... wat je eigenlijk niet wilt krijgen. Zaterdag was Fries al niet zo lekker (Imke was haar echte naam, maar zo was ze nog nooit genoemd). Ik had gereden op Amber en zag al dat ze maar in het bos lag dus ik ben toch even gaan kijken. Helemaal koud lag ze in de modder en wilde niet omhoog komen. Na een aantal boze woorden en wat flinke klappen op d'r kont kwam ze toch overeind. Ik heb haar eigenaresse gebeld en die kwam er gelijk aan. Onder de deken op stal gezet. Ze wilde niet eten en liever ook niet drinken dus we dachten dat ze misschien last had van d'r keel. 's Nachts ging het eigenlijk wel weer beter, ze was weer goed op temperatuur en at en dronk ook weer. Maandag zou de veearts komen om te kijken. We hebben de arts niet eerder laten komen omdat het eigenlijk wel weer lekker ging. Ze at weer, was warm en dronk goed. Niks te zien aan haar poep en plas dus maandag ochtend zou de veearts gelijk komen. Ik ben gewoon naar school gegaan en haar eigenaresse zou bellen als de veearts was geweest. Dat telefoontje kwam alleen al veel eerder dus ik dacht al dat het fout was. Klas uitgelopen en mijn vriend gebeld. Heb mijn spullen gepakt en naar huis gegaan. Ze was al uit het land gehaald (gelukje als je paard bij een kranen verhuur bedrijf staat) dus ik kon in rust even kijken (zonder alle andere paarden om mij heen).
Bah, ik zit nog te shaken. Fries is +- 2,5 jaar geworden.
Waarschijnlijk zegt iedereen dit van zijn paard maar Fries was echt een lief paard. Omdat hij nogal wat socialisatie problemen had ben ik intensief met 'm bezig geweest. Hij vond alles dood eng, hij stond letterlijk te trillen op zijn beentjes, maar deed het toch. Voorbeeld; omdat hij in het begin niet kon meelopen aan een touwtje, waren er 2 mensen nodig; 1 die hem begeleiden en 1 die hem hielp aan de achterkant (lees; met al je gewicht tegen zijn kont duwen in de hoop dat hij gaat lopen). Hij heeft nooit getrapt oid.
Ik zal even een kleine situatie schets doen; Ik heb een tijdje de paarden van Monique verzorgd (lees; ze waren praktisch van mij, zij deed 0 met de paarden) en heb toen 1 van de paarden gekocht; Amber. Die heb ik op een andere stalling gezet (bij mijn opa en oma) en wegens omstandigheden zijn de paarden van Monique daar ook heen verhuisd. Er staan 7 paarden; 3 shetlanders van de eigenaar van het land, 1 van mij, en 3 (nu dus 2) van Monique, maar ik ben de enige die voor de paarden zorg, voert en zorgt dat ze alle entingen, wormenkuren etc. op tijd krijgen. Ik zie de paarden (met uitzondering van de 3 shetlanders) redelijk als mijn, omdat ik alles doe wat eigenlijk de eigenaar zou doen.
Fries had meerdere problemen. Hij at nooit echt lekker, maar we wisten niet waar dat in zat. Hij was al nagekeken door de veearts en die kon ook niks vinden. Het eerste 1 van zijn leven is hij nooit met mensen in contact geweest, totdat Monique 'm kocht. Sindsdien ben ik bezig geweest met 'm te socialiseren, laten eten (hij at alleen gras en hooi) en grondwerk.
Hmm misschien is het een tikkeltje onduidelijk, maar ik ben er redelijk stuk van..
Uthrick
Berichten: 2961
Geregistreerd: 27-11-05
Geplaatst: 30-11-09 19:06
Sneu, sterkte! Maar waar is hij nou aan overleden dan?
Smartiej
Berichten: 655
Geregistreerd: 17-10-06
Geplaatst: 30-11-09 19:07
Wat erg, nog zo jong. Wat was er uiteindelijk precies met hem aan de hand?
Sterkte.
Marije112
Berichten: 3513
Geregistreerd: 27-11-05
Woonplaats: Pretoria, Zuid-Afrika
Geplaatst door de TopicStarter: 30-11-09 19:08
Uthrick schreef:
Sneu, sterkte! Maar waar is hij nou aan overleden dan?
Smartiej schreef:
Wat erg, nog zo jong. Wat was er uiteindelijk precies met hem aan de hand?
Sterkte.
Dat weten we niet. Geen autopsie laten doen..
rokzy
Berichten: 210
Geregistreerd: 12-11-08
Geplaatst: 30-11-09 23:13
echt zielig zo is een fries paard van mij ook aan z`n dood gekomen Ik weet hoe jij je moet voelen