vandaag wilde ik mijn armen rond haar nek leggen...
Er stond een ander in haar stal....
'mijn' meisje...Ze is weg...Ik hoop dat ze naar een fijn baasje is...ik hoop dat ik haar ooit nog terug zie...Maar ik vrees er voor...Ik wilde dat ik haar nog een keer kon zien om gedag te zeggen...Kleine meid....Het ide dat ik je niet meer kan zien doet zon pijn...Ik mis je!
eer er reacties komen van 'dat heb je op een manege'...Ik ben niet boos op de manege, integendeel...Het zat er aan te komen dat ze weg zou gaan omdat niemand er op wilde rijden...Ze viel na een tijd aan in stal (hoe zou je zelf zijn
) als je geduld had dan was ze wel lief! Maar je moest haar tijd geven...Laten merken dat ze niet bang voor je moest zijn...Hopelijk is haar huidige baasje wel geduldig...Dag lieve meid....




beschuldig de manege nergens van maar dit is wel banketstaaf of niet?
