Geplaatst 
Dus ik begon haar te aaien... maar toen kwamen er van die mensen aan die daar aan het wandelen waren en zeiden tegen mij dat je 25 meter afstand moest houden van de paarden dus begon ik uit te leggen dat Manadis van mij is. Maar die mensen zeiden zo van: echt niet, wij kennen de eigenaar en we bellen haar. Dus toen zei ik van je doet maar(mijn moeder zat nog in de auto en toen liepen ze weg nouja hier dus de foto's:
hee, jou ken ik!
wij samen op de foto(mijn foto toestel nog in mijn hand
)
We besloten verder te lopen maar dan heb je ineens de hele kudde achter je aan
Tot de eikeltjes in zicht komen en dan ben je al gauw vergeten
o, ja hen was ik aan het volgen, nouja de eikeltjes zijn belangrijker.
Toen zijn we nog even een rondje gaan lopen door het gebied en zijn ik en een vriendin van mijn moeder nog even langs de paarden gelopen(we zagen ze staan op de hei)
en waar vonden we haar? inderdaad tussen de braamstruikjes ... en nog even poseren
een ezel nadoen kunnen we ook
d'r mooie oogje
Tot de volgende keer!!
