Vannacht ga ik van de volle maan genieten en een lánge terreinrit maken. Daarom wilde ik vanmorgen Arabella vast een beetje borstelen en wat ontspannends met haar doen; lopen dus.
Heb haar níet de lange lijn aangeknoopt want ik was wat anders van plan

Ze liep heerlijk en achter Cortijuelo liet ze op een simpele vraag met de stem vanuit positie 3 een Hoge School draf zien waar de tranen van in je ogen schieten zo mooi en ontspannen. Ze blijft dan héél lichtjes schuin naar me kijken en loopt feitelijk schouder binnenwaards.
Na de gebruikelijke kletsstops onderweg besloot ik haar inderdaad letterlijk los te laten. Aan onze kant van de provinvciale weg bij Cortijuelo heb ik het leidtouw als een lariat om haar hals geknoopt en ben zo door de campo naar huis gegaan. Stap, draf, stop, draf, links, rechts, troelala, bomen, rivier etc.... netter als een perfect gedresseerd hondje.
Ik kon haar ook links of rechts, schuin voor, schuin achter en zelfs 10 meter achter me laten lopen op verzoek.
Bij huis riep ik mijn lief en met de roepende paarden in het zicht een trots demootje: draaide in een rustig drafje om, van huis weg en superrustig volgde ze naast en achter me alle figuren in de aangegeven tempi.
Onder Casilla Pedrosa langs is ze nooit zo op haar gemak en nu stak ze haar snoet en nek onder mijn arm

Bij Rosa naar beneden, langs de wei, voor het huis langs en weer naar de wei; alles los en helemaal perféct.
Ben een klein uurtje op pad geweest en he-le-maal in de wolken; wat is dít toch mooi zeg.....
HC