Moderators: Coby, Neonlight, C_arola, Dyonne, Sica, Nicole288, balance
Citaat:Het begon met een kleine advertentie in de krant: Paard met kar te koop, 1000 gulden.
Mijn dochter, toen een jong meisje, zei dat dat haar paard was. Maar we woonde in de stad, en hadden geen plek in ons tuintje voor een paard en een kar. Toch had ze informatie ingewonnen over het hoe en wat van het paard. Bleek een Frieze oude ruin te zijn, die zijn hele leven bij een persoon had geleefd, en die vrouw was er niet meer. Paard kwijnde weg, en de familie wilde hem niet hebben omdat hij zo oud was en artrose had in, ik geloof wel, alle benen. Het was in de tijd dat mijn dochter ook iemand nodig had in een moeilijke periode in haar leven.
Voor haar verjaardag had ze geld gekregen, en ze wist wat ze wilde: een paard huren bij een boer in de buurt. Daar had je dan een paard die je mocht verzorgen alsof het jouw paard was. Ze had net genoeg voor 1 maand huur, dus wij naar de boer. Ze had keuze uit 3 paarden: een schimmel met de naam Mister, een alleman's vriendje Boomer of een oud grijs paard, wat een fries bleek te zijn met de naam Geert. De boer vertelde er eigenlijk ook bij dat Geert niet voor de verhuur was, omdat er nog nooit op hem was gereden.
Mister viel af, want ik was bang voor Mister. Dus het moest Boomer worden, maar de klik was met dat doffe oude paard, en zo kwam Geert in ons leven. De boer vertelde dat Geert nog niet zo lang bij hem was, en dat hij hem gekocht had met kar en al. Hij was zijn leven bij een persoon opgegroeid, maar die vrouw was..... Het was het paard van de advertentie! Het paard van mijn dochter!
1 maand kon ze Geert betalen. Elke dag ging ze heen, en s'ochtend's fietste ik naar de boer om Geert eten te geven. Hij hinnikte als hij ons hoorde. En binnen 3 weken stond er geen dof grijs paard in de stal/wei, maar een zwart paard met een blauwe gloed. Iedereen zag het, en de boer ook. Ze attendeerde mij er op, en vertelde dat het Paard gelukkig was. Niet alleen het paard. Mijn meisje knapte ook op...
De boer kwam aan het einde van de maand vertellen dat ze Geert nog een maand mocht verzorgen voor het zelfde geld, omdat hij Geert ook altijd kon pakken als hij met de kar wilde rijden. ...
Geert en Shanna...
Na de tweede maand waren we om, beide verdiende elkaar. Geert was voor ons. Ik zocht een baan om oa Geert te kunnen betalen.
Ze heeft hem zelf onder het zadel gebracht, en samen hebben ze met een wedstrijd de eerste prijs gewonnen! Ze waren er voor elkaar en werkte voor elkaar.. Maar Geert was oud, en had artrose in zijn benen. Nog nooit ben ik zo'n lief en wijs paard tegen gekomen! Na anderhalf jaar hebben we afscheid van hem moeten nemen.
Hij was toen 21 jaar...
Wordt vervolgd.
Citaat:Vervolg 1.....
"Ik zou het fijn vinden als je met mij mee gaat, om te kijken naar een ander paard,...." Ik zei dat ik geen verstand van paarden had, maar ze wilde het zo graag, dus ging ik mee, met het paardenmeisje, wat niet mijn dochter was, en de boer. Wij hadden Geert, en ondanks dat hij zo oud was en artrose had in zijn benen, waren wij dol gelukkig met hem. Wij hoefden en wilden geen ander paard!
"Zó! Mevrouwtje, staat er nog een mooi paardje voor uw dochter bij?," vroeg de paarden-handelaar naar een tijdje. Ik zei dat het paardenmeisje niet mijn dochter was, maar als ik een paard zou mogen uitkiezen, dat ik dan voor de Fries ging, die ergens in een weiland met een Shetlander stond. De handelaar lachte en zei dat dat paard nu het enigste paard was wat hij niet te koop had staan. Het paard kon niets, was van zijn vrouw en ze hadden haar alleen om er veulentjes uit te halen. "Dan staat hier geen paard voor mij," antwoordde ik en maakte een paar foto's van de Fries in het land......
Geert ging achteruit en op een dag werd de beslissing genomen. We hebben met Geert een mooie wandeling gemaakt, want op hem rijden kon al een tijdje niet meer. En daarbij hebben we mooie foto's genomen. Het was herfst... Net als nu.....
De boer vroeg wat onze wensen waren, mochten we een ander paard willen. Maar wij wilden geen ander paard. En mocht er toch een ander paard komen, dan een lieve Fries...
"Al heeft het paard een krom been, het maakt ons niet uit...." Heb ik tegen hem gezegd, en ik meende dat echt.... Onze Geert werd allang niet meer bereden. Maar hij was, in dat ander half jaar dat wij voor hem mochten zorgen, de beste vriend en therapeut van mijn paardenmeisje geworden! Wij hadden geen paard nodig om het te berijden. Wij hadden een paard nodig om mijn meisje weer wat geluk te geven in haar leven. Een leven wat o zo moeilijk bleek te zijn.....
De avond voordat Geert weg zou gaan is Shanna bij Geert geweest om zijn manen en staart er af te knippen...... Zo kon hij niet op transport voor de slacht. (want hoe gek het ook klinkt: paarden slachten in Italië is goedkoper, dan in Nederland. Een transport zou Geert niet overleven.... Een paard zonder staart betekend dat dat paard iets onder de leden heeft) Een mooie vlecht in een paardenstaart en in een pluk van zijn manen: ze heeft ze nog steeds!
s' Ochtends, op de dag dat Geert weg ging, ben ik, of zijn wij (dat staat me niet meer zo helder van geest) naar de boer gegaan, en hebben geholpen om Geert in de trailer te zetten. Hij hinnikte toen ze weg reden, en hij keek om...
Dag Geert..!
Wordt vervolgt....