Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-08-16 22:46

Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst door de TopicStarter : 02-08-16 22:46

Ja zoals de titel klinkt zo dramatisch is het ook... Voor sommige een hoop schijn,
Maar voor mij mijn hele hart vol met pijn.... Ik weet het niet meer...

[IM] Lieve kleine Buck, straal nog maar 1 keer op bokt!!

Afbeelding

Verdomme, mijn maatje 12 jaar alles gedeeld.. Ik weet niet waar ik beginnen moet, we hadden zoveel gemeen...
Zo gevoelig en stoer als hij was, zo onzeker was hij al, wij waren twee... Je kon hem vergelijken met mij,
Had ik last van een maagzweer ? Had hij dat ook hij heeft in zijn leventjes diverse keren een maagzeer gehad.
Toen het bij mij chronisch bleek te zijn, bleek het bij hem ook chronisch te worden hij kon niet tegen stress..
Als hij dan weer eens niet at, en ik zelf ook het eten niet binnenhield dan aten we samen... Als ik erbij was wilde hij eten,
speciaal voor hem gemaakt prutje.. Dan nam ik ook het voorbeeld van hem en nam zelf ook wat te eten...

Bovenstaande post ik, om te laten 'zien' hoe dichtbij wij stonden...

Hij heeft me zo ontiegelijk veel geholpen, die kleine schat was maar 80CM maar zijn hart was groot heel grooot.....
Waar ik niet meer wilde en kamp met mijn ernstige borderliner stoornis stond hij vol in het leven...
Hij liet mij van de kleine dingen genieten, liet mij zien wat er om mij heen nog was. We reden veel ritjes met de sulky totdat hij met pensien ging.
Toen gingen we wat anders doen.. Dwars en vervelend werd hij, hij vond het zo machtig mooi de weg te laten zien..
Als ik hem de weg liet kiezen en met tranen mee aan het genieten was voelde hij dat haarfijn aan hoe dwars en vervelend hij kon zijn zo vertederend was hij dan..

Als ik in een opname zat omdat het niet goed met mij ging, dan had ik altijd voor hem extra verzorging geregeld maar ondanks dat vrat hij niet als ik er een tijdje niet was.... Leek het voor hem ook niet te hoeven ??
Mijn stalgenoten appte mij wat hij extreem lekker vond maar zelfs dat liet hij staan, en met lange tanden at hij wel gras.
Als ik er dan zelf weer was, was er niks aan het handje hij at weer en was vrolijk..

Kort samengevat hierboven dus.... IK BEN ER KAPOT VAN!
Ik weet niet meer wat ik moet, natuurlijk heb ik Amadeus nog en ben ik onwijs blij met hem maar verdomme mijn kleine vriendje mijn alles mijn redder in nood hij is er niet meer! Nu moet ik het zelf doen, nu moet hij het zelf doen... Ik geniet niet meer van dingen waar ik anders zo van kon genieten, ik huil enorm veel terwijl ik normaal absoluut geen jankend ben.. Er worden plannen gemaakt om hem te zoeken, terwijl ik diep in mijn hart wel weet dat dat echt niet kan... Waar is mijn leermeester ? Waar is mijn engeltje die al die tijd op mijn schouder zat ?
Zal hij het fijn hebben waar hij nu is ?
Zal hij mij een fijne baas gevonden hebben ?
Is hij niet boos op me, dat ik voor hem gekozen heb ?

De radio 100NL kan ik soms niet eens luisteren ik ga stuk bij sommige liedjes, ik mis hem zo met heel mijn hart...
Ik heb zijn haart in een bedel laten vlechten en om mijn nek.. Verder heb ik ZIJN hoefijzer op mijn been getatoeert met zijn naam en dan best friend... Maar het stilt niet!

Afbeelding

**Geplaatst**: 02-08-16 22:51

Re: Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst: 02-08-16 22:51

Heel erg veel sterkte!

Het is een prachtig voorrecht om zo'n band te krijgen met een andere ziel.

**Geplaatst**: 02-08-16 22:55

Geplaatst: 02-08-16 22:55

Heel veel sterkte :(:)

.
Je hebt een unieke band gehad en ik hoop dat je ook dat gevoel kunt toelaten dat ondanks dat je hem mist, je het geweldig gehad hebt met hem. Alleen al omdat hij je altijd zo geholpen heeft ben je het haast aan hem verplicht om nu ook voor het leven te gaan hoe moeilijk het ook is.
Dat je hem mist en je hart gebroken is :(:)

begrijp ik heel erg goed. Veel sterkte!!

**Geplaatst**: 02-08-16 23:09

Geplaatst: 02-08-16 23:09

Afschuwelijk die leegte. Ik begrijp je.
Buck was jou alles. Een deel van jezelf. En dat is weg... je bent letterlijk kapot. Je mist je beste maatje, je therapeut, je leermeester, steun en toeverlaat.

Ik wens je ontzettend veel sterkte.
En je zult vast denken 'jij weet helemaal niet hoe ik me voel'. Maar dat weet ik wel. Ook ik ben zeer plotseling mijn beste vriend kwijt geraakt.
Hij was ook mijn therapeut in mijn psychische stoornis. En hij is weg. Jank nog elke dag. En vraag me elke dag af 'waarom'. Ook ik probeer hem te zoeken...

Nogmaals ontzettend veel sterkte.
Buck is onvervangbaar. Geef het rouwproces de tijd. Hoe zwaar dat ook is.

Edit.
Je het prachtige foto's van hem. Wat deden jullie mooie dingen samen. Die foto's zeggen al genoeg over de band die jullie hadden. Zo mooi.

Laatst bijgewerkt door Chasey op 02-08-16 23:14, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-08-16 23:11

Geplaatst: 02-08-16 23:11

Hel veel sterkte.

Ontzettend moeilijk maar wat hadden jullie een mooie band! Genoten van jullie foto's en even stil gestaan bij jullie fantastische band.
Hij heeft het super bij je gehad, hij kon niet beter wensen :(:)

**Geplaatst**: 03-08-16 09:42

Re: Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst: 03-08-16 09:42

Verdriet moet plaats gaan maken voor mooie herinneringen, de leegte zal altijd blijven maar je heb amadeus.

Hij is niet buck en zal nooit buck worden, geef t tijd ga met amadeus leuke dingen ondernemen..
T komt wel goed

**Geplaatst**: 03-08-16 09:49

Re: Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst: 03-08-16 09:49

Heel veel sterkte, hij was duidelijk een heel speciaal paardje. :(:)

**Geplaatst**: 03-08-16 10:46

Re: Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst: 03-08-16 10:46

Veel sterkte.

**Geplaatst**: 03-08-16 12:52

Geplaatst: 03-08-16 12:52

Heel veel sterkte :(:)

het verdriet zal altijd blijven maar er komt een tijd dat je kracht haalt uit de herinneringen die je aan Buck hebt. Het was bijzonder, die band tussen jullie. Houden van betekent ook loslaten wanneer het nodig is, helaas

Sterkte...

**Geplaatst**: 03-08-16 12:55

Re: Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst: 03-08-16 12:55

Potverdikke wat een verlies... Heel veel sterkte! :(:)

Ps. Ik heb hetzelfde gevoel wb mijn Beagle die ik kortgeleden heb moeten laten inslapen...

**Geplaatst**: 03-08-16 12:57

Re: Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst: 03-08-16 12:57

heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 03-08-16 13:14

Re: Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst: 03-08-16 13:14

Dikke knuffel... :(:)

Ik herken je gevoel helaas. Ooit wordt het minder, maar nu nog niet, het is veel te kort geleden voor je. Ik wens je veel sterkte en hoop dat er mettertijd een glimlach in de plaats van de tranen mag komen.

**Geplaatst**: 03-08-16 16:07

Re: Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst: 03-08-16 16:07

En toch zijn jullie nog steeds samen :(:)

Fysiek niet meer, maar jullie band was zo ongelooflijk sterk! Jullie zielen zijn met elkaar verbonden en zullen nooit meer loskomen :(:)

Heel erg veel sterkte TS

**Geplaatst**: 03-08-16 16:17

Re: Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst: 03-08-16 16:17

Hey meis,

Ik heb maar 1 keer een gelijksoortige band gezien. Waarin twee zielen samenvloeien. En de breuk, het verlies gezien... Dat is ontzettend zwaar, want jullie hadden iets waar veel mensen alleen maar van kunnen dromen.

Ik weet niet hoe lang het geleden is, maar bedenk je dat Buck niet weg is, alleen fysiek niet meer bij je. Hij is er nog steeds, en zodra hij zijn oversteek heeft gemaakt komt hij weer bij je terug. Minder tastbaar, maar wel aanwezig.

Heel veel sterkte en kracht toegewenst!

**Geplaatst**: 03-08-16 16:21

Geplaatst: 03-08-16 16:21

Je geweldige maatje..
Natuurlijk mis je hem verschrikkelijk.. Ik hoop dat je verdiet snel een plaatsje krijgt en de fijne herinneringen de overhand krijgen.

Heel veel sterkte ts :(:)

**Geplaatst**: 03-08-16 16:28

Re: Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst: 03-08-16 16:28

Wat mooi, wat erg. Zo'n band, waar iedereen jaloers op is. Hij zal voor altijd bij je zijn. Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 03-08-16 16:35

Re: Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst: 03-08-16 16:35

Buckje .... ja, dat is ook een groot gemis. Hij was je maatje. Maar bedenk ook, hoe moeilijk dat ook is, dat hij heeft kunnen en moeten gaan, dat jij hem hebt kunnen en moeten laten gaan, omdat jij zover bent. Je kan het zonder hem. Echt, ook al geloof je dat zelf nog niet en ook al doet het ongelofelijk veel pijn.
Geef vooral ook Amadeus de kans om hierin te groeien en een rol te kunnen spelen. Die is er ook met een reden.

**Geplaatst**: 04-08-16 16:17

Geplaatst: 04-08-16 16:17

wat jij en Buck hadden was uniek. Enige wat je nu op de been kan houden is dat je weet dat hij jou het beste heeft gegund altijd en dat hij het beste uit jou haalde.

Sommige paarden of pony's zijn zo uniek dat doet zo vreselijk zeer. Toen ik onze Rizanta verloor ben ik ook zo ongelovelijk triest, kapot, verdrietig geweest het heeft jaren geduurd voordat ik haar naam kon typen, zeggen, over haar kon denken zonder dat ik niet ontzettend treurig en ellendig werd. Wat heb ik om haar gehuild en wat ben ik verdrietig geweest. Ik wist niet dat dat kon zo verdrietig ...

Dat van koester de herinneringen wat iedereen dan zegt kon ik totaal niet, nu ruim 5 jaar verder kan ik het eindelijk en komt er een glimlach op mijn gezicht maar direct ook altijd nog een steek in mijn hart als ik een foto van haar zie of haar naam schrijft. Maar de steek wordt minder fel en de glimlach wordt meer open.

Het kan misschien een idee zijn om hulp te zoeken bij je rouwverwerking. Soms kun je het niet alleen. Heel veel sterkte ik vind het heel dapper dat je dit topic hebt geopend. Ik heb toen veel steun gehad bij een topic wat toen liep wat een aantal mensen hadden gestart die een paard hadden verloren.
Dikke knuffel xxxxx

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-08-16 21:00

Re: Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst door de TopicStarter : 04-08-16 21:00

Wat lief dankjewel allemaal, de reden dat ik bokt een stuk minder open en bij kan houden is dat ik gewoon echt een flinke depressie terecht ben gekomen als ik ook maar een vos kleurige shetlander zie denk ik gelijk aan Buck. Maar geen eentje heeft zo'n lekker smoeltje met zo'n mooie blonde lok als hij had en die guitige oogjes... Ik heb vandaag dit topic gegeven aan de begeleiding hier in huis en laten lezen, we gaan er morgen over praten.. Ik denk ook dat ik er hulp bij nodig heb Buck is een onderdeel van mijn leven en ik wil er alles voor geven hem terug te krijgen maar die weg is er niet. Al geloof ik wel dat hij nu beter af is... Maar de tranen zitten zo onwijs hoog, huilen met andere erbij kan ik niet, maar als ik alleen ben.... Alleen maar!

**Geplaatst**: 04-08-16 21:25

Geplaatst: 04-08-16 21:25

Huilen is goed. Emotie vasthouden niet. Geloof me er komt een dag dat dit minder pijn gaat doen ook al zal je dit paardje nooit vergeten, en dat is ook goed, daarvoor was hij te belangrijk. Als je voelt dat het verdriet er echt met je vandoor dreigt te gaan houd dan voor ogen dat het moment dat het minder pijn gaan doen ooit echt komt ook al kun je dit nu niet voorstellen.
Fijn dat je een begeleider hebt waarmee je hierover kan praten. Ook dat is belangrijk.
Nogmaals :(:)

en een virtuele knuffel.

**Geplaatst**: 04-08-16 21:33

Re: Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst: 04-08-16 21:33

een paard of pony verliezen kan traumatisch zijn...je komt er overheen maar het kan soms lang duren.Ik kan nu pas zeggen,na 1.5 jaar geleden mijn paard te hebben laten inslapen die ik 24 jaar had gehad...dat ik er niet meer dagelijks aan denk.En als ik er aan denk zijn het de mooie herinneringen.Het heeft tijd nodig,soms veel tijd.

**Geplaatst**: 04-08-16 21:50

Geplaatst: 04-08-16 21:50

Heel veel sterkte met dit enorme verlies :(:)

**Geplaatst**: 10-08-16 20:47

Geplaatst: 10-08-16 20:47

heel veel sterkte met het verlies van je bijzonder maatje, probeer het ergens een plaats te geven en denk aan de mooie momenten die jullie samen hebben gehad, dat maakt je blij en dan denk je ook positief aan hem terug.
Ik kan je helaas niet veel andere raad geven want na elf jaar schiet ik nog soms plots in de tranen.

**Geplaatst**: 10-08-16 21:08

Geplaatst: 10-08-16 21:08

Er is mij ooit verteld dat sommige dieren, de hele bijzondere, zoals jouw Buck, met een bepaald doel in je leven komen.
Nooit zomaar, en altijd op het juiste moment.
Zodra hun doel bereikt is, wat dat dan ook mag zijn geweest, verlaten ze je leven weer.

Ik heb er destijds vaak en veel over nagedacht, en heb er uiteindelijk veel steun aan gehad.
Hopelijk kan het jou ook helpen.

Heel veel sterkte meidje.
Probeer hem te eren door de kracht te vinden om door te gaan, de kracht die hij jou heeft leren voelen.

**Geplaatst**: 10-08-16 21:17

Re: Het valt me zwaar, en ik weet niet meer hoe ik verder moet..

Geplaatst: 10-08-16 21:17

heel erg veel sterkte..