Gisterenavond gebeurde er iets vreselijks...
Om 6 uur ben ik de paarden gaan voeren, op dat moment hadden we maar 2 paarden thuis staan en de rest ergens anders, Yp en Ollie waren allebei nog erg fit en Yp zat al te bonzen tegen de stal om zijn voer.
Daarna ben ik snel in de douche gestapt en omgekleed en met mijn moeder, stiefvader en stiefbroertje ben ik uit eten geweest, we waren erg snel, maar toen ik om half 9 de stal in liep om het licht uit te maken zag ik iets wat niet klopte...
Tegenover me in de merriestal stond onze fries Yp helemaal onder het vlas (andere oplossing voor krullen of stro) met zijn hoofd omlaag. Ik rende gelijk schreeuwend naar binnen dat de dierenarts gebelt moest worden, want Yp rolt nooit in zijn stal en dit was echt niet goed! Gelijk getemperatuurd en dat was 37,29 graden. Aangezien hij al zijn eten al op had was het dus ook echt nog maar net aan de gang. De dierenarts was er ook heel nel al leek het wel een uur. Hij heeft het maximum aan pijnstilling toegediend en hij hoorde al geen darmgeluiden meer en voelde iets dat niet goed zat. (Toen hij aan de telefoon zat met de Lingehoeve had hij het erover dat ie een stuk dunne darm voelde, hoe en wat weet ik verder niet) We hebben zo snel mogelijk een auto gehaald, we hadden dit weekend net onze auto geruild met iemand en dus geen trekhaak, het middenschot uit de trailer gehaald en Yp erin. Hij stond heel rustig, maar toen ik het deurtje dicht deed viel hij, hij hing met zijn hoofd nog over de stang, die dierenarts heeft zijn hoofd er nog afgetild en vol gas zijn wij vertrokken.
Ik had het nare voorgevoel dat we hem niet meer lopend uit de trailer zouden zien komen, maar heb de hele weg er naar toe zitten bidden dat dat wel zo zou zijn. Toen we vlak bij waren belde we dat we er zo waren en nog geen 5 minuten van te voren hoorden we weer een hoop gestommel. Yes, hij leeft nog dacht ik. Maar helaas waren dat zijn laatste stuiptrekken waarschijnlijk. Toen ik het deurtje opendeed lag hij met zijn hals opgekruld in de opening en hij was helaas al overleden....
Het is zo oneerlijk, zo een sterke fries die nooit iets mankeert en als hij dan een keer iets had liet hij het gewoon niet merken, bikkelhard. En nu is het binnen anderhalf uur gewoon voorbij en je hebt niet eens de kans gekregen er iets aan te doen!
Ik vind het zo erg dat hij helemaal alleen in die trailer heen is gegaan, dat we niet eens levend afscheid hebben kunnen nemen.. Mijn moeder is ook helemaal kapot er van.
Zijn brak haar rug door een val van Lloyd en was even verlamd geweest en wonder boven wonder hersteld. Door Yp is zij weer gaan rijden, zij had zo een speciale band met hem dat ze hem zelf ingereden heeft (iets wat ze niet eerder gedaan had) en hij was het enige paard waar ze nog op heeft durven rijden na haar ongeluk. Haar grote vriend is niet meer...
Yp was hier de gangmaker op stal, noem het zelfs een mascotte! Je kon hem bij alle paarden en vulens zetten en hij was altijd goed voor ze, hij hinnikte altijd als je weer aankwam, hij stond 's ochtends al vrolijk tegen de stal te schoppen als hij voer hoorde rammelen (tot ergernis van iedereen, maar het was wel Yp en dat maakte hem ook tot wat hij was), als hij naar je toe kwam van achter uit de wei dan kwam hij hoofdzwaaiend naar je toe gedanst, in het bos heeft hij mama de nodige uurtjes ontspanning gegeven, maar ook spanning als hij weer eens lekker jolig werd, maar dara genoot ze dan ook wel van! Jong en oud kon op hem rijden, zaterdag nog reed een meisje van 12 nog op hem nadat hij 4 weken stil had gestaan doordat hij een flinke steekwond had gekregen van iemand. Hij was heel erg vrolijk en blij dat ie weer aan het werk kon.
En nu dan is het zo ineens klaar, hij laat een gigantische lege plek achter, onvoorstelbaar dit.
Wat ook nog erg wreed is, is dat mijn moeder hem in 2002 kocht en nooit het papier had over laten schrijven, maar zaterdag heeft ze dat papier aangetekend verzonden om dat toch eens te doen. Misschien heeft het wel zo moeten zijn, dat ze zijn papier met haar naam erop nog heeft straks.
In februari nog ging zijn beste vriendin Uniek hem al voor, ook koliek, ze was pas 4 jaar! Precies een jaar daarvoor ging zijn toenmalige beste vriend Lloyd heen op 11 jarige leeftijd aan de gevolgen van spat, hoefcatrol ontsteking en artrose. En nu dan Yp, op 7 jarige leeftijd, een gezonder paard met meer levenslust kun je je niet voorstellen. Laten we hopen dat ze met zijn drietjes bij elkaar zijn nu!
We zullen hem gigantisch gaan missen...
3 jaar oud en net in ons bezit
Met een vriendin van mij
Deze foto gaan we uitvergroten, Lloyd, Yp en Uniek met zijn drieën bij elkaar, hopelijk hebben ze een net zo mooi leven nu in de paardenhemel!!!
http://www.mijnalbum.nl/Foto=YO73GPO7
Dag lieve vriend! Ik mis je!
http://www.mijnalbum.nl/Foto=H6I4NWQT
Laatst bijgewerkt door
Nerwen op 19-12-06 20:25, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Maximaal 2 foto's