Geplaatst Annebel, was mijn kleine shetland veulen mijn kleine flessenkindje en echt een super beestje, ze heeft maar een paar dagen oud mogen worden.
Het begon allemaal een maandje of 2 geleden. Mijn merrie sara was drachtig en alles verliep vlekkenloos tot op een bepaald moment, toen begon de ellende. Saar kreeg luis, op zich niet erg en goed te behandelen. Dus alle pony's behandeld, maar een paar weken later werd ze kaal, ze had een schimmel infectie. Dus sara uit de groep en naar een weitje, in haar eentje. Daar zijn we haar gaan behandelen voor schimmel. Als klap op de vuurpijl werd madam ook nog eens kreupel, wat nog steeds niet over is.
Annebel had in juni geboren moeten worden, ik heb opnieuw gerekend en waarschijnlijk ergens midden juni ongeveer of eind.
Toen sara eindelijk 'beter' was verklaard mocht ze naar haar nieuwe stal waar ze zou staan tot de bevalling en dan konden ze daarna zo snel mogelijk samen naar de grote wei, helaas liep alles anders dan gepland. Zondag avond, 25 mei hebben we sara naar haar nieuwe plekje gebracht niks wees er op dat het veulen snel zou komen, omdat sara totaal niet dik was ze is tijdens haar 'ziekte' heel erg afgevallen en ze had nauwlijks uier.
Maandag 26 mei, een hele normale dag op school tot dat ik naar mijn 3e les uur wilde gaan. Ineens kwam mijn moeder aan rennen dat ik mijn spullen en mijn fiets moest pakken en meteen naar de auto moest komen, nou dan schrik je wel even.
In de auto vertelde mijn moeder dat sara een veulen had gekregen die nacht! Ze was 's ochtends tijdens het voeren ontdekt maar toen was ik al onder weg naar school. Maar de kleine wilde niet drinken, en dat mocht ze ook niet van sara.
Meteen naar huis, flesje halen en door naar stal. Daar lag echt het mooiste veulentje dat ik ooit had gezien zo klein en zo lief en totaal niet bang. Annebel had geen zuigreflex en dronk maar mondjes maat. De veearts was er bij geweest en hij zij dat we het beste zo spoedig mogelijk een pleegmoeder moesten zoeken, 's avonds hadden we er een gevonden vlak in de buurt. Dus hop Annebel in de auto en er heen, het ging super maar een ding ze wilde niet drinken, dus annebel weer mee naar huis maar toen was het al zo laat dat we niks meer op stal konden regelen, ze heeft toen een nachtje in huis geslapen in een grote honden bench.
Dinsdag, ging het alweer beter ze dronk steeds meer en meer en s'avonds dronk ze gewoon redelijk goed.
Woensdag, ze dronk super. Ze dronk nu ook bij haar moeder als we die vast hielden en dronk daarna dan ook nog eens flink uit de fles. 's ochtends was de veearts geweest en hij was harstikke evreden over haar conditie en drufde wel te zeggen dat ze het ging halen.
Donderdag, mijn ouders waren 's nachts wezen voeren. Annebel wilde niet zo goed drinken maar ja ze had 's middags en 's avonds ook al super veel gedronken dus echte paniek was er niet. Tot dat ze om 3 uur nog een keer kwamen en ze plotseling dood was.
Annebel is te vroeg geboren en ze was al heel zwak, ze was gewoon niet sterk genoeg om te overleven. We denken dat er iets mis was met haar darmen omdat ze juist overleed toen ze echt goed begon te drinken.
Annebel was vanaf het begin super mak, kwam gewoon spontaan op schoot liggen slapen, beet in je broek en volgde je overal zelfs de stal uit.
We missen je kleine baby en je zult altijd speciaal blijven, hopelijk zien we elkaar ooit weer want hoe kort we dan ook samen waren je was echt mijn paardje.
Annebel 26 mei 2008-29 mei 2008
Ik vind het echt zo erg voor je 
. 
