Geplaatst: 27-06-16 15:32 Ik schrijf deze brief nu je nog leeft, want ik weet dat ik straks teveel verdriet heb.
Waar begin ik als de toekomst die ik voor jou voor me zag zo anders is dan de realiteit waarin we nu leven.
Wat ik je wil vertellen is dat ik onwijs trots op je bent, van het puntje van je staart tot de tasthaartjes op je neus.
Ik hou van elk klein haartje op je lichaam en het bultje op je lieve kleine snoet.
Van de zebrastreepjes op je benen tot je schuine wimpers boven je prachtige ogen.
Ik hou van elk detail van jou en ik hoop dat je dat hebt gevoeld in het afgelopen jaar.
Ik heb gezien hoe je jaren geleden bruut afgestraft werd en ik heb niks gedaan.
En dat schuldgevoel knaagt nog regelmatig aan mij, ook al weet ik dat ik niets had kúnnen doen.
Je hebt het absoluut niet makkelijk gehad in je korte leventje, maar man, wat was je sterk!
Altijd doorgegaan, ondanks de pijn, met het hart van een leeuw.
Ondanks dat je tijd bij ons veel en veel te kort was, hebben we samen geweldige dingen mee mogen maken.
Ik heb jou in slaap mogen zingen, gelachen om je omslachtige pogingen om bij me te komen staan omdat je niet niet in één rechte lijn naar me toe durfde te lopen, altijd eerst een knuffel mogen krijgen voor je ging grazen, samen trucjes geleerd, brutaliteitstraining gedaan, lange lijnen geoefend, een bandje gesleept, je eigen veulen gekregen...
Maar boven alles heb ik jouw dankbaarheid gevoeld, de blik in je ogen mogen zien, je mogen zien opleven en daar zal ik altijd enorm dankbaar voor blijven.
Lief dapper ventje, kom me alsjeblieft nog één keer in mijn dromen opzoeken en vertel me dat je het nu fijn hebt.
Dat je zonder pijn door groene, uitgestrekte weides galoppeert, dat daar ook een lief vriendinnetje voor je is.
Dat daar geen zwepen en egoïstische mensen zijn die je pijn kunnen doen.
Zeg me alsjeblieft dat we de juiste beslissing hebben genomen.
Want dit doet zo'n pijn!
Lieve jongen, nog één keer laat ik jou aan iedereen zien van het moment dat je bij ons kwam, tot je laatste periode bij ons.
Dat verdien je met je heel je grote hart.
En ondanks dat we je vandaag laten gaan, zul je nooit echt dood zijn, want in ons hart en onze herinneringen leef je voort.
We houden onvoorwaardelijk van jou.
Rust zacht, kleine dappere man en doe de groetjes aan [naam].
Liefs, [naam] en [naam]
***
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
De hemel is nu een sterretje rijker.
Waar begin ik als de toekomst die ik voor jou voor me zag zo anders is dan de realiteit waarin we nu leven.
Wat ik je wil vertellen is dat ik onwijs trots op je bent, van het puntje van je staart tot de tasthaartjes op je neus.
Ik hou van elk klein haartje op je lichaam en het bultje op je lieve kleine snoet.
Van de zebrastreepjes op je benen tot je schuine wimpers boven je prachtige ogen.
Ik hou van elk detail van jou en ik hoop dat je dat hebt gevoeld in het afgelopen jaar.
Ik heb gezien hoe je jaren geleden bruut afgestraft werd en ik heb niks gedaan.
En dat schuldgevoel knaagt nog regelmatig aan mij, ook al weet ik dat ik niets had kúnnen doen.
Je hebt het absoluut niet makkelijk gehad in je korte leventje, maar man, wat was je sterk!
Altijd doorgegaan, ondanks de pijn, met het hart van een leeuw.
Ondanks dat je tijd bij ons veel en veel te kort was, hebben we samen geweldige dingen mee mogen maken.
Ik heb jou in slaap mogen zingen, gelachen om je omslachtige pogingen om bij me te komen staan omdat je niet niet in één rechte lijn naar me toe durfde te lopen, altijd eerst een knuffel mogen krijgen voor je ging grazen, samen trucjes geleerd, brutaliteitstraining gedaan, lange lijnen geoefend, een bandje gesleept, je eigen veulen gekregen...
Maar boven alles heb ik jouw dankbaarheid gevoeld, de blik in je ogen mogen zien, je mogen zien opleven en daar zal ik altijd enorm dankbaar voor blijven.
Lief dapper ventje, kom me alsjeblieft nog één keer in mijn dromen opzoeken en vertel me dat je het nu fijn hebt.
Dat je zonder pijn door groene, uitgestrekte weides galoppeert, dat daar ook een lief vriendinnetje voor je is.
Dat daar geen zwepen en egoïstische mensen zijn die je pijn kunnen doen.
Zeg me alsjeblieft dat we de juiste beslissing hebben genomen.
Want dit doet zo'n pijn!
Lieve jongen, nog één keer laat ik jou aan iedereen zien van het moment dat je bij ons kwam, tot je laatste periode bij ons.
Dat verdien je met je heel je grote hart.
En ondanks dat we je vandaag laten gaan, zul je nooit echt dood zijn, want in ons hart en onze herinneringen leef je voort.
We houden onvoorwaardelijk van jou.
Rust zacht, kleine dappere man en doe de groetjes aan [naam].
Liefs, [naam] en [naam]
***
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
De hemel is nu een sterretje rijker.
