bij ons kwam het doordat ze teveel eiwitten binnen had gekregen en op dat moment te weinig had gedaan,,
toen het gebeurde zei de DA dat ze absoluut geen stap meer verzette mocht, omdat ze dan de spieren zal afbreken (door de verzuring) dus ze ging op rust
later zijn we ook gaan wandelen, we kregen ook medicijnen (weet niet precies meer welke)
daarna zijn we weer gaan rijden, en het ging wel goed, maar niet meer zoals vroeger, dat kwam pas na een jaar weer volledig terug,
Als tranen een trap konden bouwen
en herinneringen een brug
dan klom ik naar de hemel
en nam ik jullie mee terug!