Geplaatst Vroeger toen ik nog een klein meisje was, droomde ik er altijd van om een eigen paard te hebben zoals ieder elk meisje. Elk meisje uit de klas wou een eigen paard en elk meisje wou later een prinses worden. Op een dag vroeg mama wat nou mijn grootste wens was. Natuurlijk zei ik dat ik een eigen paardje wou, dat zou elk meisje hebben gezegd op die leeftijd. Toen werd ik oud genoeg om onder paardrijden te gaan en natuurlijk wou ik dat gelijk. Ik was 4 jaar en was helemaal fan van paardjes zoals ieder elk meisje op die leeftijd. Maar ik werd ouder en ouder, en elk meisje uit de klas wou al geen paardje meer maar ze wouden onder dansen. Toch bleef ik paardrijden en ik hoorde er in de klas niet meer bij. Want ik zat onder paardrijden en de rest allemaal dansen dus dat sprak voor zich. Toch bleef ik doorgaan en doorgaan en doorgaan. Ik hield van de paardjes, ik hield van het paardrijden en mijn droom was nogsteeds een eigen paard. In de klas gingen steeds meer meisjes van dansen af, en gingen hun eigen ding doen. Ze hadden gedaan wat ik vanaf het begin af aan al had gedaan. Ze gingen hun eigen weg en volgde niet de rest. Zo werd iedereen steeds ouder en ouder en mijn droom was nogsteeds een eigen paard. Toen werd ik 13 en ik zag op de computer soms sites van marktplaats met foto's van paardjes, maar mama zei dat ze vaker op marktplaats keek. Natuurlijk geloofde ik dit, en ik vroeg nogsteeds elke dag om een eigen paard. Toen werd het 6 februari in 2008, mama nam me mee naar de manege. We waren onderweg en opeens ging ze er een straat eerder in. We kwamen aan op een manege en liepen door naar de bak. Daar zag ik een meisje rijden op een pony. De pony was prachtig en ik was opslag verliefd. Hij heette Breezer en was een toptalent met springen. Het meisje kwam naar ons toe gereden en vroeg of ik er even op wou. Ik zei natuurlijk ja en klom op de pony. Het beestje zat heerlijk en ik mocht ook even een sprongetje maken. Toen moest ik gaan afzadelen en ik zag opeens een witte auto het terrein oprijden. Het was de dierenarts en hij kwam naar de stal van Breezer. Hij nam Breezer zo weer mee en ging wat dingetjes testen. Hij zei tegen mijn moeder dat de pony was goedgekeurd, dus ik dacht wat krijgen we nou weer, hoezo goedgekeurd? Ik ging nadenken en ik had mijn moeder door. Ik had een eigen pony gekregen. Mijn droom die ik vanaf het begin af aan al had was eindelijk uitgekomen. Ik had vanaf toen een echte eigen pony waar ik altijd met trots over kan vertellen.
Breezer, mijn trots, in 2 jaar mijn allerbeste maatje. Op 6 februari in 2008 was hij officieel van mij. We werden steeds meer een team, we hoorden bij elkaar. Heb veel van hem kunnen leren, maar lang mocht het niet duren. Zoals sommige van jullie misschien wel hebben gelezen, is Breezer heel ziek geworden. Hij heeft zo'n 3 maanden met pijn rond gelopen en we hebben toen echt een beslissing moeten maken. We lieten hem inslapen, en elke dag mis ik hem nog. Mijn vriendje, hij had zoveel pijn. Hij had een bacterie in zijn been gekregen die heel zijn bot had weggevreten. Hij ging zijn been ontlasten en hierdoor ging hij zijn andere 3 benen belasten. Zo werden alle 4 zijn benen slecht en was er niks meer met hem te doen. Hij had alleen maar pijn, en wat is dan de juiste keuze? Hem pijn laten lijden of jezelf pijn in je hart geven? Wij kozen voor de 2de optie want zelfs op de wei ging hij voortaan liggen, terwijl we hem nooit zagen liggen.
Omdat ik nog elke dag aan hem denk, wou ik even een topic maken met foto's van ons door de 2 jaar heen die we samen hebben gehad. Ik wil ze graag met jullie delen.
Geen gezeur meer, hier de foto's!
ons dikkertje toen we hem zo'n 2 weken hadden.
vanaf het begin af aan was springen al onze passie
http://i215.photobucket.com/albums/cc31 ... 1203269283
wat een kleintje was ik toen nog zeg
20 april 2008
als we naar het bos gingen werd hij altijd heel sterk dus we kwamen ook snel weer terug
los in de bak met zn vriendinnetje
toen op 18 mei 2008 waren we zo'n 4 maanden samen, we waren nog geen goed team maar toch waren we samen clubkampioen geworden!
wat was ik trots op mijn ventje.
2 juli 2008
Breezer was net 2 weken weer beter nadat hij heel erg ziek was geweest. We hadden bijna de keuze gemaakt hem in te laten slapen, maar ineens gebeurde er een wonder en hij was weer beter.
we werden al goed een combinatie
z'n "ik was het niet" look
het rijden leek eerlijk gezegd nog nergens op in vergelijking met hoe hij op het einde liep
zo'n baas, zo'n paardje
2 november 2008
eindelijk hadden we ons spring debuut en goed dat het ging!
http://s189.photobucket.com/albums/z297 ... =002-2.flv
http://s189.photobucket.com/albums/z297 ... =003-3.flv
28 december 2008
mijn beertje
1 mei 2009
na lange tijd geen topics meer gemaakt op bokt, werd het daar weer eens tijd voor.
En foto's van het trainen horen daar ook bij
en de hindernissen worden steeds hoger
10 mei 2009
foto's van Concour Hippique Eersel
dit blijft mijn lievelings foto van breezer
ook ons L debuut kwam al snel,
en het einde kwam veel te snel,
17 april 2010, onze afscheidsshoot, 2 dagen nadat Breezer 15 was geworden.
de allerlaatste keer op zijn vertrouwde rug.
Hiermee eindigde het, jammergenoeg was het eind er veel te snel. 26 april 2010 om kwart voor 2 heeft hij zijn laatste adem uitgeblazen.
Hij lag er mooi en vredig bij, met z'n hoofd op mijn schoot is hij in slaap gevallen, en helaas nooit meer wakker geworden.
Lieve Breezer, ik mis je nogsteeds heel erg
)
! 
