren. Tijdens haar leven fokt Mary vele Iranese
Arabieren en had tevens de leiding over de Asil Stud of Khuzistan, de
staatsstoeterij. Van en over deze bijzondere en inmiddels helaas in
september
2001op hoge leeftijd overleden dame zijn in de loop der jaren in Arabian
Horse World, de WAHO nieuwsbrief en Arabische Notizen enkele artikelen
verschenen die zeer de moeite waard zijn. Recentelijk publiceerde Arabian
Horse World tevens een reisverslag van de bekende Emma Maxwell, die
recentelijk naar de fokkers in Iran is gereisd om te zien hoe het de
fokkerij aldaar verging.
Mary's vrienden en kennissen aldaar lijken erin geslaagd om de
gecontroleerde fokkerij van de Iranese Arabier op gang te houden, maar een
inzet en invloed gelijk aan die van Mary - bij leven al een beroemdheid in
zowel Iran als daarbuiten - lijkt vooralsnog te ontbreken.
Voornamelijk dankzij Mary's inspanningen hebben de afgelopen decennia enkele
Iranese Arabieren hun weg naar het Westen gevonden. Het eigen fokbestand in
Iran was al behoorlijk uitgedund door de Afrikaanse paardenpest aan het
begin van de 20e eeuw en later door de eerste golfoorlog. Mede hierdoor is
de
Iranese overheid niet bepaald happig op export van hun zeldzame paarden.
Heden ten dage is het mede vanwege de strenge quarantaineprocedure bijna
onmogelijk om deze zeldzame Arabieren uit Iran te exporteren. Uiteraard
komen de belangrijke fokmerries tegenwoordig het land al helemaal niet meer
uit. Dit heeft tot gevolg dat de verspreiding van de groep buiten Iran,
geheel afhankelijk is van de reeds geëxporteerde paarden, waarvan een groot
deel inmiddels al overleden of behoorlijk op leeftijd is geraakt. Het
instandhouden en voortzetten van een zuiver Iranese fokgroep lijkt, voor wat
betreft de toekomst, haast onmogelijk.
De grondleggers van de Iranese fokkerij in Europa
Het is natuurlijk van belang om uit te vinden welke paarden er nog over zijn
van de groepen die wél geëxporteerd zijn en welke exemplaren van dat
inmiddels kleine groepje nog gebruikt kunnen worden voor de fokkerij. In de
jaren zeventig slaagden Gustl Oetermöser en zijn vrouw Ulrike er in, om
enkele hengsten en merries te leasen van de Iranese overheid. Deze paarden
waren de zuiver Iranese hengst Jallad (Arras x Atlassi), een Khersan Haji
Shehab gefokt door de Asil Stud Khuzistan, onder supervisie van Mary
Gharagozlou; de merries Jezabel( Arras x Atlass), Sabah( Arras x Arezoo),
Palmir( Ajdar x Aram), Parvin(Ajdar x Beigom) en Aghaghi (AjdarxAlva).
De rest van deze exportgroep Iranese Arabieren ging naar Anne Heiloo in
Oostenrijk. Zij werd de trotse eigenares van de zuiver Iranese merries
Harrat(Effrit x Aram), Hosni( Selim x Bazoft), Khalaat( Atlass x Selim) en
van de zuiver Iranese hengsten Hozoor(Selim x Parastou) en Khamseh( Selim x
Arezoo).
De export naar hun Gestuet Schieferegg in Oostenrijk nam door allerlei
bijkomende
problemen (ondermeer de beruchte quarantaineprocedure) jaren in beslag. Maar
met deze groep was het mogelijk om de Iranese Arabier op grotere schaal in
Europa te fokken. Gustl en Ulrike vertrokken vanwege gezondheidsredenen
uiteindelijk naar Spanje (Villamartin, een dorpje in het zuiden van het hete
Andalusië) , alwaar hun Iranese en Egyptische fokkerij zich uitbreidde tot
het huidige bestand van ongeveer veertig exotische volbloeden: zuiver
Egyptisch, zuiver Iranees en gemengd.
Enkele Iranese Arabieren vonden tevens hun weg naar Duitsland en kwamen
terecht bij Bibi Degn, die ondermeer de zuiver Iranese, zwarte merrie
Jezabel (Arras x Atlass) nog heeft, maar deze is gelet op haar hoge leeftijd
niet meer voor
de fokkerij inzetbaar. Destijds bezat Degn ook de voor de fokkerij zo
belangrijke zuiver Iranese voshengst Inta (Ibn Insiatur x Sabah) - een
Hamdan - maar hij werd helaas gecastreerd. Verder heeft Degn nu nog enkele
zonen en dochters van Jezabel, namelijk Joktan (Hashem x Jezabel) een
Iranees-Egyptische ruin, Jello (Inta x Jezabel), een zuivere Iranese merrie,
Jon (Inta x Jezabel) een zuiver Iranese ruin. Voorts heeft zij Juna (Al
Sareei al Tair x Jezabel) een Iranees/Tunesisch/Egyptische merrie en
Jezabel's kleinzoon Juri (Al Sareei al Tair x Jello) een
Iranees/Tunesisch/Egyptiscje ruin. Jezabel fokte ook een hengstveulen van de
Bahreinse hengst Sarhan, welke naar Oostenrijk is verkocht. Intussen zou men
kunnen aannemen dat de fokkerij van Degn is gestopt, aangezien zij de
laatste veulens in 2000 fokte.
Voornoemde Jallad - zijn naam betekent ' de beul' in zowel het Farsi als het
Arabisch - is ook nu nog van belang voor de Iranese fokkerij in Europa.
Immers, buiten zijn zoon Jiumma, is hij nog de enige levende zuiver Iranese
dekhengst buiten Iran nu Anne Heiloo haar fokkerij ook heeft opgegeven en
Jiumma geen dekhengst zal worden. Welke belangrijke rol Jallad - een zoon
van de in Iran beroemde zwarte Obeyan, genaamd Arras - ook nu nog speelt,
wordt duidelijk wanneer we naar de jongste generatie zuiver Iranese
Arabieren geboren in Europa, gaan kijken.
In Nederland bevindt zich namelijk ook een stoeterij van Iranese Arabieren,
namelijk
in Drenthe bij Hanneke van Scheltinga op haar Mathilde Hoeve in Drenthe. Via
haar voormalige werkzaamheden voor het ministerie van landbouw kwam zij in
de jaren tachtig in Iran in contact met bovengenoemde Mary Gharagozlou en
kocht de door Mary gefokte bruine merrie Aanis-Al-Saltaneh(Jassem x
Khabiseh). In
Iran fokte zij nog een merrieveulen uit Aanis, namelijk Lajevard van de
voshengst Haddad (een Hamdan). Zij slaagde er voorts ook in om uit Aanis
een merrieveulen van de zuiver Iranese hengst Inta te fokken. Dit werd een
zwarte merrie, Negine. Uit Lajevard fokte zij vervolgens het bruine
merrieveulen Katayoun van de Egyptische hengst Moshai en uit Negine fokte
zij twee zwarte hengstveulens van de Poolse G. Basgier.
Recentelijk slaagde zij erin de al 28-jarige Jallad van Ulrike Marcik (de
inmiddels
hertrouwde weduwe van Gustl Oetermöser) naar Nederland te halen en Aanis en
Negine kregen in 2003 twee zeldzame zuiver Iranese merrieveulens van hem,
respectievelijk genaamd Mehri Leila en Khashan. Gelet op de hoge leeftijd
van Jallad is het eveneens mogelijk dat dit de laatste twee zuiver Iranese
(merrie)veulens zijn die buiten Iran geboren worden aangezien Gestuet
Schieferegg, de enige andere nog operatieve fokkerij van Arabieren met een
hoog percentage Iranees bloed, alleen nog enkele zuiver Iranese fokmerries
heeft en
noodgedwongen deze zeldzame bloedlijn mengt met Egyptisch bloed.
Iranese Arabieren als sportpaarden
Hun geschiktheid als sportpaard hebben de Iranese volbloeden ook in en
buiten hun land van herkomst bewezen. Zo liep in het verleden Aanis enkele
endurancewedstrijden met goed gevolg uit en Negine bewees haar kunnen op de
renbaan. In Iran zelf worden met deze volbloeden heden ten dage nog steeds
rennen en endurancewedstrijden gehouden. Zo neemt de Engelse Hilly Benjamin
met haar half Iranese voshengst Patan deel aan endurancewedstrijden in Iran.
In Spanje zorgt trainster Tina Weidner voor de opleiding van de Iranese en
Egyptische volbloeden. Achttien jaar geleden kwam deze sportvrouw pur sang
naar Andalusië met het idee daar een jaar te blijven. Thans is zij de
onmisbare, drijvende kracht op deze stoeterij. Tina traint de paarden voor
endurance en dat kan grotendeels heel goed op de 270 heuvelachtige hectaren
grote Finca (boerderij) waarop Gestuet Schieferegg thans gevestigd is. Met
de jonge hengst Abu Khamseh (KhamsehxParsa) nam zij deel aan wedstrijden
over 80 en 120km en won er zelfs enkele.
Of de Iranese volboeden populair zullen worden bij enduranceruiters is nog
maar de vraag. Tina vertelt dat op het endurance strijdtoneel van vandaag de
nadruk op snelheid ligt. De
Anglo-Arabieren hebben een veel grotere galopsprong en winnen dus in
meerdere opzichten vlot terrein op de volbloed Arabieren. Het is dus een
aanzienlijke opgave om met Arabische volbloeden de endurancewedstrijden in
Spanje te winnen. Gelet hierop is het dus eveneens moeilijk om de Iranese
Arabieren via de sport te promoten. Volgens Tina munt de volbloed in
bergachtige streken en met bloedheet weer nog steeds uit dankzij zijn unieke
uithoudingsvermogen en zijn vermogen om met extreme hitte om te gaan. Daarom
zouden de Iranese Arabieren eigenlijk in het noorden van Spanje, Cataluña,
moeten gaan strijden in endurancewedstrijden maar daarvoor ontbreekt het de
trainster van deze bijzondere stoeterij aan tijd. Zij heeft immers ook de
leiding over de dagelijkse training en verzorging van zo'n veertig
volbloeden.
Gestuet Schieferegg heeft reeds een lange historie wat betreft endurance en
andere takken van sport. Ulrike Marcik nam na zijn renbaancarrière in Iran,
zelf met Jallad aan endurance en jachten deel. Haar inmiddels 25 jaar oude
Egyptische hengst Hashem (Hamdan IIx Bint Shahbaa) won in de jaren zeventig
al de WAHO Arabierenprijs tijdens een meerdaagse endurancewedstrijd. Voorts
was Tina
met haar inmiddels al 21-jarige Iranees-Egyptische voshengst Hamza (HamdanII
x
Aghaghi) voorheen Spaans nationaal kampioen in de discipline TREK. Dit is
een in onze contreien nog onbekende discipline, een soort van mix tussen
"trail" en een "cross" bedoeld om de band tussen en behendigheid van paard
en ruiter te testen.
Het enige wat Tina en Hamza belemmerde om uitgezonden te worden naar de
wereldkampioenschappen TREK was het feit dat Tina niet de Spaanse
nationaliteit bezit. Ondanks deze prestatie kregen Tina en Hamza dus helaas
geen kans om ook op een internationaal wedstrijdterrein de Iranese Arabieren
onder de aandacht te brengen. Naast de jonge hengst Abu Khamseh, brengt Tina
de merriestapel van Gestuet Schieferegg succesvol uit in
endurancewedstrijden. De merrie Harfa (Hamza x Hanaa), met haar spectaculair
ruim gangwerk, belooft veel voor de toekomst en de jonge merrie Hayaa
(Khamseh x Hanaa) behaalde naast goede enduranceresultaten ook een eerste
plaats op de TREK kampioenschappen van Andalusië.
Recentelijk is de prachtige, zwarte merrie Jima (Jallad x Bint
Jezabel) verkocht naar een lid van het nationaal enduranceteam van
Oostenrijk, hetgeen mogelijk grote gevolgen kan hebben voor de
(internationale) bekendheid van de Iranese Arabieren in de sport. De
toekomst zal uit moeten wijzen welke invloed deze kleine groep van
bijzondere Iranese Arabieren nog kunnen hebben op de gehele
Arabierenfokkerij in Europa. Deelname aan nationale, maar liever nog
internationale (endurance)wedstrijden lijkt bijna een must voor de promotie
van dit unieke Iranese erfgoed, daar zij aan de huidige criteria voor
showpaarden niet lijken te voldoen. Dit wil niet zeggen dat de Iranees
gefokte Arabieren niet mooi of niet rastypisch zijn, maar over smaak valt
niet te twisten en de smaak van juryleden en de fokkers van traditionele
Arabische bloedlijnen (zogenaamde "preservation breeders") blijkt wel vaker
niet overeen te komen. Vooralsnog ontbreekt de noodzaak ook om "showtype"
Iranese Arabieren te fokken, de waarde van dit zowel in genetisch als
historisch opzicht unieke, kostbare materiaal moge inmiddels duidelijk zijn!
De toekomst van de Iranese Arabier
Concluderend kan worden gesteld dat de fokkerij van zuiver Iranese Arabieren
in Europa op een dood spoort dreigt te raken. De enige, zuiver Iranese
dekhengst buiten Iran is aardig op leeftijd aan het raken en buiten de drie
merries van de Mathilde Hoeve zijn er (bijna) geen zuiver Iranese, niet aan
hem verwante fokmerries beschikbaar. De nabije toekomst zal uitwijzen of
Jallad en zijn harem voor nog meer zuiver Iranees nageslacht kunnen zorgen.
Zijn twee dochters hebben de fokkerij van gedeeltelijk Iranese Arabieren in
onze contreien voor de komende jaren veilig gesteld. Gestuet Schieferegg
richt zich alleen nog maar op de fokkerij van gedeeltelijk Iranese Arabieren
en heeft naast de 21-jarige halve Iranees Hamza, die nog superfit is, de
beschikking over een achtjarige driekwart Iranese sport- en dekhengst, die
veel belooft voor de toekomst. Deze Abu Khamseh (een achterachterkleinzoon
van
Jallad) is echter wel in beperkte mate verwant aan de merriestapel op
Schieferegg. Daar Schieferegg al vroeg met Egyptisch - ondermeer met Hamdan
II, een zoon van de door de Tahawi bedoeïnen gefokte merrie Folla - bloed
heeft uitgekruist, zal echter een te zware inteelt in de toekomst wellicht
voorkomen kunnen worden.
De fokkerij van gedeeltelijk Iranese Arabieren lijkt dus ook voor wat
betreft de toekomst levensvatbaar te zijn. Voorts behoeft de promotie van
deze unieke lijn speciale aandacht. Ten eerste ontbreekt vooralsnog een
drijvende kracht als Mary Gharagozlou. De gecontroleerde fokkerij in Iran is
al dan niet veiliggesteld, echter een gedreven internationale promotor
alsook een bemiddelaar bij bijvoorbeeld de exportproblematiek ontbreken.
Voorts rest nog de vraag op welke wijze de Iranese Arabier het beste
gepromoot kan worden. Hoe uniek en zeldzaam de bloedlijn ook mag zijn, in
onze contreien willen we - competitief als we zijn - eigenlijk alleen maar
paarden die ook klinkende resultaten neer kunnen zetten. Amerika is meer het
land van de fokkerij van levend antiek, hier in ons nuchter kikkerlandje
geven we wat minder om exclusieve stambomen. Met andere woorden: waar zijn
deze Iranese zeldzaamheden nu goed in? Om voor de hand liggende redenen zal
de inzet als showpaard hoogstwaarschijnlijk tot een minimum beperkt blijven.
De bruikbaarheid als sportpaard is hoog, maar de groep is nog onbekend bij
(internationale) topsporters. Om bekendheid te verkrijgen zal de Iranese
Arabier op het internationale strijdtoneel moeten aantreden en kan hij door
middel van goede prestaties op bijvoorbeeld internationale
endurancewedstrijden (CEI) de belangstelling van sporters trekken. Maar dat
dit een pittige opgave is vanwege ondermeer de huidige ontwikkelingen in de
endurancesport, moge duidelijk zijn. De aankoop van de driekwart Iranese
merrie Jima door een lid van het nationaal enduranceteam van Oostenrijk, kan
wat dat betreft nog voor grote gevolgen zorgen.
Brigitte Kilian, november 2004, gepubliceerd in het Kerstnummer van de AVS nieuwsbrief (vandaag in huis!)
Wil men nog eens een blik werpen op een (directe nazaat van een) authentiek
Iranees woestijnpaard dan wil ik iedereen aanraden eens bij de hierboven
genoemde stoeterijen op bezoek te gaan.
informatieve websites:
www.waho.org/
www.schieferegg.com
www.nasheeta.com
www.wolffphotography.nl
www.mathildehoeve.nl
- spettic
-
- Berichten: 777
- Geregistreerd: 01-07-04
- nasheeta
-
- Berichten: 601
- Geregistreerd: 14-11-03
- Woonplaats: Belgische grensstreek
Geplaatst door de TopicStarter : 27-12-04 10:23
de redactrice van AVS is beedigd vertaler en adviseert mij en corrigeert mijn teksten.
- spettic
-
- Berichten: 777
- Geregistreerd: 01-07-04
Geplaatst: 31-12-04 12:19
nasheeta schreef:nee het is Iranese, vlgs de redactrice van AVS nieuwsbrief. dus had ik Iraanse veranderd in Iranese. Bij publicatie hebben ze het weer veranderd in Iraanse. Waarom dat weet ik ook niet. En wat taalkunde met Nederlands recht te maken heeft dat moet je me nog eens uitleggen, ik heb geen letterkunde gestudeerd, wel rechten dus.
de redactrice van AVS is beedigd vertaler en adviseert mij en corrigeert mijn teksten.
Taalkunde heeft inderdaad niks met je rechtenstudie te maken nee, maar het lijkt mij dat je van een hoog opgeleid persoon wel mag verwachten dat ze ook een beetje geletterd is
. Maar verder bedoelde ik er niks mee, ik vond het alleen wel een giller om 2 verschillende schrijfwijzen van dezelfde auteur te zien. - nasheeta
-
- Berichten: 601
- Geregistreerd: 14-11-03
- Woonplaats: Belgische grensstreek
Geplaatst door de TopicStarter : 31-12-04 18:18
hebt 'm door de word spellingsmachine gehaald en het is definitief Iraans! kan ik alles weer gaan veranderen...zucht
- spettic
-
- Berichten: 777
- Geregistreerd: 01-07-04
Geplaatst: 02-01-05 10:31
nasheeta schreef:haha natuurlijk ben ik gelettert, ik vindt namelijk dat iedereen ongeachd de oplijding gewoon aardig nederlands moet kunnen schreiven, vindt jij ook niet? we hebt tenslotte allemaal basisschool gehad en aardreikskunde enzo.
hebt 'm door de word spellingsmachine gehaald en het is definitief Iraans! kan ik alles weer gaan veranderen...zucht
Ach ja, heb je weer wat te doen he
maar ik vond het stuk echt super. Heel interessant!!Ook je het artikel over Marjolein Vos was echt de moeite waard hoor.
Ik heb de nieuwsbrief ook in 1 keer uitgelezen
- nasheeta
-
- Berichten: 601
- Geregistreerd: 14-11-03
- Woonplaats: Belgische grensstreek
Geplaatst door de TopicStarter : 02-01-05 13:03
het enige wat ECHT jammer was, was dat ze vergeten zijn de naam van de fotograaf bij de foto's te zetten. ondanks 100x herinneringen eraan. ik heb nog een aantal stukken op het schap liggen, maar weet nog niet of ik die wel in ga sturen...bij stuk van marjolein vos zaten ook hele leuke foto's, helaas niet geplaatst. Mooi paardje haar Maggie en Survo ook, heel fotogeniek. als het goed is komen ze wel op www.arabischevolbloeden.nl te staan, onder atikelen en info.
- Erna208
- Berichten: 2409
- Geregistreerd: 12-11-03
- Woonplaats: Twente
- Nasheeta05
- Berichten: 2
- Geregistreerd: 03-01-05
- Woonplaats: brabant
Geplaatst: 03-01-05 10:22
Daarna is men (in Europa) verder gaan fokken. Het bestand zou dus in principe gegroeid moeten zijn. Echter, na de dood van Mary Gharagozlou, hebben ze 'moeite met' de registratie. Het bestand zou dus aardig gegroeid kunnen zijn de afgelopen jaren. Maar voor een buitenstaander kan het lastig worden om de afstamming te controleren/op papier te krijgen.
- Nasheeta05
- Berichten: 2
- Geregistreerd: 03-01-05
- Woonplaats: brabant
Geplaatst: 03-01-05 10:32
Heb nog meer nieuws voor je, Saskia Klaassen, auteur van dat stuk over diverse bloedlijnen bekijkt nu of haar verhaal, samen met nog wat andere verhalen (o.a. de mijne) in eigen beheer uitgegeven kan worden, inclusief supermooie kleurenfoto's.
Dit jaar hopen we ons Arabieren fotoboek af te ronden, een 'handgemaakt' fotoboek over met name de Sheykh Obeyd, Iraanse, Tunesische en wellicht Bahreinse en Syrische Arabier.
Alles zal wellicht verkocht worden via de heer Bogaart van Eurocenter Paardenboeken.
- MelanieS
-
- Berichten: 1044
- Geregistreerd: 29-11-03
- Woonplaats: Haarlem
Geplaatst: 03-01-05 19:20
Geweldig die oude dibbes, die woest werd toen mijn Tinker, toen nog hengst, langs 'zijn' merries liep.
Bijgaand een foto van vorig jaar van de oude man.
- nasheeta
-
- Berichten: 601
- Geregistreerd: 14-11-03
- Woonplaats: Belgische grensstreek
Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-05 12:36
Een en ander laat nog op zich wachten omdat we hiervoor nog naar Duitsland, Engeland en Frankrijk moeten afreizen...
prijs is nog moeilijk, op voorhand kan ik zeggen, reken i.i.g. op 100 euro, dit omdat het fotoboek handgemaakt zal zijn, met (waarschijnlijk) echte foto's, gesigneerd etc. mocht het alsnog gedrukt worden, dan goedkoper. Het boek van Saskia weet ik niet hoeveel dat gaat kosten, dat ligt aan de drukkerskosten etc.
- nasheeta
-
- Berichten: 601
- Geregistreerd: 14-11-03
- Woonplaats: Belgische grensstreek
Iraanse Arabieren in een boek
Geplaatst door de TopicStarter : 08-05-06 11:32
Het heet Impressions en is 2-talig (Nederlands/Engels) en bevat artikelen over de oorsprong van de Arabier, de Iraanse Arabier, de Babson Arabier en als afsluiter een artikel over endurance en de passie van topamazone Yvonne van der Velde voor Arabische paarden.
cover foto op www.wolffphotography.nl
verkrijgbaar via Eurocenter Paardenboeken. prijs 25 euro (excl. porto)
- natural_
-
- Berichten: 1251
- Geregistreerd: 11-07-06
- Woonplaats: Weesp
- nasheeta
-
- Berichten: 601
- Geregistreerd: 14-11-03
- Woonplaats: Belgische grensstreek
Re: Iranese Arabieren in Europa
Geplaatst door de TopicStarter : 07-05-09 09:09
- natural_
-
- Berichten: 1251
- Geregistreerd: 11-07-06
- Woonplaats: Weesp
Re: Iranese Arabieren in Europa
Geplaatst: 07-05-09 14:02
- nasheeta
-
- Berichten: 601
- Geregistreerd: 14-11-03
- Woonplaats: Belgische grensstreek
Re: Iranese Arabieren in Europa
Geplaatst door de TopicStarter : 08-05-09 07:33