Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-11-05 16:55

Diergesprek met Tommie!!

Geplaatst door de TopicStarter : 30-11-05 16:55

Ook ik heb mijn foto's opegstuurd naar Monique. Hieronder staan haar bevindingen. Met een ander kleurtje geef ik mijn mening.

Hoi Annemiek,
Zoals beloofd ben je wat eerder aan de beurt vanwege de problemen die je paard heeft.
Ik zet het op papier altijd neer “alsof het zo is”. Met die stelligheid schrijven kan natuurlijk niet omdat de beelden doorkomen en ik ze interpreteer en ik daarin fouten kan maken. Maar op deze manier schrijven werkt voor mij het makkelijkst. Hier volgen mijn bevindingen bij de foto:

Ik stem me om te beginnen af op het lichaam van Tommie. Je had het al beschreven dat er iets niet goed was met zijn hoeven. Maar ik voel het ook heel sterk, ik voel eigenlijk bij alle vier de hoeven pijn. Ik krijg koude armen en benen, dit betekent meestal dat er iets niet goed is met de doorbloeding. Ik heb het gevoel dat hij ‘schokken niet goed op kan vangen’. Alsof de werking van de hoef, op het vlak van schokdemping niet goed werkt.
Bij zijn voorbenen heb ik zo’n gevoel alsof het naar voren rolt. Ik ga dit gevoel proberen te verduidelijken. Wanneer je je hand in een vuist op tafel zet en dan het platte deel van vuist, dus het deel van de knokkels en bovenste vingerkootjes op tafel drukt en dan iets met je vuist naar voren door-rolt kun je voelen zoals ik het voel. Zo voelt het volgens mij bij Tommie. Het voelt alsof het daar doorrolt, alsof hij daardoor misschien zelfs wat moeite heeft om zijn evenwicht te bewaren, want het voelt voor mij alsof ik op moet passen niet met lichaam naar voren te vallen.

Tommie heeft sinds een aantal weken het 'break over' beslag. Daardoor kan hij veel makkelijker zijn voorhoeven laten afrollen. Maar zo'n nieuw beslag heeft tijd nodig, omdat hij er erg aan moet wennen.

Wanneer ik me concentreer op de achterhoeven dan voelt het of daar een beetje de schok wordt opgevangen, meer dan voor. Als hij een auto was zou ik zeggen dat de voorste schokdempers kapot waren en de achterste dempers beter lijken maar wel aan het slijten zijn.

Je schrijft dat hij last heeft van zijn achterbeen, ik voel bij het linkerachterbeen pijn. Die pijn zit laag bij het bot. Ik zal een tekening gebruiken om te duiden waar ik het voel zitten. Ik heb niet zoveel verstand van hoeven maar het komt op me over alsof er een afname is van een soort gewrichtsvloeistof, waardoor het hoefmechanisme niet optimaal werkt en ik voel er ook kou bij. Rechtsachter voelt het voor mij beter aan.

Het zou kunnen dat er linksachter een blessure heeft gezeten en dat ik die voel of zo.
Tommie geeft zelf aan bang te zijn om te vallen, bang om door te rollen, ik voel dit voornamelijk voor. Het lijkt ook of hij niet stabiel staat, misschien is dat niet direct zichtbaar voor jou hoor, maar het voelt voor mij niet lekker, net of je op schoenen loopt waar je nog niet goed op kan lopen. Maar je schrijft dat je met hem naar Roosendaal bent gegaan en mogelijk is daar wat gebeurd wat hiermee te maken heeft.
Voor mijn gevoel moet hij erg wennen aan hoe hij nu op zijn benen staat en dit heeft als gevolg een soort spanning die ik voel bij zijn onderrug.
Een beetje een gespannen gevoel bij het lopen krijg ik hierbij.

Volgens de DA heeft hij iets verrekt, waardoor hij niet lekker kan lopen. Daardoor moet ik met hem aan het werk aan de longeerlijn. Dan wordt hij weer wat losser en soepeler. Het naar voren vallen komt waarschijnlijk door het beslag. Wij gaan nu met Tommie naar Roosendaal, omdat hij daar het 'breakover' beslag kan krijgen. Maar wat ik eerder al zei, hij moet er erg aan wennen.

Ik weet niet met wat voor iets je nu bezig bent maar als het geen soulaas biedt op langere termijn raadpleeg dan eens een goede natuurlijk bekapper die goed de situatie van jouw Tommie gaat bekijken. Het lijkt me namelijk niet prettig lopen voor hem, dat wat ik nu voel.
We zijn nu pas 2 keer naar Roosendaal geweest, dus dat willen we nog verder doorzetten. Volgens de smid en DA daar heeft het best wel even tijd nodig, maar de prognose is goed.

Tommie geeft me aan dat zijn hoeven aan de achterkant en zijn rechtervoorhoef eigenlijk al sinds hij geboren is een probleemgebied zijn van hem. Zoals ik het voel heeft hij toen hij vrij jong was vooral op zachte bodems gelopen. Ik heb hierbij het gevoel alsof dit te maken heeft met een tekort aan een bepaalde vitamine of mineraal in zijn jeugd en dan bedoel ik vrij jong want ik zie hem hierbij in beeld als veulen. Hij kon iets niet goed aanmaken denk ik, zo voel ik het in ieder geval. Mogelijk geef je hem ook iets op dit vlak, een supplement, het voelt namelijk alsof hij iets tekort gekomen is op dit vlak en nu kampt met gevolgen hiervan. Tegelijkertijd laat hij me wel zien dat hij een goede jeugd heeft gehad, veel contact had met andere paarden. Het voelt dus totaal niet als verwaarlozing of zo, ik denk dat er iets in zijn systeem mis zit waardoor hij een bepaalde vitamine of mineraal niet goed aanmaakt. Het is voor jou belangrijk om zijn voeding onder de loep te gaan nemen. Heel goed te gaan kijken wat een paard allemaal precies nodig heeft op het gebied van vitaminen en mineralen en dat je dan zijn voeding aan gaat passen met zoveel mogelijk verse producten zodat hij daar goed vitaminen uit kan halen.
Binnen de hondenwereld kennen we het Barf-principe, verse voeding die mensen dan zelf samenstellen voor hun dier op basis van bepaalde verhoudingen, in de paardenwereld is versvoeding minder ingeburgerd, maar ik voel bij jouw Tommie dat hij er fysiek mee geholpen zal zijn voor een deel, als jij je daarin gaat verdiepen. Het lijkt voor mij alsof hij niet goed vitaminen en mineralen kan opnemen, in die richting moet je in ieder geval verder gaan zoeken, een behoorlijke uitdaging voor jou denk ik.
Tommie geeft me ook aan dat hij soms verse producten krijgt en dat hij daar heel erg van geniet. Voor mijn gevoel ben je al eens bezig geweest op dat vlak maar heb je het niet helemaal doorgezet of zo.
Ik krijg een gebrokkelde muur te zien, dit heeft te maken met het verleden, ik denk dat het symbolisch is, dat zijn hoeven in het verleden soms wat brokkelig zijn geweest of zo.

Een tijd geleden had ik altijd een emmer vol fruit waar hij van alles uit kreeg. Nu in de worteltijd krijgt hij dat allen. Nu zijn we dus weer over op appels, manderijnen, peren, wortels enz. En daar geniet hij zeker met volle teugen van! Zijn hoeven zijn idd nooit echt heel mooi geweest. Maar dat gaat dus nu de goede kant uit.

Tommie laat me zien dat hij graag rent, het is niet echt galopperen meer een soort snelwandelen, hij laat me een beeld zien waarin hij dat doet.

Hij dribbelt het liefste. En hij heeft er zeker graag de vaart in!

Hij geeft hiermee aan dat hij graag “doorloopt”. Dat hij zelfs in ‘stap’ graag tempo maakt. Voor Tommie gaan dingen vaak veel te langzaam en hij komt wat ongeduldig over, alsof hij aangeeft “schiet toch op!"

Ik ben echt een tutmens en soms geeft hij ook echt aan dat ik moet opschieten. Misschien niet meer elke dag een uur poetsen!

In zijn snelheid, door zijn overrompeld denken lopen er soms dingen fout voor mijn gevoel.
In mijn beelden handelt hij niet zoals een paard met pijn dat doet en daarin schuilt denk ik het grote gevaar, je merkt het niet makkelijk aan hem als hij iets mankeert. Waardoor op het moment dat je het ontdekt het al veel erger blijkt te zijn dan het aanvankelijk was. Ik heb hem gevraagd om te proberen eerder dingen aan te geven.

Tommie is zeker een 'harde'. Het zou fijn zijn als hij ook echt eerder gaat aangeven wanneer hij ergens last van heeft. Dan voorkomen we toch weer een heleboel ellende.

Hij is ontzettend graag buiten, hij voelt zich heel beklemd als hij opgesloten zit. Laat hem inderdaad veel buiten want zoals je zelf al aanvoelde maakt de stal hem niet gelukkig. Hij heeft veel kracht in zich en dat vind ik wel bewonderenswaardig gezien de pijn die ik voel.
Geef hem rust in de zin van: voor mijn gevoel hem beter nu niet berijden en zeker niet overbelasten, maar laat hem lekker buiten zodat hij zelf zijn tempo en bewegingen kan aangeven. Maar raadpleeg een deskundig paardenkenner hierover hoor. Misschien moet hij rust hebben maar misschien kun je hem dan die rust buiten geven. Het voelt ook alsof hij telkens heel erg staat te trappelen om naar buiten te gaan.

Als hij een dag niet naar buiten is geweest (wat overigens bijna nooit voorkomt) valt er geen land met hem te bezeilen. Hoe lief hij normaal gesproken is, hoe vervelend dan.

Tommie geeft aan dat hij heel mooi kan stappen, hij oogt heel beweeglijk. Ik zie jou zitten op zijn rug en er is een overwinning geboekt met hem, ik zie hierbij een paar mensen ontzettend jaloers kijken. Het komt op me over alsof je in feeststemming bent, je hebt iets gehaald met hem en daarbij anderen verslagen. Je draagt een zwart jasje. Volgens Tommie was dit een soort euforisch moment voor je en het is of hij jouw trots dan voelt en zich zelf ook heel trots gaat gedragen.

Hij heeft samen met mij regelmatig paarden verslagen met wedstrijden. We rijden tussen de paarden omdat ik 22 jaar ben en niet meer bij de poby's mag starten. Tommie kan onwijs goed lopen en kent al veel oefeningen.
Hij vindt het fijn als je met hem bezig bent maar ik krijg wel dat ongeduldige gevoel erbij zo van: als je maar opschiet. Hij houdt van afwisseling en hij is gewoon ontzettend graag bij je. Hij vindt het gewoon fijn als je er bent, hij kent je ook echt, hij toont me verschillende keren jouw gezicht alsof hij aan wil geven “dit is mijn baasje”. Ik voel erbij dat jullie het samen vooral heel gezellig hebben, volgens Tommie is het in ieder geval echt gezellig. Hij wandelt ook graag met je en zet er dan stevig de pas in. Ik voel bij jou dat je een hele goede intuïtie hebt. Vertrouw daarop voor wat betreft zijn gezondheid.

Ik voel mij ook altijd heel prettig bij hem. We hebben het altijd gezellig. En Tommie maakt graag wandelingen! En loopt dan ook prima door. Verder ga ik me zeker concentreren op zijn gezondheid. Ik hoop dat ik wat voor hem kan betekenen.

Groetjes,

Monique

Bijzonder verhaal vind ik het zelf. Ben benieuwd wat jullie er van vinden! Maar ik vind het echt onbegrijpelijk hoe iemand zo veel te weten kan komen over een pony met alleen een foto.