Geplaatst Vorig jaar is onze Froukje overleden.
Ze was echt een familiepaard, iedereen kon er zo op weg rijden. Naast recreatief rijden met haar hebben we ook vaak met haar gement en aan marathons meegedaan. We hadden 2 friezen en besloten om met beide een keertje een veulentje te fokken. Het laatste veulentje voor onze meid omdat ze al oud werd. Alles ging goed, Froukje had een hengstveulen en dezelfde nacht is onze andere fries van een merrietje bevallen, Heerlijke tijd zo met 2 mooie veulens in de weide te springen.
Tot Froukje hoefbevangen werd. We hebben alles geprobeert, tot de DA zei, er is weinig kans dat ze er bovenop komt, het is een pijnlijke weg voor haar en ze is al op leeftijd, als ze hier van geneest blijft ze altijd een risicopaard. Daarmee hebben we met pijn in ons hart besloten haar in te laten slapen.
Maar toen hadden we nog een veulen, wie nog een moeder nodig had. Hij stond bij de andere merrie en veulen, en alsof ze het aanvoelde, de merrie liet hem gewoon bij haar drinken. Geluk bij een ongeluk, maar we hebben nu nog een super aandenken aan haar, haar zoon Douwe.
