

Tjah de dag begon zo lekker, heerlijk met mijn kerel aan het kroelen geweest.
Tot het 10.00 is en je toch echt de trailer op moet, naar je waarschijnlijk nieuwe plekje.
Een stal met kinderen, en een dierenarts op het terrein. Ideaal voor jou.
Half uurtje rijden, zijn we zo.
Onderweg af en toe gebonk in de trailer, maar,ja welk paard staat nou helemaal stil in de trailer
Eenmaal op de plaatst van bestemming doe je de trailer open........ daar ligt je kerel.
Nat van het zweet,en een bloedlip....
Hele trailer uit elkaar gehaald om je er veilig uit te kunnen krijgen, maar overeind komen wilde je niet.
Ja, je wilde wel maar het lukte je gewoon niet.....
Dierenarts erbij en een zooi pijnstillers erin.
Iedereen heeft geholpen om je uit die trailer te krijgen.
Tevergeefs... klep weer dicht gedaan en naar de bak gereden waar we je eruit konden slepen met de shovel.
Eindelijk uit de trailer, lieverd ga nou op je achterbenen staan!!
Het lukt niet, de tractor erbij,hijsbanden eromheen en geprobeerd je op te hijsen zodat je wat meer steun had.
Nog niet......
Grote strobaal onder geschoven,beentjes eromheen zodat je wat op krachten kon komen en recht opstond.
Kom op kerel vecht,je bent het zo waard!!!
Even laten bijkomen en later nog maar eens proberen.... je kont valt weer op de grond.. Verd*** waarom wil je nou niet staan!!
Dierenarts alles gecontroleerd..Rug,heupen enz.
Er was wel een reflex in je benen,gebroken was het ook niet..dus wat is het dan wel, hierna nog een opkikker erin gespoten.
Weer de strobaal eronder en je even een tijdje zo laten hangen / staan.
Dierenarts zegt tegen mijn vriend, bereid haar even voor op het ergste wat ik weet het niet meer.
Laatste kans kerel je MOET!! Ondertussen zijn we al 4 uur voor je aan het vechten.
Infuus eraan en de achterbenen masseren om hem te stimuleren.
Met je voorbenen was je in de lucht aan het maaien omdat je zo graag wilde lopen, je moest en zou naar dat plukje hooi wat net buiten je bereik lag
Maar het lukte je niet, je benen wilden niet meewerken....hij wilde zooo graag hij vocht er zo voor.
Ik heb me even terug getrokken in de auto om na te denken,... wil ik egoïstisch zijn?
Nee dat wil ik niet.....Renate wees sterk voor hem!!
Oke,haal alles om hem vandaan en laat Ches weer zakken.
De hijsbanden om mijn kerel weggehaald, en hij ging helemaal gestrekt liggen.. hij kon echt niet meer.
Ik ben bij hem gaan zitten en heb zijn mooie koppie uit het zand getild en op mijn schoot gelegd.
De dierenarts gevraagd, kan je nog wat voor hem doen? iets?
Nee,was het antwoord hij moet het nu echt zelf gaan doen, hij moet vechten.
Ik heb het woord nee nog nooit zo´n vreselijk woord gevonden….. Nee, ze kunnen niet meer doen….
En jij ook niet Ches je had al meer dan 4 uur staan vechten kerel, je kon niet meer.
Huilend legde ik mijn hoofd op die van jou, je deed je ogen dicht en zuchtte diep.
Je ademhaling werd steeds kalmer....
Doe het maar, doe het nu! ik wil niet dat hij langer pijn heeft.
De dierenarts haalt de spuit, hij luistert naar je ademhaling en die is er al bijna niet meer.
Ik word weggestuurd, want de kans is er dat je door al die medicatie die in je lijf zit gaat vechten voor het einde. En dat kan ik niet aanzien.
Ik geef je een laatste kus op je snuffel,een aai over je mooie koppie en vertel dat ik van je hou.
Ik loop weg en draai me nog 1 keer om, de dierenarts geeft je de spuit maar je was zelf al ver weg.
Minuten leken uren te duren, maar ik mocht weer naar je toe het was klaar, het was over.
Ben naar je toe gerend en heb me bovenop je gestort....
Ik heb geschreeuwd, gejankt,gekrijst.....
Mijn kereltje, mijn alles, mijn lieverd is er gewoon niet meer..
Wat begon als een normale dag, eindigt als een zwarte dag.
We hebben als aandenken een stukje staart en voorpluk meegenomen, niet teveel want ches is ches niet zonder al dat haar.
En hij moest gaan zoals hij was......

Lieve Ches...
Ik kon je niet laten vechten, niet met zoveel pijn.
Je koppie liet je hangen, je was het vechten zat.
Ik heb je moeten laten gaan lieverd, je was kapot, je wilde niet meer.
Ik hou van je met heel mijn hart, en er zijn meer mensen die dat doen en die vreselijk voor je aan het vechten waren, maar je kon niet meer.
Er werd om je gehuild, gewoon omdat je zo geweldig bent... iedereen gaat je missen, maar ik nog het meest....
Het geeft niet kerel, ik hoop dat je begrijpt dat ik je heb moeten laten gaan.
Ik wilde je al die pijn niet aandoen.
Ik zal je nooit vergeten keretje…nooit…..je bent altijd bij me in mijn hart
Aarde heeft een engel minder, en de hemel heeft er 1tje bij……
http://www.mijnalbum.nl/Foto-U3LK33Y3.jpg
Als 2 bruine ogen vragen.................

http://www.mijnalbum.nl/Foto-LNODTTXC.jpg
Dierenarts denkt dat hij een bloeding in zijn hersenen heeft gehad, en daardoor onderuit gegaan is.
Daarom kon hij waarschijnlijk ook niks meer met zijn achterbenen.
Maar dat blijft gissen naar het antwoord