Er zijn geen woorden die beschrijven hoe dit voelt. Mijn maatje, mijn kanarie, mijn grote trots, mijn alles, is niet meer. Dit paard, wat zoveel overwonnen heeft, kon de stomme koliek niet de baas. Megan verdient een laatste topic op Bokt. Ze was hier geen grote bekende maar een plaatsje in IM verdient ze. Op 23 augustus vond ik haar in de wei met heftige koliek. De kliniek kon niks meer doen en in vier uur was het over. Paf. Ze moest Neil leren rijden, we moesten nog heel veel kilometers maken en ze moest vooral nog heel lang mijn allerbeste vriendin zijn. Vaarwel Megan, wat doet dit pijn. We zien elkaar weer, je bent nu voor altijd vrij op de wei.
Koliek is een sluipmoordernaar. Weet er helaas alles van. En mijn jongen is al 2,5 jaar weg en nog steeds doet het zeer.Heel veel sterkte
oow nee, megan.. Een ook nog echte fjord! wat zal je je vriendin missen..Hopelijk maakt het verdriet met de tijd plek voor alle mooie herinneringen.