Geplaatst Veel bokker kennen het verhaal van Puck, voor de bokkers die het niet kende:
hoe het begon:
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=3&t=1221183
Het vervolg:
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=192&t=1223296
En dan nu het eind:
Vanochtend om 8 uur hing ik al aan de telefoon naar de DA, na een kort gesprek moest ik om 10 uur op de kliniek zijn. De tijd leek voorbij te kruipen en ik was op van de zenuwe. Op de kliniek aangekomen eerst even snel bij Puck gekeken die rustig stond te snoepen van het hooi, ik klakte nog met mijn tong maar de vent keek niet op. De DA kwam al aangelopen en zij dat hij hem alvast wat onderzocht had en legde ons de situatie van eventuele behandeling uit. Het zou een zeer zware operatie worden en puck had maar 15% kans van slagen en 10% van overleven, ik heb gelijk daarop geantwoord dat ik dat dus niet wilde voor puck en hij vond dat een verstandig besluit. Hij zei ook zulke operatie's worden bij echte sportpaarden gedaan en daarbij is het al heel zwaar, de revalidatie's zouden jaren kunnen duren en Puck zou geen waardig bestaan hebben. Hij wilde toch nog iets onderzoeken en vroeg of we hem mee naar binnen(behandelruimte) wilde nemen. Binnen gekomen met puck moesten we even wachten op de DA. Pfff ik hielt het niet meer het leek zo lang te duren maar het was hooguit 10 minuten:
Puck onder het wachte:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-666JKCF8.jpg
Intussen zat ik Puck op zijn oor te kriebelen en kwam ik er achter dat hij dit erg lekker vond en echt ontzettend stond te genieten, zelfde als onder zijn kinnentje:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-MMJ3NQJD.jpg
Toen was het zover de DA begon te voelen en te onderzoeken. Er kwam inneens een andere DA(er lopen meerdere op 1 locatie van het zelfde bedrijf) lopen en vertelde wat hij ondekt had bij puck. Puck zijn kniebanden waren helemaal versleten, Zijn achterhand was heel erg verzwakt/verlamt omdat hij hem amper gebruikt heeft 8 maanden lang heeft hij geen spieren opgebouwd. Dit verklaarde bij mij een hele hoop ivm het laten dweilen en weg zakken van zijn achterhand. Puck zijn kogelgewrichten waren finaal versleten en zijn pezen waren ook sterk verslapt. En dan nog niet gesproken over de kromme stand van de benen: Dit was veroorzaakt door ontwrichting, ik heb ook gevraagt of Puck een dwerggroei had. Dit was niet direct tersprake vertelde hij mij, mensen gooien veel gevallen erg snel op dwerggroei maar niet bij alle gevallen is dit het verhaal. Kortom puck zijn hoop was verloren het was klaar het einde was nu aangekomen.
Foto's van het onderzoek:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-SLBR7THO.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-RESQ3NUN.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-YTCDL778.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-OKLH3LNX.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-8UMGGUEB.jpg
De beslissing was genomen en we brachten puck naar een andere box voor het rustig en vredige inslapen.
We kregen nog even een momentje voor ons zelf en de DA liet ons even alleen, we hebben hem heerlijk gekriebelt en lieve woordjes toe gefluisterd
Afscheid nemen:
Ik verluisterde zijn laatste gebedje in zijn oor
http://www.mijnalbum.nl/Foto-UDTYZEU4.jpg
De andere meid die puck ook geholpen heeft hun laatste foto
http://www.mijnalbum.nl/Foto-GIYIRKXO.jpg
Ik nog even voor de laatste keer met puck
http://www.mijnalbum.nl/Foto-IMGIXWKW.jpg
Met ze 3tjes en Puck trekt nog even een gek bekkie
http://www.mijnalbum.nl/Foto-IARQWJ3T.jpg
Toen kwam de DA weer met welliswaar 5 spuiten binnen lopen, waarop ik zei zoo dat zijn der aardig wat. Hij lachte en zei jaa 1 voor het kalmeren, 2 voor narcose en 1 zowiezo overdosis slaapmiddel(1extra spuit voor mocht het geval zijn dan het te weinig was gelukkig was dit niet terspraken en heeft Puck 4 prikjes gekregen)
De DA vroeg ons nog of we overal bij wilde blijven omdat het niet zo'n heel prettig gezicht was. Ik antwoorde volmondig ja ik wilde Puck steunen voor zijn laaste reis en hem bijstaan tot alles voorbij was, en dit heb ik ook gedaan hoe zwaar het dan ook was.
Puck kwam bij me staan en de da vroeg of ik zijn hoofdje even naar links wilde houden zodat hij de eerste spuit in kon brengen het kalmeringsmiddel. Intussen vertelde hij dat Puck een beetje kon gaan wiebelen maar hij zou wel blijven staan. Idd puck begon hevig te zweven en wiebelen en viel al bijna om
zijn eerste prikje
http://www.mijnalbum.nl/Foto-8LQI8P7U.jpg
Omdat puck zo'n vreselijke dikke vacht had en door het kalmeringsmiddel de aders klein waren was het even zoeken voor de juist ader voor de 2de prik de narcose, Puck zakte rustig door zijn beentjes en lag met zijn koppie op me schoot. Hij sliep gewoon en leefde nog maar toch brak mijn hart en had ik even een zwaar emotioneel moment:
Niet schrikken puck is nog niet overleden hij slaapt gewoon. Ik heb op dit moment wel 100de lieve woordjes tegen hem gezegt en mijn emotie nam even de overhand.
Toen kreeg puck zijn laaste prik en het was binnen hooguit 3 minuten gebeurt zijn ademhaling stopte, de DA luisterde op zijn ribbenkast en tussen zijn voorbenen met zo'n ding(even de naam kwijt)
en toen als llatste de reflectie. Alles was uitgeschakeld en Puck was niet meer bij ons.
In overleg met bokt mag ik de foto's plaatsen toen puck overleden was alleen klikken als je dit wilt zien: Puck ligt er erg netjes bij en het zijn geen enge verschrikkelijke foto's. Maar het andere meisje heeft ze gemaakt voor de wantrouwige bokkers
http://www.mijnalbum.nl/Foto-I8H7I7SF.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-JLQBMUMB.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-XHPOMSYV.jpg
Mijn gedachte zijn nog geen seconde van puck verdwenen, Ik ben blij dat ik Puck ooit heb leren kennen en hem de hulp heb kunnen geven die hij verdiende en waarom hij riep samen met het andere meisje.. Puck is op 05-01-2010 om 10.30 overleden
Allerlieste Puck het gaat je goed je heb nu het eeuwige pijnvrije leven en de eeuwige vrijheid.
Lieve Puck Your'e allways in my mind friend
normaal reageer ik nooit in dit soort topics maar deze raakte me wel heb de tranen in m'n ogen 
